Μήνυμα του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ για την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής.
Αναλυτικά:
Η μουσική είναι συνυφασμένη με την κερκυραϊκή γη
και μας συντροφεύει στις πολλαπλές της εκδοχές σ’ όλη μας τη ζωή
Σήμερα, 21 Ιουνίου, δεν είναι μια μέρα για να γιορτάσουμε απλά τη μουσική. Είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε ποιοι είμαστε, αλλά και να διαπιστώσουμε πόσο ωφέλιμη τελικά είναι. Η Κέρκυρα, με την τεράστια κληρονομιά της Επτανησιακής Σχολής, αποτελεί αναμφισβήτητα το νησί της μουσικής.
Στο πέρασμα των αιώνων, η μουσική άφησε ανεξίτηλο το μελωδικό στίγμα της σε αυτόν τον τόπο. Από τον συνθέτη του Εθνικού μας Ύμνου, Νικόλαο Μάντζαρο, τον Δομένικο Παδοβά και τον Σπυρίδωνα Ξύνδα, μερικούς μόνο από τους τεράστιους μουσικούς που αποτέλεσαν την γενιά της πρώτης μουσικής σχολής της Ελλάδος, στους μουσικούς της επόμενης γενιάς της Επτανησιακής Σχολής, τον συνθέτη του Ολυμπιακού Ύμνου Σπύρο Σαμάρα, τον Ναπολέων Λαμπελέτ, τους αδερφούς Ιωσήφ και Σπυρίδωνα Καίσαρη μέχρι τους πιο σύγχρονους, όπως τον Αλέξανδρο Γκρεκ και πολλούς άλλους.
Είμαστε υπερήφανοι, που η τεράστια επτανησιακή μουσική παράδοση, δεν σβήνει αλλά επιβιώνει μέχρι και σήμερα μέσω των φιλαρμονικών μας που αγκαλιάζουν το νησί μας, των πολυάριθμων χορωδιών και των σωματείων μας που υμνούν τη μουσική σε κάθε χωριό και συνοικία του τόπου μας, των τοπικών μουσικών μας αλλά και των καταξιωμένων μαέστρων που διαπρέπουν, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, διαφημίζοντας την Κέρκυρα στα πέρατα του κόσμου. Είμαστε περήφανοι για το πρωτοπόρο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου αλλά και για τα παιδιά μας, που ως ερασιτέχνες ακόμα, καλλιεργούν από νωρίς φιλοσοφημένα αυτόν τον μουσικό σπόρο.
Δεν είμαστε όμως υπερήφανοι για την έλλειψη πολιτιστικών χώρων, για την κατάντια του Δημοτικού μας Θεάτρου, του Φοίνικα, για την έλλειψη πρωτοβουλιών και δράσεων, την έλλειψη μέριμνας και φροντίδας απέναντι στους ανθρώπους που συνεχίζουν κάτω από αντίξοες συνθήκες να εκφράζονται πολιτισμικά μέσω της μουσικής, να δημιουργούν, να παράγουν. Αυτό είναι άλλωστε το μεγάλο στοίχημά μας, να διατηρήσουμε ζωντανή και γόνιμη την ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική, μια σχέση που μοιάζει συνυφασμένη με την κερκυραϊκή γη και μας συντροφεύει στις πολλαπλές της εκδοχές, σ’ όλη μας την ζωή.
Χρέος μας, λοιπόν, η προάσπιση του δικαιώματος όλων των ανθρώπων της μουσικής να παραμείνουν συνεπείς με το ιερό τους καθήκον, η μουσική μας παιδεία να συνεχίσει να απευθύνεται στα παιδιά και τους νέους μας, ώστε να μπορεί όλος αυτός ο πλούτος να εκφράζεται, στηρίζοντας τα πρωτογενή κύτταρα της δημιουργίας, τους ανθρώπους που μάχονται για την επιβίωση των σωματείων, αλλά και παρέχοντάς τους χώρους ικανούς να υποδεχθούν τις μελωδίες τους. Συνάμα, η ορθή ανάδειξη και η καλλιέργεια όλου αυτού του μουσικού οικοδομήματος, της υπέροχης αυτής κληρονομιάς που μας άφησαν οι παλαιότεροι, μέσα από ενέργειες και δράσεις που θα καταδείξουν τη μοναδικότητα του τόπου μας.
