Θεία Λειτουργία τέλεσε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος το πρωί της Πέμπτης 28 Ιανουαρίου, για την συμπλήρωση 13 χρόνων από την προς Κύριον εκδημία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστοδούλου, πνευματικού του πατρός.
Στο πέρας της θείας λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος προεξήρχε στο Μνημόσυνο για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο, στο οποίο συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Βρεσθένης κ. Θεόκλητος, Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος και Σύρου κ. Δωρόθεος, ενώ συμπροσευχήθηκαν στην επιμνημόσυνη δέηση επί του τάφου και οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ και Φαναρίου κ. Αγαθάγγελος. Κληρικοί χειροτονηθέντες από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο συλλειτούργησαν και συμπροσευχήθηκαν, ενώ παρευρέθησαν και πνευματικά παιδιά του μακαριστού. Στην θεία λειτουργία ομίλησε καταλλήλως ο Μητροπολίτης Βρεσθένης κ. Θεόκλητος, ενώ ο Μητροπολίτης Κερκύρας μίλησε κατά το μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του μακαριστού πρωθιεράρχου.
Ο κ. Νεκτάριος, συγκινημένος, επεσήμανε ότι οφείλουμε όλοι μας ευγνωμοσύνη στου πνευματικούς μας πατέρες, οφείλουμε να τους αποδίδουμε την αναγνώριση τόσο εν ζωή όσο και μετά την εκδημία τους και να ζητούμε την ευχή τους. Ο μακαριστός Χριστόδουλος υπήρξε μεγάλος πνευματικός πατέρας. Το μαρτυρούν και οι Αρχιερείς οι χειροτονηθέντες από αυτόν, αλλά και οι ιερείς που διακονούν την Εκκλησία, τόσο αυτοί που παρευρέθησαν στο μνημόσυνο, όσο και άλλοι απανταχού της Ελλάδος και του κόσμου, οι οποίοι προσεύχονται για την ανάπαυση της ψυχής του, τον θυμούνται με δάκρυα ευγνωμοσύνης και που θα ήθελαν να είναι παρόντες, μολονότι αυτό φέτος δεν κατέστη εφικτό μέσα στις δυσκολίες της δοκιμασίας από τον κορωνοϊό.
Ο Χριστόδουλος υπήρξε σπουδαίος θρησκευτικός ηγέτης, διακεκριμένη προσωπικότητα. Αγωνίστηκε για την Εκκλησία. Δοκίμασε πολλές πίκρες στη ζωή του, ακριβώς λόγω της προσωπικότητάς του και της αγωνιστικότητάς τους. Την αξία του παραδέχτηκαν και όσοι τον συκοφάντησαν, τον λοιδόρησαν, τον κατέκριναν εν ζωή. Προκινδύνευσε υπέρ της Εκκλησίας. Έβαλε το στήθος του μπροστά για να υπερασπιστεί την θέση της στην κοινωνία μας, έκανε πολλούς ανθρώπους να επιστρέψουν στον Θεό, ιδίως τους νέους τους οποίους υπεραγαπούσε και είχε το χάρισμα να μιλά στην γλώσσα που οι νέοι καταλαβαίνουν, χτίζοντας διαύλους επικοινωνίας πολύτιμους και μοναδικούς.
Ήταν όμως και Εθνεγέρτης! Αγάπησε την πατρίδα μας, αφιερώθηκε σ’ αυτήν, την αφύπνισε με τους λόγους και το παράδειγμά του, ζήτησε η πατρίδα μας να κρατήσει την ταυτότητά της και παραμένει αλησμόνητος! Μπορεί να έφυγε για την αιωνιότητα, όμως είναι παρών στην ζωή μας με το παράδειγμά του! Υπήρξε πρότυπο πίστεως και διακονίας που ενέπνευσε!
Είμεθα βέβαιοι, επεσήμανε ο κ. Νεκτάριος, ότι και στο επουράνιο θυσιαστήριο προσεύχεται για όλους μας, για την Εκκλησία της Ελλάδος, για την πατρίδα μας, η οποία και σήμερα δεινώς χειμάζεται, και ότι η ψυχή του είναι αναπαυμένη εν χώρα ζώντων, αυτήν που επόθησε και έδειξε με τη ζωή του σε όλους μας!
