Η εορτή του Ευαγγελισμού στην Κέρκυρα

Ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ. Νεκτάριος, λειτούργησε, ομίλησε και χοροστάτησε στη Δοξολογία της Εθνικής Επετείου, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης στην Κέρκυρα.
Απευθυνόμενος στους εκκλησιαζομένους μετέφερε το σκηνικό το οποίο συνέβη στο σπίτι της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Ευαγγελισμό, περιγράφοντας τρεις σκηνές εκ των διαδραματισθέντων. Πρώτον, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ενώ παρίσταται κατά τρόπον θαυμαστόν, η Παναγία μας βρίσκεται σε κατάσταση προσευχής, καθώς όπως πάντα, η Παναγία μας ήτο στην άμεση επικοινωνία με τον Θεόν από την ηλικία που αφιερώθηκε εις τον Ναόν του Θεού. Όλα τα θαυμαστά γεγονότα, όχι μόνο στο πρόσωπο της Παναγίας μας αλλά και των Αγίων της πίστεώς μας, συντελούνται εν ώρα προσευχής. Ο Αρχάγγελος της μεταφέρει την προαιώνιον βουλήν του Θεού, λέγοντάς της το «Χαῖρε Κεχαριτωμένη». Τι σημαίνει όμως «κεχαριτωμένη»; Σημαίνει ότι είναι λουσμένη μέσα στη χάρη του Θεού και αυτήν τη χάρη του Θεού την ελκύει ο καθένας μας ο οποίος επιμένει στην άσκηση, στην ταπείνωση, στη μετάνοια και στην προσευχή. Αυτά, η Παναγία μας τα βίωνε στην καθημερινότητά της και ο ίδιος ο Θεός τα ξεχώρισε από το πρόσωπον της Υπεραγίας Θεοτόκου, το οποίο ήταν και η αφορμή της επιλογής προκειμένου να την καταστήσει όργανο της φανέρωσης του αποκεκρυμμένου μυστηρίου Του.
Δεύτερον, η Παναγία μας καταλαμβάνεται από φόβον διότι έπρεπε να διαπιστώσει το αληθές του Αρχαγγέλου προκειμένου να μην πλανηθεί. Ο φόβος όμως μεταβάλλεται την ίδια στιγμή σε φόβο Θεού, όταν ο Αρχάγγελος της λέγει να μην φοβάται διότι είναι ο Γαβριήλ απεσταλμένος από τον Θεόν. Φόβος Θεού είναι κατάστασις υπερβατική, πνευματική. Επαίρεται από τα επίγεια στα επουράνια. Ο φόβος Θεού οδηγεί τον άνθρωπον στη θεογνωσία, αυτό το οποίο η Παναγία μας το αποκτά εκείνη τη στιγμή. Εμείς, δυστυχώς επειδή δεν μπορούμε να διακρίνουμε παρόμοιες πνευματικές καταστάσεις και επισκέψεις της χάριτός Του, μένουμε άγευστοι αυτού του μεγαλείου του δέους του Θεού και της θεογνωσίας.
Τρίτον, συνεχίζοντας ο διάλογος μεταξύ της Υπεραγίας Θεοτόκου και του Αρχαγγέλου, η Παναγία μας, ενισταμένη, ρωτά τον Αρχάγγελο, «Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω;». Δηλαδή, πώς αυτό μπορεί να γίνει σε μένα, αφού δεν γνωρίζω άνδρα; Η ανταπάντησις του Αρχαγγέλου, «εὗρες γὰρ χάριν παρὰ τῷ Θεῷ» και εκεί που υπάρχουν οι όροι οι φυσικοί, «Θεὸς ὅπου βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις». Τούτο το υπερφυσικόν σήμερα οι άνθρωποι δεν μπορούν να το κατανοήσουν. Όμως, ούτε και την κατά φύσιν κατάσταση στην οποία μας έπλασε ο Δημιουργός μας. Σήμερα, η ανθρωπότητα προτιμά την παρά φύσιν κατάσταση για αυτό και η παγκόσμια κοινότητα του πλανήτη μας έχει την αστάθεια και τον κίνδυνο της συντελείας.
Ακόμη, από την άλλη, σήμερα, καθ’ υπέρβαση της δυνάμεως του υποδούλου γένους μας και επειδή ο Θεός ιδιαίτερα αγάπησε το λαό μας, μάς χάρισε και τη σωματική ελευθερία από την υποδούλωση στην οποία βρέθηκε η πατρίδα μας. Οι αγράμματοι μεν, αλλά πιστοί, δε, ήρωες του γένους μας, ως ο Γέρος του Μωριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, μήνυσε ότι ο Θεός έβαλε την υπογραφή του και δεν την παίρνει πίσω για την ελευθερία της πατρίδας μας. Είμαστε αναπολόγητοι για την πνευματική μας ακαταστασία και την επιστροφή μας στη δέσμευση, τόσο την πνευματική του ήθους, αλλά και την απεμπόληση του αγαθού της πατρίδας μας μέσα από την οποίαν απολαμβάνομεν την ελευθερία που μας χάρισαν τόσο ο Θεός και οι ήρωές μας. Δυστυχώς, ο λαός μας είναι επιλήσμων των μεγάλων ευεργεσιών τόσο του Θεού όσο και των εθνικών ηρώων μας.
Ο Σεβασμιώτατος, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση στον αείμνηστο προκάτοχό του κυρόν Πολύκαρπο Βαγενά όστις κατά αυτήν την ημέραν παρέδωσε τη μακαρία ψυχή του εις χείρας Θεού ζώντος. Επί τω τέλει, προέστη της Δοξολογία επί τη Εθνική Επετείω συμμετεχόντων των αρχών του τόπου μας και του λαού.