Ανακοίνωση του Εκπαιδευτικού Ομίλου Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης για τη δίωξη του Γιώργου Καββαδία.
Αναλυτικά:
ΝΑ ΣΗΜΑΝΕΙ Συναγερμός για τις Εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες και το συνδικαλιστικό κίνημα!
Η φασιστικής έμπνευσης δίωξη που ασκήθηκε στον σύντροφο Γιώργο Καββαδία, από τον «λαγό» προϊστάμενο της ΔΔΕ Πειραιά, συνιστά ένα ακραίο βήμα στην πολιτική της φίμωσης και της καταστολής. Γιατί με την τελευταία πειθαρχική δίωξη του Γιώργου Καββαδία εγκαινιάζεται ωμά, η δίωξη της ελεύθερης έκφρασης -της γνώμης- για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά και μάλιστα στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης.
Η δίωξη του Γιώργου Καββαδία έχει σαφή πολιτική στόχευση. Πρόκειται για μια συνεχή επίθεση αυταρχισμού στο πρόσωπο ενός παλιού και καταξιωμένου αγωνιστή, με στόχο να απλωθεί το μήνυμα της φίμωσης σε μια περίοδο που οι εκπαιδευτικοί αναμετρώνται με τις πιο ολέθριες κυβερνητικές πολιτικές που σχεδιάστηκαν ποτέ για το δημόσιο σχολείο. Με σαφή στόχο να φιμωθεί μια φωνή και μια πολιτική που σταθερά εδώ και δεκαετίες αποτελεί αγκωνάρι στην κατεύθυνση της ανάπτυξης των εκπαιδευτικών αγώνων και κυρίως της πίστης στη δυνατότητά τους να νικούν. Πρόκειται για ένα ωμό χτύπημα σε μια εμβληματική μορφή του αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και της δημοκρατία σε αυτό.
Ο ακατονόμαστος προϊστάμενος ΔΔΕ Πειραιά δεν αποτελεί κάποια «παραφωνία», δεν είναι παρά το τεντωμένο χέρι του υπουργείου και της κυβέρνησης, που επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο να εγκαινιάσει «νέες», παλιών όσο και σκοτεινών εποχών, πρακτικές για την καταστολή ενός κλάδου, που -κόντρα στο ρεύμα της εποχής- αντέχει ακόμα. Αντέχει να αμφισβητεί τις βουλές των «αρίστων», αντέχει να σηκώνει το ανάστημά του απέναντι στην αξιολόγηση και σε κάθε αντιεκπαιδευτικό, αντιπαιδαγωγικό και αντιδημοκρατικό μέτρο από αυτόν τον ορυμαγδό στον οποίο επιχειρούν να βυθίσουν το δημόσιο σχολείο.
Ο Γιώργος Καββαδίας διώκεται γι΄ αυτά που έγραψε(!) σε ένα κείμενο από τα εκατοντάδες που δημοσιεύει κάθε χρόνο, εδώ και σχεδόν σαράντα χρόνια!. Ένα κείμενο που δεν λέει τίποτα περισσότερο από την αλήθεια που αντιλαμβάνεται όποιος έχει την παραμικρή σχέση με το δημόσιο σχολείο. Έγραψε για «…την αξιολόγηση, τους μειωμένους διορισμούς και τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, με αναπληρωτές και ελαστικά εργαζόμενους εκπαιδευτικούς τα σχολεία μετατρέπονται σε κέντρα διερχομένων…» και για την «… σκληρή πολιτική της παραπέρα συρρίκνωσης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης…», δηλαδή για όλα αυτά που εδώ και χρόνια καταγγέλλει το εκπαιδευτικό κίνημα. Και γι΄ αυτά ασκείται εναντίον του πειθαρχική δίωξη με την κατηγορία της «κακόβουλης κριτικής»! Και ποιος είναι αυτός που κρίνει πότε η κριτική είναι κακόβουλη; Και, κυρίως, τι σημαίνει για τη δημόσια εκπαίδευση, την κοινωνία, τι σημαίνει για τη δημοκρατία η δίωξη για «κακόβουλη κριτική» σε έναν υπουργό και μια κυβερνητική πολιτική;
Την ίδια μέρα και με την ίδια κατηγορία («κακόβουλη κριτική προς την προϊσταμένη αρχή») παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο ο συναγωνιστής και γνωστός για το ήθος του Νεκτάριος Χατζηανδρέου, ο οποίος σε ενημερωτικό σημείωμα σε εκπαιδευτική ιστοσελίδα αναφερόταν στην προηγούμενη πειθαρχική του δίωξη. (Διώξεις επτά εκπαιδευτικών της ΕΛΜΕ Πειραιά). Να σημειωθεί ότι η δίωξη του σ. ΝΧ είχε ασκηθεί για κριτική που άσκησε σε κλειστή ομάδα συναδέλφων. Με άλλα λόγια «τρόμος και αθλιότητα» για έκφραση προσωπικής άποψης ακόμα και σε «στενό κύκλο». Αυτό είναι το καθεστώς που θέλουν να επιβάλουν!
