Κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις fagotto books το βιβλίο του Παναγιώτη Σκληρού “Μικρές Λευκαδίτικες Ιστορίες”
Ο Παναγιώτης Σκληρός με απλή και κατανοητή γραφή μας μεταφέρει προσωπικές εμπειρίες, καταστάσεις και γεγονότα της καθημερινής ζωής των κατοίκων της Λευκάδας του ΄50,60,70. Με την πένα του περνάει γρήγορα από τοποθεσίες και χωριά, σχεδόν κινηματογραφικά, ένα διαρκές αλλά εναλλασσόμενο ντοκυμαντέρ που δημιουργεί μια ειδυλλιακή εικόνα της Λευκάδας που έφυγε, χωρίς να την εξιδανικεύει.
Όπως γράφει ο σεβαστός δικηγόρος Νίκος Κατηφόρης που προλογίζει το βιβλίο, ο Παναγιώτης Σκληρός γράφει και ξαναζεί την κάθε στιγμή . Η αρμονική εναλλαγή , ο οικείος λόγος, οι ντόπιοι ιδιωματισμοί, τα παρατσούκλια αντί για επίθετα κι οι τοποθεσίες από πρώτο χέρι, διαρκεί σε όλη την συγγραφή. Χαρακτηρίζουν ένα διαρκές αφήγημα που όμως είναι Μικρές Λευκαδίτικες Ιστορίες που ο καθένας μας που έζησε εκείνα τα χρόνια, τα ξαναζεί μέσα από την πένα του¨.
Ο ίδιος ο συγγραφέας ομολογεί ότι αυτά που γράφει ξέρει ότι δεν είναι τίποτε το σημαντικό , ούτε διεκδικεί την ιδιότητα του συγγραφέα. ¨Είναι μνήμες που ρίζωσαν μέσα μου και απαρτίζονται από μικρές ψηφίδες στάσεων στο χρόνο, όπως τις έζησα κι όπως τις άκουσα, δίνοντας το κλίμα και την ατμόσφαιρα της εποχής¨.
Για το βιβλίο έγραψαν :
1.Dr.Βασιλική Χρυσανθοπούλου, Aκαθηγήτρια κοινωνιlκής λαογραφίας ΕΚΠΑ
..Το βιβλίο του Παναγιώτη Σκληρού Μικρές Λευκαδίτικες Ιστορίες είναι ένα πόνημα «δημόσιας λαογραφίας». Με τον όρο αυτόν αναφερόμαστε σε δημιουργήματα για τον λαϊκό πολιτισμό, τα οποία οι δημιουργοί τους προβάλλουν σε ένα ευρύ κοινό με απλό και εύληπτο τρόπο, διευκολύνοντας την γνώση και τη διάχυσή τους στην κοινωνία. Η δημόσια λαογραφία ευρίσκεται σε ανοδική πορεία κατά τις πρόσφατες δεκαετίες διεθνώς. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που ενδιαφέρει την επιστημονική ανθρωπολογική λαογραφία, η οποία το μελετά κριτικά και αναστοχαστικά. Κείμενα και άλλα πολιτισμικά προϊόντα δημόσιας λαογραφίας συγχρόνως παρέχουν στους λαογράφους ως διδάσκοντες πολύτιμο πραγματολογικό υλικό για την μύηση των φοιτητών τους στην ελληνική λαογραφία και εθνογραφία. Ανάλογα θα χρησιμοποιήσω κι εγώ το βιβλίο του Παναγιώτη Σκληρού στα προπτυχιακά και στα μεταπτυχιακά μου μαθήματα της Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ξέρω ότι θα εμπνεύσει τους φοιτητές και θα τους οδηγήσει σε γόνιμες και κριτικές σκέψεις…
2.Ελένη Ψυχογιού, καθηγήτρια λαογραφίας, πρ. ερευνήτρια Ακαδημίας Αθηνων
..Ο Παναγιώτης Σκληρός , μας καταγράφει τον πλούτο της βιωμένης γνώσης του τόπου του και του τοπικού πολιτισμού των δεκαετιών 1950-1970 αναφορικά με την νήσο της Λευκάδας. Μια πολύτιμη αφήγηση-ποταμός, προφορική σχεδόν, σε πρώτο πρόσωπο, που καταγράφει (κάθε άλλο παρά “μικρές ” και “ασήμαντες” οι “ιστορίες” του) με γνώση, ακρίβεια και τρυφερότητα, χωρίς να τα ωραιοποιεί, τα δύσκολα χρόνια του δικού του πρώιμου βίου στο πλαίσιο του αγροτικού, αλιευτικού, ημιαστικού περιβάλλοντος που έζησε όσο και αυτού των συμπατριωτών του, τριών τουλάχιστον γενεών, στη Βασιλική Λευκάδας και όλης της νότιας, ορεινής, καμπίσιας και θαλασσινής, ευρύτερης περιοχής της στο μεταίχμιο του παραδοσιακού πολιτισμού και του μοντερνισμού στο νησί..
3.Dr.Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού
…Να, λοιπόν ποιο είναι το ξεχωριστό που προσφέρουν οι Μικρές Λευκαδίτικες Ιστορίες του Παναγιώτη Σκληρού. Τα πάντα ζουν, κινούνται, πορεύονται μέσα στους χρόνους τους, αισθάνονται, μιλούν, αναγνωρίζονται, έχουν ταυτότητα: δουλειά, ηλικία, χαρακτήρα, οικογένεια, εκπέμπουν συναισθήματα. Και το πιο σπαρταριστό, έχουν όνομα, επίθετο, παρατσούκλι: Το πιο ευρηματικό, χιουμοριστικό, πυκνό οικογενειακό χαρακτηρολόγιο που έρχεται από γενιά σε γενιά να ξεχωρίσει σόγια και φύτρες και που η καταγωγική έρευνά του μπορεί να αναστήσει τις πλέον διασκεδαστικές και δημιουργικές-σατιρικές εκλάμψεις του λαϊκού ανθρώπου.
Το βιβλίο παρουσιάστηκε στη Λευκάδα( κηποθέατρο Α.Σικελιανός),στην Πάτρα(αγορά Αργύρη) και στην Αθήνα(Μέγαρο Μουσικής) μπροστά σε πολυπληθές κοινό.
Στο τέλος του καλοκαιριού θα κυκλοφορήσει και το νέο του βιβλίο.
