Σαν σήμερα, το 1972, το δικινητήριο που εκτελούσε το δρομολόγιο Κέρκυρα – Αθήνα έπεσε λίγο πριν προσγειωθεί στο Ελληνικό – Η δίκη και τα ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν
Ήταν βράδυ Σαββάτου 21 Οκτωβρίου 1972 όταν το αεροπλάνο της Ολυμπιακής το NAMC YS-11A, ένα δικινητήριο «τουρμποελικοφόρο» ιαπωνικής κατασκευής, που εκτελούσε το δρομολόγιο Κέρκυρα Αθήνα έπεσε λίγο πριν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Από τους 49 επιβάτες και τα τέσσερα μέλη του πληρώματος, 37 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ενώ 16 κατάφεραν να σωθούν.
«Κατά τις 9.20 ο πιλότος μας ανήγγειλε ότι η προσγείωση θα καθυστερήσει για 15 λεπτά, επειδή οι διάδρομοι του αεροδρομίου δεν ήταν ελεύθεροι. Μετά από τέσσερα λεπτά βλέποντας από το παράθυρο, είδα τα φώτα της Βούλας ψηλότερα από το αεροπλάνο. Αυτό μ’ έκαμε να ανησυχήσω. Την ίδια περίπου στιγμή ακούστηκε ένας τρομερός κρότος και αμέσως έσβησαν τα φώτα. Έλυσα τότε τη ζώνη ασφαλείας και προχώρησα προς τα εμπρός. Καθόμουν στην 14η σειρά. Τότε αντιλήφθηκα μια μεγάλη τρύπα στην άτρακτο, απ’ όπου έμπαινε νερό. Αμέσως γύρισα πίσω προς την αριστερή πόρτα της ουράς, όπου αρκετοί επιβάτες και μία αεροσυνοδός έβγαιναν. Μετά από λίγο βρέθηκα στη θάλασσα. Ήταν καμιά δεκαριά εκεί γύρω. Αρχίσαμε να κολυμπάμε, τα κύματα ήταν μεγάλα, έβρεχε, η κηροζίνη είχε χυθεί στη θάλασσα. Όλα τούτα έκαναν πολύ δύσκολο το κολύμπι. Δεν μπορούσαμε ν’ αναπνεύσουμε», ήταν η περιγραφή του Μιχάλη Κανταρτζόπουλου ενός εκ των 16 διασωθέντων που κατάφερε να κολυμπήσει μέχρι την ακτή.
Άλλος ένας που διασώθηκε ήταν ο γνωστός ζωγράφος Νίκος Στεφάνου. Σύμφωνα με όσα ανέφεραν τα μέσα ενημέρωσης της εποχής υπήρξε από τους ψυχραιμότερους διασωθέντες. Ο 39χρονος τότε ζωγράφος όταν διαπίστωσε ότι το αεροπλάνο έπεσε στη θάλασσα έβγαλε τα ρούχα του και βούτηξε στο νερό ανοίγοντας μια πόρτα εξόδου. Κολύμπησε προς την ακτή βλέποντας τα φώτα και παρά τα κύματα κατάφερε μετά από 20 περίπου λεπτά να βγει στη στεριά. Έσπευσε προς το ΠΙΚΠΑ και μόλις αντίκρισε το ιατρικό προσωπικό που τον κοιτούσε έντρομο τους είπε: “Μη φοβάστε, δεν είμαι δράκος. Έπεσε στη θάλασσα το αεροπλάνο της Ολυμπιακής απ’ την Κέρκυρα. Ήμουν επιβάτης και σώθηκα. Τηλεφωνήστε και πείτε ότι το αεροπλάνο έπεσε”.
Σύμφωνα με όσα αναφερθεί τότε ο πιλότος είχε επικοινωνία με τον πύργο ελέγχου ένα λεπτό πριν την πτώση. Ωστόσο επικρατούσαν άστατες καιρικές συνθήκες και ο πιλότος προσπαθούσε σε συνεννόηση με τον ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας να αποφύγει την καταιγίδα που είχε κυκλώσει το αεροπλάνο. Κατά τη διάρκεια της προσγείωσης και ενώ οι κραδασμοί ήταν έντονοι το αεροπλάνο χάθηκε μέσα σε ένα σύννεφο.
