Μεγάλωσα σε μια Κέρκυρα που μένει ζωντανή μόνο στις κιτρινισμένες φωτογραφίες πλέον, για όσο τα μάτια μπορούν να ανατρέχουν σ’ αυτές και να αναπολούν μια αγνότητα, μια αλήθεια, μια απλότητα, ένα σεβασμό και μια αξιοπρέπεια.
Όλα αυτά πέρασαν απ’ τα μάτια της γενιάς μου και των γενιών πριν από αυτήν. Ήταν μια εποχή δύσκολη, αλλά ποτέ δε γνωρίσαμε εύκολα χρόνια σε τούτη τη χώρα, με μια παρένθεση επίπλαστης «ευημερίας» τη δεκαετία του ’80, που ακόμη πληρώνουμε, κυρίως για την αφέλεια που επιδείξαμε ως λαός. Απλά τότε υπήρχε μια κοινωνική ισορροπία, κατά κάποιο τρόπο και μια αχτίδα ευκαιριών, που έφερνε ο άνεμος αλλαγών, διάχυτος τότε στην ατμόσφαιρα. Κάποιοι τις εκμεταλλεύτηκαν, κάποιοι άλλοι όχι. Σημασία έχει ότι μας έμειναν οι στιγμές, ρουφήξαμε αχόρταγα ελευθερία, ονειρευτήκαμε, ερωτευτήκαμε, ζήσαμε, βρε αδελφέ.
Το σήμερα, αισθητικά, αλλά και ως συμπεριφορές εκεί έξω, πληγώνει. Αδιαφορία, εγκατάλειψη, έλλειψη σεβασμού και παιδείας, αμετροέπεια, αμοραλισμός, ατιμωρησία, ασυδοσία. Ένα νησί που καθημερινά λεηλατείται, μαζί με τις αξίες, τα ιδανικά, την ιστορία και τον πολιτισμό του. Χάνεται μέσα σε ατομικά συμφέροντα, αδιαφάνεια, ιδιοτέλεια, διοικητική ανεπάρκεια, δειλία στη λήψη αποφάσεων, έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών, απουσία οράματος. Δεν χρειάζονται παραδείγματα. Έχουμε όλοι αρκετά στα μάτια μας, από το γκρίζο της παραίτησης, σε κάθε μας βήμα, σε κάθε μας βλέμμα.
Πολιτικός δεν είμαι. Ξεκάθαρα. Ούτε η αυτοπροβολή ήταν ποτέ το φόρτε μου. Αν αναρωτιέστε γιατί βρίσκομαι σε ένα συνδυασμό που διεκδικεί την δημαρχία, ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, η απάντηση είναι μόνο μια και απλή: για να συμμετάσχω σε μια προσπάθεια αναδιοργάνωσης, ανασυγκρότησης της δημοτικής αρχής, για να βάλω πλάτη σε μια δημιουργία «Εξαρχής» συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης, μια αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, μια πολιτιστική ανάταση. Οι παραστάσεις μου έρχονται κυρίως από τον πολιτισμό, όντας ένα ελάχιστο τμήμα της επίδρασης του στις ζωές μας. Ζω δια του γραπτού λόγου, πλάθοντας εικόνες με λέξεις και προτάσεις. Σκιτσάρω, κάνω σενάρια, γράφω νουβέλες και ποιήματα, στίχους, χαράζω σχήματα στα κορμιά των θαλασσόξυλων, βάφω τις επιφάνειες των βότσαλων, διατηρώντας το ανάστημα του πολιτισμού πάνω από τους δρόμους και τα καντούνια αυτής της πόλης. Κι αν θα μου δώσετε τη δύναμη της ψήφου σας, αυτό θα συνεχίσω να κάνω, μεταλαμπαδεύοντας όλα τα πιο πάνω ως αξίες στα παιδιά. Στις επόμενες γενιές. Σε όσες προλάβω.
Ξεκάθαρα πράγματα, από την αρχή.
Με διαφάνεια – ουσιαστικά βήματα – μετρημένα – κοιτώντας κατάματα τον δημότη – με τις ανάγκες της καθημερινότητας του σε πρώτο πλάνο – με ήθος και αξιοπρέπεια.
Για μια αρχή νέα, βασισμένη όμως στις αξίες του χθες, σεβασμό στην ιστορία και το πολιτισμό, όραμα για το μέλλον.
«Εξαρχής» και είναι τιμή μου, να αποτελώ ένα ελάχιστο γρανάζι αυτής της προσπάθειας.
