Ανακοίνωση του Σοροπτιμιστικού Ομίλου Κέρκυρας για την 8η Μαρτίου.
Η ανακοίνωση
Το 1910 στην Κοπεγχάγη, στο Διεθνές Συνέδριο των Σοσιαλιστών, η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε σαν Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, σε ανάμνηση της πρώτης διαδήλωσης-απεργίας που έγινε από τις υφάντριες της Ν. Υόρκης, στις 8 Μαρτίου 1857, με βασικό αίτημα την εργασία 9 ωρών και αύξηση ημερομισθίου. Η διαδήλωση χτυπήθηκε άγρια και πνίγηκε στο αίμα.
8 Μαρτίου. Μέρα σημαντική, μέρα μνήμης, τιμής, περισυλλογής και απολογισμού στους μακροχρόνιους αγώνες των Γυναικών για τη διεκδίκηση του αυτονόητου (αυτονόητου σήμερα) – συμμετοχή στην κοινωνία σε ίση μοίρα με τους άνδρες, που εξακολουθεί, δυστυχώς, να είναι ζητούμενο σε πολλές περιοχές της γης, κοντινές και μακρινές.
Γιατί και σήμερα βιώνουμε την ισότητα των τριών ταχυτήτων, α) τη νομοθετική, που έχει περάσει και στις συνειδήσεις των ανθρώπων, β) τη νομοθετική, που μόνο τύποις υπάρχει. Στη συνείδηση των ανθρώπων κυρίαρχο ρόλο έχει ο άνδρας, γ) την πλήρη ανισότητα, που αφήνει τις γυναίκες έκθετες στην κακή συμπεριφορά των πατεράδων, των συζύγων, των συντρόφων.
Η 8η Μαρτίου λοιπόν ενώνει τις γυναίκες όλου του κόσμου, τουλάχιστον των περισσότερων χωρών, στην προσπάθεια για ισοτιμία με τους άνδρες και διακηρύττει πως η εξίσωση των δύο φύλων δεν είναι υπόθεση της γυναίκας αλλά του ανθρώπου, αφού τη ζωή αυτού καλυτερεύει, αφού αυτή είναι ο δημιουργός της ζωής του, το «μισό του ουρανού» κι η ύπαρξη κι ο ρόλος της είναι απόλυτα συνυφασμένα με την καθημερινή ζωή και δεν της πρέπει να «γιορτάζεται» σαν κάτι ιδιαίτερο, μια φορά το χρόνο, κι είναι λάθος να μιλάμε για γιορτινή μέρα, ευτελίζοντάς την, πολλές φορές κι εμείς οι ίδιες οι γυναίκες με γλέντια γυναικοπαρεών, δώρα και λουλούδια.
Χρειάζεται να αλλάξουμε όλοι, άνδρες και γυναίκες νοοτροπία, αρχικά εμείς οι γυναίκες. Ας πάψουμε να χρησιμοποιούμε το φύλο μας όπως μας συμφέρει, ας αλλάξουμε τον τρόπο που μεγαλώνουμε και φερόμαστε στα παιδιά μας.
Γιατί αλήθεια διαφορετικά στο αγόρι και στο κορίτσι, εδραιώνοντας έτσι νοοτροπίες αιώνων που δεν καταρρίπτουν τα στεγανά της πατριαρχικής κοινωνίας και δεν μαθαίνουν στον άνδρα να συνυπάρχει με τη γυναίκα στην οικογένεια, στη δουλειά, στη ζωή;
Πρέπει να φύγουν οι προκαταλήψεις κι οι εσφαλμένες εικόνες.
Ναι, να μην αρνηθούμε τη γυναικεία φύση μας, μέσα απ’ τη διαφορετικότητά μας να διεκδικήσουμε την πλήρη ισότητα.
Οι κατακτήσεις κι η δικαίωση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Τίποτε δεν χαρίζεται, κατακτιέται. Και τότε, ισότιμα κι ισοδύναμα θα πορευθούμε με τον άνδρα για τα μικρά και τα μεγάλα της ζωής. Τότε οι αγώνες θα δικαιωθούν κι η Ημέρα της Γυναίκας θα είναι ανάμνηση.
Κι ο Σοροπτιμισμός, αυτή η Παγκόσμια μη Κυβερνητική οργάνωση, είχε, έχει και θα έχει το μερτικό του στους αγώνες για τις γυναίκες όλου του κόσμου, γι’ αυτές που δεν είχαν την δυνατότητα ή την τύχη να έχουν μια καλή ζωή.
Γι’ αυτές αγωνίζεται, γι’ αυτές είναι μια Παγκόσμια φωνή.
Σ’ αυτή τη φωνή μερίδιο, θέλω να πιστεύω, έχει κι ο όμιλός μας, ο Σοροπτιμιστικός Όμιλος Κέρκυρας.
