Ο κόσμος ολόκληρος, στροβιλίζεται στην «Παγίδα του Θουκυδίδη». Στη σύγχρονη πολιτική επιστήμη, «παγίδα του Θουκυδίδη», (Thucydides trap), καλείται ο πόλεμος «φθοράς», (στρατιωτικός ή οικονομικός), τον οποίο κηρύσσει ένα κράτος, με στόχο την αποδυνάμωση του αντιπάλου. Ο Θουκυδίδης, αρχαίος Έλληνας ιστορικός και στρατηγός, με την λεπτομερή εξιστόρηση του πελοποννησιακού πολέμου στο έργο του «Ἱστορίαι», περιγράφει πως μια δύναμη που επιχειρεί έναν τέτοιο πόλεμο μπορεί να πέσει στην «παγίδα», που έστησε στον αντίπαλό της. Αθήνα και Σπάρτη αποδύθηκαν σε λυσσαλέο αγώνα αλληλοεξόντωσης μέχρις εσχάτων, με αποτέλεσμα την αμοιβαία αποδυνάμωσή τους, και τελικώς τη σαρωτική επέλευση του Φιλίππου, του Μακεδόνα, που σήμανε και το τέλος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Κάτι παρόμοιο παίζεται στην Ουκρανία, με την Ευρώπη, η οποία ενώ πρωτοστάτησε σ΄ αυτόν τον πόλεμο, τώρα δείχνει αδύναμη, παντού και παντελώς απούσα από το βαθύ διπλωματικό γίγνεσθαι, των ημερών στην Κωνσταντινούπολη.!
Ευρώπη και το όραμα του Ντε Γκωλ
Με μια ομιλία του, στο Στρασβούργο, στις 23 Νοεμβρίου του 1959, – ενάμιση χρόνο, μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Palazzo Barberini, στην Ρώμη, στις 25 Μαρτίου του 1957, και την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, (ΕΟΚ), μητέρα της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, (ΕΕ), – . ο πρόεδρος της Γαλλίας, Σαρλ Ντε Γκωλ, διακήρυττε, το όραμά του για μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια Όρη. Η φράση αυτή συχνά χρησιμοποιήθηκε στην πορεία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ενώ το πολιτικό σύνθημα του Ντε Γκωλ, έγινε και γενικό πολιτικό σύνθημα της Γηραιάς Ηπείρου, για τα επόμενα 10 χρόνια, στοχεύοντας σε μία Ευρώπη που θα όριζε το μέλλον του κόσμου. «Ναι, είναι η Ευρώπη, από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια, είναι το σύνολο της Ευρώπης, που θα αποφασίσει το πεπρωμένο του κόσμου».
Το σύνθημα του Ντε Γκωλ, για μια ενωμένη Ευρώπη, από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια, ήταν και όραμα των πρωτεργατών ίδρυσης της ΕΟΚ το 1957, από την Γαλλία, την Δυτική Γερμανία, την Ιταλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο. Στο βάθος της ευρωπαϊκής πολιτικής σκέψης ήταν η «απελευθέρωση» της Ευρώπης από την επιρροή των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας και σε ένα επόμενο στάδιο, όχι πολύ μακροπρόθεσμο, η ένταξη της Σοβιετικής Ένωσης στο κοινό ευρωπαϊκό όραμά. Αντίθετα, ο Ντε Γκωλ απέκλειε το Ηνωμένο Βασίλειο από μία μελλοντική Ενωμένη Ευρώπη, όπως πολιτικά αποδεικνύεται αργότερα με την επανειλημμένη άσκηση βέτο στο αίτημα ένταξης της Μεγάλης Βρετανίας στην ΕΟΚ, το 1963 και το 1967, ενώ ήταν σταθερά θετικός στην ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, όπως είχε τονίσει κατά την επίσκεψη του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο Παρίσι, τον Ιούλιο του 1960. Επιπλέον δε, η προσωπική φιλία του Ντε Γκωλ με τον Γερμανό Καγκελάριο, Κόνραντ Αντενάουερ, έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στη δημιουργία του άξονα, Γαλλίας – Δυτικής Γερμανίας και την αποκατάσταση των φιλικών σχέσεων όλων των ευρωπαϊκών πρωτευουσών με την Βόννη, μετά τα τραύματα του πολέμου. Ο στρατηγός, οραματιζόταν μία Ευρώπη, που με τη συνομοσπονδία όλων των κρατών της θα αποκτούσε τη δύναμη και τη δόξα των παλιών ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών. Με αυτές τις πολιτικές σκέψεις και τους νέους ευρωπαϊκούς θεσμούς, η μεταπολεμική Ευρώπη επεδίωκε την οικονομική ανάπτυξη – ανοικοδόμηση και την επανάκτηση του παλαιού πολιτικού, πνευματικού και πολιτισμικού της κύρους.
Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Ανάπτυξη
Η Ευρώπη, στο σύνολό της, βγήκε ερειπωμένη από τον αιματηρό Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και οικονομικά πλήρως αποδυναμωμένη, από τις αρνητικές συνέπειες αυτού του πολέμου και της μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 1929. Παρά ταύτα, η Ευρώπη με την οικονομική πολιτική της ΕΟΚ, βρήκε γρήγορα τα βήματά της και πέτυχε μια ζηλευτή οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.
Αυτή η ταχεία οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης, στηρίχθηκε σε τρεις πυλώνες :
- Φθηνή ενέργεια, (Πετρέλαιο και φυσικό Αέριο, από την γειτονική Σοβιετική Ένωση), η οποία έδωσε φτερά στην βιομηχανική ανάπτυξη και στην παραγωγή προϊόντων με χαμηλό κόστος.
