Η Κυβέρνηση ακολουθεί μία συνεπή επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης στην αγορά. Όπως σε κάθε πεδίο πολιτικής, έτσι και στην οικονομία, το μοτίβο είναι ίδιο: για όλα τα δεινά φταίνε οι άλλοι, ενώ ό,τι κάνει η ΝΔ είναι απολύτως ορθό. Το οικονομικό επιτελείο επιμένει να υπερτονίζει τις -υπαρκτές- διεθνείς διαστάσεις της συγκυρίας, η αξιολογική του κρίση, όμως, τείνει να εκλείπει στην «καθ’ ημάς» πραγματικότητα. Η Κυβέρνηση ωραιοποιεί συστηματικά την εικόνα, φιλοτεχνώντας -με όσες αποχρώσεις μπορεί να βρει- μια επίπλαστη πραγματικότητα. Αποκρύπτει το γεγονός ότι τόσο ο «καμβάς» όσο και το σχέδιο που έχουν επιλέξει είναι λάθος.
Η πραγματικότητα εκδικείται με τις δικές της «γκρίζες πινελιές»: η αγοραστική δύναμη των πολιτών και ιδίως των πλέον ευάλωτων έχει απισχνανθεί. Ο πληθωρισμός, σε συνδυασμό με την δυσανάλογα υψηλή έμμεση φορολογία, έχει οδηγήσει στη συμπίεση των εισοδημάτων απέναντι στο κόστος ζωής. Οι συγκρίσεις είναι συντριπτικές: για το ίδιο «καλάθι» βασικών ειδών διατροφής, η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών στη χώρα μας είναι 50% χαμηλότερη από τη Γερμανία και 30-40% χαμηλότερη από την Ισπανία. Την ίδια ώρα, οι ανισότητες διευρύνονται: όπως προκύπτει από στοιχεία της Eurostat. μόνο το 6,9% των Ελλήνων αύξησε το εισόδημα του μέσα στο 2021, ενώ το 26,3% υπέστη μειώσεις. Oι καταθέσεις ως 5.000 ευρώ αυξήθηκαν μόλις κατά 4,5% ενώ οι καταθέσεις πάνω από τα 10 εκ. ευρώ σχεδόν διπλασιάστηκαν! Και, στο φόντο, ένας διάχυτος «πληθωρισμός κερδών»: σε ενέργεια, λιανικό εμπόριο και τράπεζες.
Το μοντέλο, λοιπόν, είναι λάθος. Η συσσώρευση αδιεξόδων απογοητεύει τους πολίτες. Καλλιεργεί μια κουλτούρα χαμηλών προσδοκιών από ένα κράτος που από κοινωνικό εκφυλίζεται σε «φιλανθρωπικό». Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής σηματοδοτεί, με γνώση και τόλμη, την αλλαγή. Παρεμβαίνει στη δημόσια ζωή -καθημερινά, μήνες τώρα- με θέσεις και προτάσεις. Για φορολογική δικαιοσύνη, με ανακούφιση των πιο αδύναμων και έκτακτη φορολόγηση των υπερκερδών των ισχυρών. Για αποτελεσματικούς ελέγχους στην αγορά -με διαρκή ενημέρωση για την επιβολή καθώς και για την είσπραξη προστίμων για αισχροκέρδεια. Και φυσικά, για γενναία μέτρα ρύθμισης της αγοράς ενέργειας, με το πλαφόν στη λιανική τιμή, για άμεσες, ευεργετικές συνέπειες στον προϋπολογισμό πολιτών, επιχειρήσεων, αλλά και του ίδιου του Κράτους.
Σχεδιάζουμε πολιτικές για δίκαιη κατανομή, όχι μόνο των βαρών, αλλά και του οφέλους κάθε μελλοντικής ανάπτυξης. Με ένα και μόνο σκοπό: την επιστροφή της ελπίδας και της αξιοπρέπειας στη ζωή όλων. Γιατί, τελικά, το ζήτημα δεν είναι να δείχνουμε μόνο τις κυβερνητικές «μουντζούρες». Αλλά να είμαστε εμείς που θα ζωγραφίσουμε το αύριο, με πιο φωτεινά χρώματα.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”