Η τελευταία συνομιλία του πιλότου με τον πύργο ελέγχου ήταν εξής:
ΠΥΡΓΟΣ: Θα προσγειωθείς αμέσως ή θα φύγεις και θα επιστρέψεις αργότερα;
ΠΙΛΟΤΟΣ: Τώρα αμέσως, αν είναι ελεύθερος ο διάδρομος.
ΠΥΡΓΟΣ: Θα βρεις ένα σύννεφο μπροστά σου. Αν μπεις μέσα θα βρεθείς σε δύσκολη θέση, απομακρύνσου αμέσως και κατευθύνσου προς την Κόρινθο. Πρόσεξε, υπάρχει καταιγίδα…
ΠΥΡΓΟΣ: Οκ… Τώρα προσγειώνεται ένα Μπόινγκ της Ολυμπιακής, θα ρωτήσω από τον κυβερνήτη του στοιχεία και θα σε ενημερώσω.
ΠΙΛΟΤΟΣ: Ευχαριστώ…
ΠΥΡΓΟΣ: Η ορατότης είναι 500 πόδια, έχει κραδασμούς, αλλά τα φρένα του λειτούργησαν κανονικά… Μπορείς να προσγειωθείς…
Ώρα 9.31 μ.μ. του Σαββάτου.
ΠΙΛΟΤΟΣ: Οκέυ, προχωρώ… (ώρα 9.31). Αυτή τη στιγμή μπαίνω στο σύννεφο. Μόλις βγω προσγειώνομαι αμέσως…
ΠΥΡΓΟΣ: Να βρίσκεσαι σε διαρκή επαφή. Είναι επικίνδυνα… Οκ;
Αυτή ήταν η τελευταία φράση του κυβερνήτη προς τον Πύργο Ελέγχου. Ένα λεπτό αργότερα θα έπρεπε να είχε προσγειωθεί… Ο Πύργος Ελέγχου κάλεσε αρκετές φορές το μοιραίο αεροπλάνο, αλλά δεν πήρε απάντηση. Ξαφνικά το φωτεινό στιγματάκι που απεικονίζει το αεροπλάνο στην οθόνη εξαφανίζεται.
ΠΥΡΓΟΣ: Ολυμπιακή 506, πού είσαι, δεν σε βλέπω.
ΠΥΡΓΟΣ: «506», με ακούς;
Ακολούθησε σιγή. Μέσα σε λίγο χρόνο σήμανε συναγερμός. Κανείς δεν ήξερε πως είχε πέσει το αεροπλάνο, το οποίο κατέπεσε σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από το αεροδρόμιο Ελληνικού, στη θαλάσσια περιοχή της Βούλας, κοντά στο θεραπευτήριο του ΠΙΚΠΑ. Ο πιλότος και άλλα 15 άτομα σώθηκαν, ενώ 37 άτομα σκοτώθηκαν.
Μεταξύ εκείνων που κατάφεραν να ζήσουν και ο κυβερνήτης ο οποίος επικαλέστηκε μηχανική βλάβη κάτι το οποίο δεν αποδείχτηκε ποτέ. Αρκετοί ήταν εκείνοι που ισχυρίστηκαν ότι λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών ο πιλότος μπέρδεψε την παραλιακή λεωφόρο με το διάδρομο προσγείωσης.
Τον Ιούνιο του 1974 η 9μελής επιτροπή που είχε συσταθεί για τη διερεύνηση του αεροπορικού δυστυχήματος εξέδωσε το πόρισμά της σύμφωνα με το οποίο αποκλείστηκε η εκδοχή της μηχανικής βλάβης ενώ ως πιθανότερο αίτιο αναφέρθηκε η κάθοδος του αεροσκάφους κάτω από τα ελάχιστα επιτρεπόμενα όρια. Κανείς όμως δεν έμαθε τι προκάλεσε την κάθοδο. Αργότερα στο δικαστήριο που έγινε ο κυβερνήτης αθωώθηκε ενώ οι συγγενείς των 37 ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους δεν πήραν ποτέ απάντηση στο γιατί συνέβη η τραγωδία.
