Με λαμπρότητα σε όλο το νησί ετελέσθη στην Κέρκυρα η πρώτη στάση των Χαιρετισμών. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος τέλεσε δύο ακολουθίες. Στην πρώτη, χοροστάτησε στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Αγίων Θεοδώρων και Γεωργίου Στρατιάς. Εκεί μίλησε αφορμώμενος από τη φράση του κανόνος του Ακαθίστου Ύμνου «λιμήν ημίν γενού θαλαττεύουσιν και ορμητήριον εν τω πελάγει των θλίψεων», σε συνδυασμό με τον στίχο εκ των Χαιρετισμών «Χαίρε λιμήν των του βίου πλωτήρων».
Όλος ο Ακάθιστος Ύμνος, τόνισε ο κ. Νεκτάριος, είναι γεμάτος από εικόνες από τη ζωή μας. Η Παναγία μας παρομοιάζεται ως ένα απάνεμο λιμάνι, στο οποίο βρίσκει τη γαλήνη του ο κάθε διαπλέων τον τρικυμισμένο ωκεανό του βίου. Οι άνθρωποι βρίσκονται στην κατάσταση των ναυαγών, διότι εάν παρατηρήσει κανείς σε όλο τον πλανήτη μας, είναι ωσάν να έχουν χάσει την πυξίδα και τον προσανατολισμό τους και αναζητούν με αγωνία να βρούνε τόπο καταφυγής. Τούτο συμβαίνει διότι οι άνθρωποι έχουν αυτονομηθεί από τον Θεό και στηρίχτηκαν στις δικές τους δυνάμεις, πιστεύοντας ότι μπορούν να θεωθούν χωρίς την παρουσία του Θεού, ενώ ο Θεός είναι ο κτίστης και δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, αλλά και του ανθρώπου. Όσο κι αν προσπαθήσει ο καθένας μας δεν μπορεί να προσεγγίσει και να φτάσει στον Θεό, αλλά πάντοτε θα παραμένει ναυαγός στη ζωή, με τον κίνδυνο του καταποντισμού.
Η Παναγία μας, επεσήμανε ο κ. Νεκτάριος, είναι εκείνη η οποία είναι η αιτία της των πάντων θεώσεως, καθώς συγκατατέθηκε και συνεργάστηκε με την θεία βουλή, ζώντας εν τη σαρκί της το απ’ αιώνος κεκρυμμένον μυστήριον, διά του οποίου ο Ίδιος ο Θεός ανέλαβε την αποκατάστασή μας, ούτως ώστε να ζήσουμε την αληθινή ζωή, η οποία μας ενώνει με τον Θεόν. Η Παναγία πάντοτε θα υπάρχει ως λιμάνι για τον καθέναν, ο οποίος ψάχνει να βρει απαντοχή και καταφύγιο.
Το μοναστήρι της Στρατιάς, το οποίο εορτάζει τον Άγιο Θεόδωρο, κατέληξε ο κ. Νεκτάριος, είναι ένα αρχαιοπρεπές μοναστήρι, υπάρχει ως λιμάνι πνευματικό, στο οποίο δεν βρήκαν καταφυγή μόνο οι μοναχοί, αλλά και όλοι οι χριστιανοί, οι οποίοι αισθάνονται την πνευματική ασφάλεια. Ο κ. Νεκτάριος ευχήθηκε στους πιστούς να είναι καλός ο αγώνας μέχρι το τέλος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Στη συνέχεα ο κ. Νεκτάριος, όπως κάθε χρόνο, χοροστάτησε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης Κερκύρας. Εκεί μετά την απαγγελία των Χαιρετισμών ο κ. Νεκτάριος έλαβε αφορμή από το τροπάριο του κανόνα «Μωσής κατενόησε εν βάτω το μέγα μυστήριον του τόκου σου». Συνεχίζοντας ο ύμνος χρησιμοποιεί την εικόνα των Τριών Παίδων που, ενώ βρίσκονταν στην εξορία της Βαβυλώνος, εκεί δεν αλλαξοπίστησαν, αλλά μέσα στην ειδωλολατρκή χώρα και ενώ ήταν δούλοι του Ναβουχοδονόσορα, τηρούσαν απαρέγκλιτα την νηστεία που ο Θεός τούς υπαγόρευσε. Εξ αφορμής της πίστης τους ο Ναβουχοδονόσωρ θέλησε να τους τιμωρήσει και να τους κατακαύσει στην επταπλασίως καιομένην κάμινον, αλλά η δρόσος του Αγίου Πνεύματος τους ανέψυξε και σωματικά και πνευματικά.
Οι εικόνες αυτές και οι δύο προεικονίζουν το μυστήριο της ενσάρκου οικονομίας του Υιού και Λόγου του Θεού. Η Παναγία μας, ενώ δέχτηκε στα σπλάχνα της το πυρ της θεότητος, δεν κατακάηκε, αλλά εκ Πνεύματος Αγίου δάνεισε την ανθρώπινη φύση μας και ενώθηκε εντός της υποστατικά ο τέλειος άνθρωπος Ιησούς και τέλειος Υιός και Λόγος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός.
Ο μεγάλος δογματικός πατήρ της Εκκλησίας, ο Ιωάννης Δαμασκηνός, λέει ότι «ατρέπτως, ασυγχύτως, αναλλοιώτως» ενώθηκαν οι δύο φύσεις στο πρόσωπο του Χριστού. Ετούτο το γεγονός έγινε προκειμένου οι άνθρωποι οι οποίοι απεκόπησαν από πάσης κοινωνίας με τον Θεό, τώρα πλέον με τούτο το μυστήριο ο Ιησούς Χριστός τους δίδαξε με την θυσία της αγάπης επί του Σταυρού εκείνο το οποίο είπε στους μαθητές Του: ότι ουδείς έχει μείζονα αγάπη, από Αυτόν που θυσιάζει τη ζωή του υπέρ των «φίλων». Αυτός είναι ο Κύριός μας και όποιος Τον μιμείται. Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού ζούμε την ένωσή μας με τον Χριστό, διά των μυστηρίων και της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, στην οποία ένωση δεν υπάρχει τέλος για τον καθένα μας, αλλά συνέχεια για την αιωνιότητα.
Ο κ. Νεκτάριος ευχήθηκε χρόνια πολλά σε όλους και η Παναγία να πρεσβεύει ώστε να οδηγούμαστε στην ένωση με τον Χριστό στη ζωή της Εκκλησίας.
