κ. Διευθυντά,
Για τους κατοίκους του κέντρου της πόλης αλλά και για αρκετούς τουρίστες, οι παραλίες στο Φαληράκι και στο παρακείμενο Μπίτς Μπαρ αποτελούν τη μοναδική ευκαιρία για ένα δροσιστικό μπάνιο χωρίς την ταλαιπωρία της μετακίνησης με αυτοκίνητο και ότι άλλο αυτό συνεπάγεται. Δυστυχώς, εδώ και κάποια χρόνια, παρατηρείται μια συστηματική ρύπανση των θαλασσίων υδάτων της περιοχής με φυσαλίδες και οργανικές ουσίες. Η ρύπανση αυτή είναι διαρκώς παρούσα με την έντασή της βέβαια να ποικίλει κατά εποχές αν και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, δυστυχώς, οι χαμηλής έντασης άνεμοι και η κατεύθυνσή τους επιδεινώνουν την κατάσταση. Επι πλέον, δεκάδες κότερα και μικρότερα σκάφη ψυχαγωγίας αράζουν καθημερινά αρόδου σε απόσταση λίγων δεκάδων μέτρων από την ακτή (επιτρέπεται άραγε?) με το ερώτημα βέβαια να πλανάται ως προς το τι κάνουν με τα απόβλητά τους.
Κι ερωτώ, αφενός το θέμα της υγιεινής των λουομένων μονίμων κατοίκων και επισκεπτών κι αφετέρου η δυσφημιστική εικόνα για το κυριότερο προϊόν της τοπικής οικονομίας την οποία σχηματίζουν οι χιλιάδες τουρίστες δεν ευαισθητοποιούν τους αρμόδιους ώστε να δοθεί επιτέλους λύση?
Κάθε ρύπανση έχει ονοματεπώνυμο και η πηγή της μπορεί να προσδιοριστεί ώστε να απαλλαγεί η πόλη από αυτό το όνειδος. Αυτονόητο δε καθήκον των αρμοδίων υπηρεσιών πρέπει να είναι το να τηρούν τους νόμους και τους κανονισμούς χωρίς να κλείνουν τα μάτια σε οποιαδήποτε ευκαιριακά συμφέροντα τη στιγμή που οι εθνικοί όσο και οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί επι του θέματος είναι ιδιαίτερα αυστηροί.
Ας προστατεύσουμε λοιπόν την υγεία των λουομένων αλλά και την … χρυσοτόκο όρνιθα του τουρισμού προτού είναι πολύ αργά. Ένα προστατευμένο και καλοδιατηρημένο περιβάλλον αποτελεί την αναγκαία και ικανή συνθήκη για αειφορία !
Με τιμή
Νίκος Βαρότσης
Ομότιμος Καθηγητής
Πολυτεχνείου Κρήτης
