Κάλεσμα να γίνουν μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις την Τετάρτη, από τις Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών.
Το κάλεσμα
ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ
ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΛΑΪΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΜΕ – 11:30 ΣΤΑ ΛΥΚΕΙΑ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΜΕ – 18:30 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
Δυναμώνουμε τον αγώνα σε όλα τα μέτωπα πάλης
Το έγκλημα στα Τέμπη ούτε πρέπει να ξεχαστεί ούτε θα ξεχαστεί. Οι μεγάλες και επίμονες κινητοποιήσεις από εκατοντάδες χιλιάδες λαού και νεολαίας σε όλη τη χώρα δείχνουν ότι η, ήδη συσσωρευμένη, οργή για την συνεχιζόμενη βαρβαρότητα της πολιτικής της κυβέρνησης και του συστήματος ξεπέρασε τα όρια και δεν θα εκτονωθεί εύκολα. Το βάρος των δεκάδων νεκρών είναι μεγάλο. Η οξεία καταστολή με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τις διαδηλώσεις, δείχνει το φόβο τον δικό της και του συστήματος συνολικά, μπροστά στο ενδεχόμενο η λαϊκή πάλη όχι μόνο να δείξει τους πραγματικούς ενόχους, αλλά και να τροφοδοτηθεί στους δρόμους ένα συνολικό κίνημα αντίστασης στη βαρβαρότητα και διεκδίκησης δικαιωμάτων σε πολλαπλά ΜΕΤΩΠΑ ΠΑΛΗΣ.
Η κυβέρνηση μπορεί να πληρώσει ακριβά την αλαζονεία της. Νόμιζε ότι, με τις πλάτες των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, θα γεμίσει τα μυαλά του κόσμου με «σταθμάρχες» και «κακές ώρες». Για την ώρα δεν της βγαίνει. Για την ώρα, στις συνειδήσεις του λαού, υπεύθυνες είναι:
– η πολιτική του κέρδους που αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή,
– η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος υπηρεσιών – φιλέτων με αποικιακές συμβάσεις (κοψοχρονιά και με προστασία ευθυνών!) σε μεγάλους ιμπεριαλιστικούς ομίλους,
– η πολιτική της διάλυσης οποιασδήποτε υπηρεσίας συνδέεται με λαϊκές ανάγκες.
Θα ήταν ακραία κωμικό αν δεν ήταν ακραία τραγικό το γεγονός ότι οι επικοινωνιακές ανοησίες του «Ελλάδα 2.0» και του ψηφιακού μετασχηματισμού, ψάχνουν… σηματοδότες και ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας το 2023. Η άρχουσα τάξη της χώρας δεν είναι παρά μια παρασιτική, κερδοσκοπική και επικίνδυνη για το λαό παρέα. Με άλλα λόγια, υπεύθυνοι είναι το Κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις η τωρινή αλλά και οι προηγούμενες, που ιδιωτικοποιούν, δηλαδή ξεπουλάνε στο μεγάλο κεφάλαιο, στους ντόπιους εκμεταλλευτές αλλά και στους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και των ΗΠΑ την περιουσία που με τον ιδρώτα του δημιούργησε ο λαός: το σιδηρόδρομο, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, το ρεύμα, το νερό.
Αυτό το ποτάμι οργής δεν πρέπει να εκτονωθεί μπροστά στην εκλογική αναμονή. Ο λαός δεν έχει καμία ελπίδα αλλαγής της πολιτικής του συστήματος μέσα από εκλογές. Η οργή να μην ξεφουσκώσει αλλά να γίνει οργάνωση του αγώνα!
Στους δρόμους να δείξουμε τους ενόχους. Στους δρόμους παλεύουμε για δουλειά, εκπαίδευση, περίθαλψη, ΖΩΗ με δικαιώματα. Στους δρόμους παλεύουμε για:
· Ασφαλείς και φτηνές για το λαό συγκοινωνίες. Ασφαλές εργασιακό περιβάλλον για όλους τους εργαζόμενους.
· Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, τη συρρίκνωση του προσωπικού και τη μετάθεση των ευθυνών στους εργαζόμενους.
· Για μόνιμες και μαζικές προσλήψεις εργαζομένων και για ανθρώπινους μισθούς.
Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να συγκριθεί ή να επισκιάσει τη δολοφονία των παιδιών μας. Η πολιτική που οδηγεί σε δολοφονίες είναι η ίδια που φροντίζει να αφήσει τα παιδιά εκτός σχολείου, που φροντίζει να “επιμορφώσει” τους καθηγητές τους (εμάς) να τα αντιμετωπίζουν σαν “τακτοποιημένα φρικιά” και θέλει να μας “αξιολογήσει” για να απωλέσουμε το δικαίωμα να διαμαρτυρόμαστε για τα δικαιώματά μας και τα δικαιώματά τους. Έτσι, το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη πρέπει να το καταγγείλουμε μαζί με τους μαθητές μας στο δρόμο του αγώνα και ταυτόχρονα να μας πεισμώσει για ακόμα μεγαλύτερη και πιο ενεργή συμμετοχή στη μεγάλη μάχη που έχει να δώσει ο κλάδος μας. Αυτή που έχει αναδείξει η ίδια η επίθεση του συστήματος και της κυβέρνησης στους εκπαιδευτικούς: τη μάχη ενάντια στην Αξιολόγηση. Ο θρήνος μας για τους νεκρούς μας όχι μόνο δεν πτοεί την κυβέρνηση. Κάθε άλλο, εκμεταλλεύεται και αυτό το γεγονός για να προωθήσει στα μουλωχτά την πολιτική της. Προωθεί την αξιολόγηση των νεοδιόριστων επιδιώκοντας να βάλει τους αξιολογητές στην τάξη.
Η μεγάλη απεργία και οι διαδηλώσεις της 15 Φλεβάρη έδειξαν ξανά ότι ο κλάδος ΜΠΟΡΕΙ!
ü Μπορεί να συγκροτηθεί σε σώμα και φωνή και με μαζικούς όρους στο δρόμο να φωνάξει και να υπερασπιστεί το δίκιο του!
ü Μπορεί να ξεπεράσει την τρομοκρατία του συστήματος, την προσπάθεια πολυδιάσπασης που προσπαθεί να επιβληθεί με τη σαλαμωτή εφαρμογή της επίθεσης, και να κάνει την υπόθεση της αντίστασης υπόθεση ΟΛΟΥ του κλάδου!
ü Μπορεί να νιώθει αισιοδοξία και περηφάνια αφού έχει τις δυνάμεις να δημιουργεί πολιτικά γεγονότα που δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει κανείς.
Αυτά αποτέλεσαν το πρώτο -αναγκαίο- βήμα που έπρεπε να κάνει ο κλάδος. Που επιβεβαίωσαν την (αυτονόητη) αλήθεια, ότι οι εργαζόμενοι δείχνουν την δύναμή τους στους δρόμους μ’ απεργία.
Ο χρόνος που χάθηκε, η καθυστέρηση στην οργάνωση του επόμενου βήματος υπονόμευσαν τον αγώνα που πρέπει να δοθεί. Και αποθράσυνε την κυβέρνηση που προχώρησε στο αίσχος της εισαγωγικής επιμόρφωσης με την αντιδραστική προπαγάνδα και την βάρβαρη καταπάτηση του ωραρίου! Όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της κεντρικής μάχης ενάντια στην πολιτική του συστήματος. Για την ανατροπή της αξιολόγησης – για αυξήσεις στους μισθούς – για άμεση και χωρίς όρους μονιμοποίηση των νεοδιόριστων – για κατάργηση του αίσχους της επιμόρφωσης/συμμόρφωσης.
ü ΜΑΖΙΚΕΣ Γενικές Συνελεύσεις στα σωματεία. Καλούμε όλες και όλους στις γενικές συνελεύσεις για να επιβάλουμε τη συνέχεια του αγώνα. Καλούμε το άμεσα εκβιαζόμενο κομμάτι (νεοδιόριστους – αναπληρωτές) με τη μαζική τους παρουσία να επιβάλουν να δοθεί η μάχη με τον μόνο τρόπο που μπορεί να κερδηθεί, να δοθεί από ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ με διαδηλώσεις και ΑΠΕΡΓΙΑ!
ü Νέα ΑΠΕΡΓΙΑ και νέες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα!
ü Επιτροπές Αγώνα, με μαζική συμμετοχή συναδέλφων, και απεργιακά ταμεία για απεύθυνση οικονομικής και πολιτικής στήριξης από την κοινωνία στον αγώνα μας!
ü Συμμετέχουμε ΜΑΖΙΚΑ ΟΛΟΙ στην Απεργία-Αποχή αλλά και στις Στάσεις Εργασίας μπροστά στις επικείμενες επισκέψεις των συμβούλων-αξιολογητών στα σχολεία. Στήνουμε συγκεντρώσεις έξω από αυτά, φωνάζουμε ενάντια στην αξιολόγηση!
· Κάτω οι νόμοι της αξιολόγησης! Άμεση και χωρίς όρους μονιμοποίηση των νεοδιόριστων
· Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς!
· Κατάργηση του αίσχους της επιμόρφωσης/συμμόρφωσης.
Συνελεύσεις-Διαδηλώσεις-Απεργία. Το δίκιο μας κερδίζεται στους δρόμους!