- Παρθένες αγορές της Άπω Ανατολής, στις οποίες, η Ευρώπη εξήγαγε τα βιομηχανικά της προϊόντα.
- Φθηνά εργατικά χέρια, από τις φτωχές χώρες της Ευρώπης, που μετανάστευσαν στις ραγδαία αναπτυσσόμενες βιομηχανικές χώρες, κυρίως στην Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο.
Στην παρούσα χρονική περίοδο, η Ευρώπη, ως Ενωμένη Ευρώπη πλέον, δεν διαθέτει τους προαναφερθέντες πυλώνες.
- Η Φθηνή Ενέργεια, από την Ρωσία δεν υπάρχει, εξαιτίας των κυρώσεων που οι Βρυξέλλες επέβαλλαν κατά της Μόσχας. Το εισαγόμενο πετρέλαιο, όπως και το υγροποιημένο αέριο, κοστίζουν ακριβά με αποτέλεσμα να ανεβαίνει κατακόρυφα το βιομηχανικό κόστος παραγωγής κι άρα να πέφτει κατακόρυφα η κατανάλωση και η ανταγωνιστικότητα των επιβαρυμένων προϊόντων.!
- Οι παρθένες αγορές, της Άπω Ανατολής, δεν υπάρχουν, κι επιπλέον κατασκευάζουν βιομηχανικά προϊόντα σε λίαν ανταγωνιστικό κόστος, ώστε να καλύπτουν την δική τους εγχώρια αγορά κι επιπλέον να κατακλύζουν και τις ευρωπαϊκές αγορές.
- Τα φθηνά εργατικά χέρια, δεν μεταναστεύουν για το απλό λόγο, δεν βρίσκουν αγορά εργασίας να απόρροφηθούν.
Τούτων, όλων δοθέντων, η οικονομική κρίση πλήττει και τις μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης. Σε Γαλλία και Γερμανία, διεξήχθησαν πρόωρες εκλογές, μετά από την πτώση των κυβερνήσεων τους, που προήλθε από την αδυναμία να συντάξουν τους οικονομικούς προϋπολογισμούς τους για το 2025. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δυστυχώς, είναι οικονομικά, άρα και πολιτικά αδύναμη. Βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σειρά σοβαρών οικονομικών και δημοσιονομικών προκλήσεων, όπως η κρίση στη γερμανική βιομηχανία ή το εκρηκτικό έλλειμμα του προϋπολογισμού στη Γαλλία.
Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς συνοχή
Πάντα τα ανωτέρω εκτεθέντα, προκαλούν εσωτερικές πολιτικές αντιθέσεις και διασπάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δη σε περίοδο που όσο ποτέ άλλοτε είναι αναγκαία η πολιτική συνοχή.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση χαρακτηρίζεται από έλλειψη συνοχής σε μια εποχή που ο Τραμπ απειλεί την Ευρώπη από τα δυτικά, ο Πούτιν από τα ανατολικά και ο Σι πλημμυρίζει τη Γηραιά ήπειρο με κινεζικά προϊόντα», τονίζουν Ευρωπαίοι διπλωμάτες. «Το πρόβλημα που έχει η Ευρώπη είναι ότι βρίσκεται σε κατάσταση εξαιρετικής αδυναμίας», λέει ο Βίκτορ Μπάργετε, ερευνητής στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Βαρκελώνης (CIDOB).!
«Η αδυναμία έχει καταλάβει την Ευρώπη, σε μια εποχή που η Γερμανία και η Γαλλία είναι ουσιαστικά χωρίς κυβέρνηση και το μισό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι με τον …Τραμπ». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι υπάρχει ένας ανταγωνισμός, ποιος ή ποια πολιτικός στην Ευρώπη θα είναι «πρεσβευτής» ή «μεσάζων» του Ντόναλντ Τραμπ στις… Βρυξέλλες, με την Ιταλίδα Πρωθυπουργό, Τζώρτζια Μελόνι να κερδίζει στην κούρσα.!
Ειρήνη στην Ουκρανία χωρίς Ευρώπη.;
Για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, στον οποίο οι Βρυξέλλες προσέφεραν τα μέγιστα και με βαρύ οικονομικό κόστος, για τη συζητούμενη ειρήνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι παντελώς απούσα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλτ Τραμ, μιλάει προσωπικά με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαδιμίρ Πούτιν και τον ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι κι αφήνει την Ευρωπαϊκή Ένωση να παρακολουθεί από απόσταση, παρά την γενική παραδοχή, ότι, «η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε πόλεμο στην Ουκρανία, κατά της Ρωσίας, κατ΄ εντολή των ΗΠΑ, επί προεδρίας, Τζο Μπάιντεν». Στα τρία και πλέον χρόνια του πολέμου, υπήρχαν μόνο οι παραδόσεις όπλων στο Κίεβο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν έχει κάνει καμία σοβαρή ειρηνευτική πρόταση και τώρα στο σκληρό διπλωματικό πόκερ της Κωνσταντινούπολης, δεν έχει αναλάβει ενεργό ρόλο στην αναζήτηση μιας ειρηνικής λύσης, στην ουκρανική κρίση, παρά το γεγονός ότι επηρεάζεται πολιτικά, οικονομικά και γεωπολιτικά άμεσα από την όποια λύση δώσουν άλλες δυνάμεις.!
Η Ευρωπαϊκή ένωση έχει πέσει στην «Παγίδα» του Θουκυδίδη : Προσέφερε τα πάντα στον πόλεμο της Ουκρανίας για να αποδυναμώσει την Ρωσία, κατ΄ εντολή των ΗΠΑ, και τελικά αποδυναμώθηκε η ίδια.!