Χειροτονία Διακόνου στο ιερό προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος

Την Γ΄ Κυριακή του Ματθαίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, λειτούργησε και ομίλησε στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος, στη Νήσο της Κέρκυρας.
Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος χειροτόνησε στον α΄ βαθμό της ιεροσύνης, τον μοναχόν Ιάκωβο της Ιεράς Μονής Κυράς των Αγγέλων Λευκίμμης, καταγόμενο εκ Ρωσίας.
Κατά την προσφώνηση του ο κ. Νεκτάριος, υπογράμμισε στο νέο διάκονο τρεις βασικές αλήθειες γύρω από την ζωή του ως νέου ιερομονάχου, ο οποίος εγκαταβιεί και διακονεί εντός της μονής.
Πρώτη αλήθεια είναι η διαφύλαξη όλων των μοναχικών υποσχέσεων που υποσχέθηκε πλέον των εικοσιπέντε ετών όταν αφιερώθηκε ως μοναχός στο αγιώνυμον όρος, και συνέχισε αυτή του την αφιέρωση εντός της Ιεράς Μονής Υπεραγίας Θεοτόκου, κυράς των Αγγέλων. Και αυτές οι υποσχέσεις επ’ ουδενί αναιρούνται με την λήψη της ιεροσύνης. Η Ακτημοσύνη, η παρθενία-εγκράτεια και η πτωχεία, είναι αρετές οι οποίες δεν κοσμούν μόνον τον μοναχό, αλλά ιδιαίτερα εξυψώνουν τον ιερομόναχο.
Δεύτερη Αλήθεια είναι η αμεριμνησία μέσα στην πολύβουη κοινωνία την οποία ζούμε. Ένας ιερομόναχος οφείλει να ζει χωρίς βιοτικές μέριμνες. Η μοναδική μέριμνα ενός ιερομονάχου είναι το πώς θα αγαπά ολοκληρωτικά και ειλικρινά τον Ιησούν Χριστόν, την Εκκλησία του Θεού, και όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος «ὁ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ Κυρίου, πῶς ἀρέσει τῷ Κυρίῳ»
Και η τρίτη αλήθεια είναι η διαρκής προσευχή, και εν προκειμένω για ένα μοναχό –ιερομόναχο, η αδιάλειπτη προσευχή είναι εκείνη η οποία ελκύει την Χάριν του Θεού, όχι μόνο στη ψυχή και την καρδιά του, αλλά σε όλο το είναι του.
Όταν ένας κληρικός είναι γεμάτος από την Θεία Χάριν, αυτή αντανακλάται και στους ανθρώπους, οι οποίοι τον πλησιάζουν.
Ο κ. Νεκτάριος κλείνοντας την πατρική του προσφώνηση προς τον π. Ιάκωβο, τόνισε πως στην ζωή την ιερατική και ιδιαίτερα στη μοναχική πολιτεία, πρέσβειρα είναι η Παναγία, της οποία την Ιερά μονή διακονεί ο νεοχειροτονούμενος, είναι ο άγιος Σπυρίδωνας, η απαντοχή μας και ο προστάτης μας, είναι οι άγιοι Απόστολοι Ιάσωνας και Σωσίπατρος, οι οποίοι πάντοτε θα του υπενθυμίζουν την ευθύνη της Αποστολικότητος και του κηρύγματος, αλλά και της διδασκαλίας του Ευαγγελίου στους ανθρώπους.