Μήνυμα του δημάρχου Βόρειας Κέρκυρας για την Πρωτομαγιά.
Αναλυτικά:
Όχι μόνο λουλούδια και στεφάνια. Αλλά Αγώνας… Μνήμη…. Δικαίωμα αξιοπρέπειας. ‘’Νέμεση..Μη λησμονήσεις…Ποτέ μη λησμονήσεις…Δεν πρέπει να λησμονήσεις ‘’
Η Πρωτομαγιά είναι ημέρα ιστορικής μνήμης και μια ρωγμή στον χρόνο.
Εκεί που οι εργάτες του Σικάγο 1886 απαίτησαν το αυτονόητο: 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ζωή.
Είναι αφιερωμένη στον άνθρωπο της δουλειάς, στον άνθρωπο που μοχθεί καθημερινά – συχνά αόρατος – για να σταθεί η κοινωνία όρθια, που αδιάκοπα διεκδικεί ένα αύριο που να χωράει την αξιοπρέπεια όλων.
Και σήμερα, 139 χρόνια μετά , πιο καθαρά από ποτέ, η ιστορία επανέρχεται με τη ζωντανή επικαιρότητα.
Με το κοινωνικό κράτος να υπολειτουργεί και άνθρωποι να μένουν αβοήθητοι μπροστά στην ακρίβεια, την ανασφάλεια, την εγκατάλειψη.
Με την υγεία να βιώνει την πλήρη υποβάθμιση
Με τους Δήμους να απογυμνώνονται από πόρους και ανθρώπινο δυναμικό
Με την εργασία να μην αμείβεται όπως της αξίζει
Με τη νεολαία να μεταναστεύει για να αναζητήσει ευκαιρίες που εδώ θα έπρεπε να είναι δεδομένες.
Κάθε γενιά δίνει το δικό της αγώνα για το μέλλον που επιθυμεί με αίσθημα ευθύνης, ενότητα και σκληρή δουλειά .Η Πρωτομαγιά λοιπόν είναι μνήμη, πρόκληση και σάλπισμα διεκδίκησης .
Υπενθυμίζει σε όλους μας πως τίποτα δεν χαρίζεται, αλλά τα πάντα κατακτώνται με ενότητα, επιμονή και συλλογική προσπάθεια.
Ως Δήμος Βόρειας Κέρκυρας , στεκόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις δίπλα στον πολίτη, σχεδιάζοντας και εφαρμόζοντας πολιτικές που αναβαθμίζουν την καθημερινότητα των δημοτών και ενισχύουν την κοινωνική συνοχή. Υπερασπιζόμαστε την ανάπτυξη του τόπου, στις υποδομές, στην παροχή υπηρεσιών, στις κοινωνικές δομές, ενισχύουμε την αλληλεγγύη, διεκδικούμε πόρους και αρμοδιότητες, για την κοινωνία.
Καλή Πρωτομαγιά – με αγώνα, με ενότητα , με ευθύνη, αυτογνωσία και αλληλεγγύη. Όλες οι διεκδικήσεις μας ένα μαγιάτικο στεφάνι αποτύπωμα άνοιξης.
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Τρία βήματα μπροστά και τρία πίσω πάλι
Χίλιες φορές την ίδια διαδρομή .Έξη χιλιάδες βήματα…
Ο σημερινός περίπατος με κούρασε ίσως γιατί τα βήματα μετρούσα
Τώρα σταμάτησα, μα αύριο αντίθετα θ’ αρχίσω να βαδίζω (η ποικιλία ομορφαίνει τη ζωή)
και κάτι άλλο σκέφτομαι, μικρότερα τα βήματα αν κάνω
τέσσερα–τέσσερα μπορεί να τα μετρώ!
Καλά το σκέφτηκα…Πιο όμορφη θα γίν’ η διαδρομή!!… ( Αλέξανδρος (Αλέκος) Παναγούλης//2 Ιουλίου 1939 – 1 Μαΐου 1976)
