Τα λογιστικά-διπλογραφικά βιβλία των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων είναι σε δυσχερή χρηματοοικονομική θέση, αφού τα κόκκινα δάνεια, δηλαδή τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια σε συνδυασμό με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του ιδιωτικού τομέα αποτελεί την βαθιά τρύπα στους ισολογισμούς τους.
Είναι αναγκαίο να εκκαθαριστούν τα λογιστικά βιβλία των τραπεζών από τις συσσωρευμένες ζημίες των μη εξυπηρετούμενων δανείων, έτσι ώστε να αναβαθμιστεί η πιστοληπτική τους ικανότητα και να μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν την ελληνική οικονομία με νέα δάνεια. Καθώς αυτή είναι η λειτουργική και επιχειρηματική τους δραστηριότητα καθώς την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, μετα-κορονοιο εποχή, οι ελληνικές επιχειρήσεις βρίσκονται σε χρηματοοικονομική ασφυξία και αυτός είναι ο μονόδρομος για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας.
Η εκκαθάριση ,που προ ανέφερα, δεν πρέπει να γίνει μέσα από την πώληση των κόκκινων δανείων σε αρπαχτικά ταμεία(funds), διότι για να πουλήσουν οι ελληνικές τράπεζες τις υποθήκες και τα ενέχυρα των δανείων σε ικανοποιητικές τιμές της τάξης του 40% με 50% της ονομαστικής τους αξίας, έτσι ώστε να μην μειωθεί η κεφαλαιοποίηση και η χρηματιστηριακή αξία των τραπεζών. Θα πρέπει το fund να αγοράσει το δικαίωμα της έξωσης και του πλειστηριασμού διαφορετικά τα δάνεια θα πουληθούν σε τιμές που δεν θα ξεπερνούν την αξία του 10% της αρχικής τους τιμής άρα δεν θα συμφέρει.
Με το σχέδιο Ηρακλής (δηλαδή με το ξεπούλημα των κόκκινων δανείων σε funds) οι ελληνικές τράπεζες βραχυπρόθεσμα θα πάρουν κάποια κεφάλαια, αλλά μακροπρόθεσμα δεν θα μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν την αγορά με νέα δάνεια, αφού θα αυξηθούν οι πλειστηριασμοί και το αίσθημα φόβου θα κυριαρχήσει στην ελληνική αγορά, με αποτέλεσμα κανείς να μην θέλει να πάρει νέα στεγαστικά δάνεια.
Η λύση που θα πρότεινα είναι η εξής:
Το σχέδιο που προτείνω, είναι η δημιουργία μιας δημόσιας εταιρείας διαχείρισης και εκκαθάρισης ιδιωτικών χρεών, όπου εκεί δεν θα πουληθούν αλλά θα μεταφερθούν όλα τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών, για να τιτλοποιηθούν στην διεθνή αγορά σε ομόλογα CDOs με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου,έτσι ώστε να μπορέσουμε να αντλήσουμε πάνω από το 50% των ονομαστικών αξιών των δανείων και με το επιτόκιο που να μην ξεπερνά τον 2%.Την δεδομένη χρονική περίοδο είναι μεγάλη ευκαιρία, αφού η ποσοτική χαλάρωση(QE) ισχύει για την ελληνική οικονομία και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος αυτών των ομολόγων να το αγοράσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το επόμενο βήμα, είναι να δώσουμε τα χρήματα που άντλησε το ελληνικό δημόσιο από τα ομόλογα στις τράπεζες για να εξηγιαθούν οι ισολογισμοί τους με το ελάχιστο δυνατό κούρεμα, αμέσως μετά η δημόσια εταιρεία διαχείρισης θα έρθει σε επικοινωνία με τον δανειολήπτη για να υπάρξει ρύθμιση στην οφειλή του, η μηνιαία δόση να μην ξεπερνά το 1/3 του μισθού του , έτσι ώστε το χρέος να είναι βιώσιμο για εκείνον και εξυπηρετήσιμο για την εταιρεία.
Η συγκεκριμένη πρόταση έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά:
Πρώτον, οι ελληνικές τράπεζες αποβάλλουν από τα βιβλία τους, τις λογιστικές και χρηματοοικονομικές ζημίες, αναβαθμίζεται η πιστοληπτική τους ικανότητα και είναι σε θέση να χορηγήσουν την ελληνική οικονομία με νέα δάνεια.
Δεύτερον, αποφεύγουμε την κοινωνική-ανθρωπιστική κρίση με τους μαζικούς πλειστηριασμούς και τους χιλιάδες άστεγους που θα προκύψουν, καθώς μακροοικονομικά αυτή η κρίση θα περάσει και σε άλλα κοινωνικά στρώματα.
Τρίτον και σημαντικότερο, κάποια στιγμή θα έρθει η ανάκαμψη των ακινήτων και οι αντικειμενικές αξίες θα αυξηθούν, αν αυτά τα δάνεια τα αγοράσουν τα funds (δηλαδή με το σχέδιο Ηρακλής) η υπεραξία της ελληνικής ιδιωτικής περιουσίας που θα προκύψει θα την ωφεληθούν τα funds, ενώ με την πρόταση, που προ ανέφερα, η υπεραξία αύτη, θα πιστωθεί στις ελληνικές τράπεζες, το ελληνικό δημόσιο και στους δανειολήπτες.
