Τι απάντησε το Υπουργείο Πολιτισμού στην ερώτηση του βουλευτή Κέρκυρας του ΠΑΣΟΚ
Σύμφωνα με τον κ. Μπιάγκη:
Έχουν περάσει 82 ολόκληρα χρόνια από την τεράστια καταστροφή που έπληξε την Κέρκυρα, όταν τα ξημερώματα της 14ης Σεπτεμβρίου του 1943, γερμανικά αεροπλάνα με εμπρηστικές βόμβες παρέδωσαν την πόλη στις φλόγες, γράφοντας μία από τις τραγικότερες σελίδες της ιστορίας μας.
Η φετινή επέτειος συμπίπτει με την απάντηση του Υπουργείου Πολιτισμού σε ερώτηση που καταθέσαμε στην Βουλή σχετικά με την οφειλόμενη προς την κοινωνία της Κέρκυρας από την Πολιτεία αναβίωση του Δημοτικού Θεάτρου της Κέρκυρας, ζητώντας από τα αρμόδια Υπουργεία να μας απαντήσουν επί του θέματος. Κι ενώ τα Υπουργεία Ανάπτυξης και Υποδομών ένιψαν τας χείρας τους για το θέμα, το Υπουργείο Πολιτισμού μας πληροφόρησε ότι ουδέποτε η κερκυραϊκή κοινωνία μέσω των διαπιστευμένων φορέων της δεν απαίτησε από την Πολιτεία επίσημα την αναβίωση του παλαιού Δημοτικού Θεάτρου προκειμένου να εξεταστεί καταλλήλως η πρόταση από τους αρμόδιους φορείς.
Οι Κερκυραίοι εξακολουθούμε να πενθούμε για την καταστροφή της πόλη μας από τους βομβαρδισμούς του 1943, πληρώνοντας βαρύ πολεμικό τίμημα. Οι πληγές εκείνης της νύχτας παραμένουν ακόμα ανοικτές, αφού άφησαν τα ανεξίτηλα σημάδια τους στην πόλη, αλλοιώνοντας καθοριστικά τη φυσιογνωμία της, επιφέροντας τεράστιο πλήγμα, τόσο στον αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό της πλούτο, όσο και στις ψυχές όσων τη βίωσαν.
Η Πολιτεία δυστυχώς συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα. Και το ερώτημα παραμένει. Γιατί δεν ζητήθηκε ποτέ επίσημα από τους φορείς μας η αναβίωση του Δημοτικού Θεάτρου; Γιατί δεν διεκδικήθηκε το όνειρο μιας ολόκληρης κοινωνίας που κατά καιρούς επιχείρησε με κοινωνικούς φορείς και σωματεία να προχωρήσει σε πρωτοβουλίες για την αναστήλωσή του συλλέγοντας χιλιάδες υπογραφές, ευαισθητοποιώντας πολίτες από κάθε πλευρά του κόσμου για την επίτευξη αυτού του μεγαλεπήβολου στόχου; Γιατί κανείς δεν διεκδίκησε με επίσημο αίτημα συγχρηματοδότηση και υποστήριξη για την αναστήλωσή του στο πλαίσιο των πολεμικών αποζημιώσεων;
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει πως ίσως, γιατί ποτέ δεν το ζητήσαμε επίσημα. Επέτειος μνήμης του βομβαρδισμού. Για να θυμόμαστε πως γερμανικές βόμβες μεν το κατέστρεψαν, αλλά δικές μας αποφάσεις το κατεδάφισαν και ίσως η δική μας αμέλεια δεν διεκδικεί συντεταγμένα από την Πολιτεία την οφειλόμενη αναβίωσή του.
[pdf-embedder url=”https://www.corfupress.com/wp-content/uploads/2025/09/13013992.pdf”]
