Τα τελευταία χρόνια ακούγεται πολύ έντονα στη δημόσια συζήτηση η λέξη «ασφάλεια». Πολύ συχνά έχουμε δει να γίνεται αντικείμενο αντιπαράθεσης των κομμάτων, να αποτελεί κεντρικό σύνθημα πολιτικών και να συζητούν όλοι γι’ αυτή στα πάνελ της τηλεόρασης. Έχουμε ακούσει για «ενεργειακή ασφάλεια», για «υγειονομική ασφάλεια», για «αμυντική ασφάλεια» και πολλά άλλα. Για τους πολίτες στην πραγματικότητα η ασφάλεια είναι συνδεδεμένη με πολλούς τρόπους με την έννοια της σταθερότητας και της ευημερίας.
Θα μπορούσαμε να διαχωρίσουμε την ασφάλεια σε εσωτερικά και εξωτερικά ζητήματα. Ας περιοριστούμε σε εκείνα τα ζητήματα που μας απασχόλησαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια και να πούμε τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία γι’ αυτά.
Στα εσωτερικά ζητήματα η κοινωνική πρόνοια για τα νοικοκυριά που αδυνατούν να βγάλουν το μήνα είναι ζήτημα κοινωνικής ασφάλειας. Αν ένα ευνομούμενο κράτος δεν βρίσκεται κοντά τους όλοι αυτοί οι άνθρωποι αισθάνονται ανασφαλείς. Επίσης, ο περιορισμός των ανισοτήτων ή εξάληψη της ακρίβειας στα είδη πρώτης ανάγκης με μείωση του ΦΠΑ συνδράμει εξίσου στην κοινωνική ειρήνη και αποκαθιστά την ασφάλεια στον κοινωνικό ιστό. Ασφάλεια όμως είναι και η επίλυση του δημογραφικού μας προβλήματος με συγκεκριμένα προγράμματα ενίσχυσης της μητέρας και φροντίδας του παιδιού ή η προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών ξεκινώντας από τη νομική κατοχύρωση του όρου γυναικοκτονία. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοοδευτική Συμμαχία με ειδικά προγράμματα μεριμνά για την κοινωνική στήριξη των ανάπηρων συμπολιτών μας και των ηλικιωμένων. Όλα αυτά τα προγράμματα που αφορούν όλους αυτούς τους πολίτες συμβάλουν στην κοινωνική ειρήνη και ασφάλεια στο εσωτερικό της χώρας.
Όμως η έννοια της ασφάλειας δεν αφορά μόνο στο εσωτερικό, αλλά και την προστασία των συνόρων μας. Σε αυτόν τον τομέα τον κεντρικό ρόλο παίζει η άμυνα. Και θα μου επιτρέψετε να σταθώ λίγο παραπάνω σε αυτό. Η προηγούμενη κυβέρνηση τα τέσσερα χρόνια που πέρασαν προέβη σε εξοπλιστικές δαπάνες ρεκόρ που άγγιξαν τα 14 δις. Ανεξαρτήτως των επιμέρους εξειδικευμένων ενστάσεων που μπορεί να έχει ο καθένας, είτε οικονομικού, είτε επιχειρησιακού χαρακτήρα, θέλω να επισημάνω κάτι. Από τα 14 αυτά δις ούτε ένα ευρώ δεν κατευθύνθηκε στην εθνική οικονομία. Αυτό κατά την άποψή μου ήταν λάθος. Μερίδιο αυτού του τεράστιου εξοπλιστικού προγράμματος θα πρέπει να είχε και η εθνική αμυντική βιομηχανία. Πολλές φορές ξεχνάμε ότι ο τομέας της άμυνας έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης για μια χώρα. Αυτό γίνεται από τις μεγάλες χώρες, όπως ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία, μέχρι μικρότερες οι οποίες έχουν αντίστοιχα μεγάλες εξοπλιστικές ανάγκες με εμάς, όπως το Ισραήλ.
Η αμυντική ασφάλεια όμως δεν μπορεί να είναι κάτι ξεχωριστό από τους ανθρώπους της. Γι’ αυτό η στήριξη του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα μας. Θέλουμε καλά αμειβόμενα στελέχη, που να μην παραιτούνται για οικονομικούς λόγους σε χαμηλούς βαθμούς. Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ επεστράφη εφάπαξ το 50% των περικοπών που είχε παρακρατηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση. Επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που νομοθέτησε την αποζημίωση νυχτερινής εργασίας το 2019. Θα πρέπει να παρέχουμε ασφάλεια και στους ανθρώπους που απασχολούνται επαγγελματικά με την άμυνα της χώρας και να μην τους ξεχνάμε.