Η ράθυμη στάση των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών μόνο ερωτηματικά μπορεί να δημιουργεί τέτοιες στιγμές. Η αφωνία και η αδράνεια του συνδικαλιστικού κινήματος μπροστά σε φαινόμενα εκφασισμού, σε τέτοιους μάλιστα καιρούς, γίνεται ένα ακόμη χτύπημα για το εκπαιδευτικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Το ζήτημα της πειθαρχικής δίωξης πρέπει τώρα να γίνει υπόθεση όλου του συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί διώκεται η ελεύθερη έκφραση και οι αγώνες των εργαζομένων.
Ο σύντροφος Γιώργος Καββαδίας έχει μιλήσει εδώ και δεκαετίες με τη στάση του στο σχολείο και στους αγώνες. Όσο και αν θα το επιθυμούσαν οι διώκτες του, δε θα λυγίσει απέναντι σε καμία δίωξη. Το γνωρίζουν καλά. Το μήνυμα όμως που θέλουν να στείλουν δεν πρέπει να περάσει. Και αυτό δεν μπορεί να είναι υπόθεση του Γιώργου Καββαδία, του Εκπαιδευτικού ΄Ομίλου, των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων ή και της ΕΛΜΕ Πειραιά. Είναι υπόθεση όλων των προοδευτικών δυνάμεων του εκπαιδευτικού και λαϊκού κινήματος. Πρέπει αμέσως η ΟΛΜΕ να αναλάβει πρωτοβουλίες, όχι μόνο για να υπάρξει συντριπτική καταγγελία αυτής της φασιστικής δίωξης, όχι μόνο για να εκφραστεί η πιο πλατιά αλληλεγγύη στον Γιώργο Καββαδία, στον Νεκτάριο Χατζηανδρέου και σε όσους άλλους διωχθούν από τον ΔΙΔΕ Πειραιά [ή από άλλους που πιθανόν θα ακολουθήσουν το παράδειγμά του], αλλά και για να ληφθούν οι αναγκαίες αποφάσεις ενιαίων μαζικών αγωνιστικών κινητοποιήσεων, ώστε να απαντηθεί και αυτή η προσπάθεια δημοκρατικής εκτροπής
Όχι στην ποινικοποίηση της ελεύθερης έκφρασης!
Όχι σε κάθε μέτρο εκφασισμού! Κανένας εφησυχασμός!
Να σταματήσει ΤΩΡΑ κάθε πειθαρχική δίωξη εναντίον του Γιώργου Καββαδία και του Νεκτάριου Χτζηανδρέου. Να σταματήσει η βιομηχανία διώξεων της ΔΔΕ Πειραιά.
Η ΟΛΜΕ, μαζί με τη ΔΟΕ και την ΑΔΕΔΥ, να προχωρήσουν τώρα στις αναγκαίες αποφάσεις και κινητοποιήσεις.
Καλούμε κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο, κάθε προοδευτική δύναμη, να σημάνει συναγερμό. Να εκδώσει ψηφίσματα αλληλεγγύης, να καταγγείλει τον φασιστικό κατήφορο της ΔΔΕ Πειραιά και της κυβέρνησης και να συμμετάσχει στις ερχόμενες κινητοποιήσεις.
Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές! Δεν θα περάσει η επιχείρηση φίμωσης και καταστολής. Αλληλεγγύη στους διωκόμενους αγωνιστές!
