To αφήγημα κατέρρευσε και το οχυρό εάλω μόλις ο πολιορκητικός κριός σημάδεψε τη μισάνοιχτη κερκόπορτα της κοινωνίας. Η χώρα είναι οχυρωμένη μόνο όταν τα τείχη της περικλείουν τους προνομιούχους, τους εύπορους και τους #Σκόιλ_Ελικίκου.
Όταν οι προβολείς στραφούν στους απόκληρους και στους καταφρονεμένους, τα ντουβάρια είναι τρύπια και τα σεντόνια γεμάτα μικρόβια.
Ο κορονοϊός μπορεί να σεβαστεί όσους κλειστούν στη βίλα τους και εκείνους που θα αποφύγουν τα πολλά – πολλά με την πλέμπα, αλλά δεν πρόκειται να αρνηθεί την ανοιχτή πρόσκληση προς τα χαμόσπιτα των ευάλωτων πληθυσμών.
Εάν μάλιστα η προέλασή του ευνοηθεί από ανευθυνότητα και αδιαφορία των πολιτών, θα στήσει και πάρτι. Σε αυτή την περίπτωση, θα βρει συμμάχους και τους αμετροεπείς Χαρδαλιάδες.
«Εμείς σας προειδοποιήσαμε και αμαρτίαν ουκ έχομεν. Αφού δεν προσέχετε, καλά να πάθετε». Το -κατά βάθος επαίσχυντο- δόγμα της ατομικής ευθύνης.
Εδώ όμως δεν μιλάμε για ατομική ευθύνη, αλλά για ομαδικό έγκλημα.
Οι δομές αφιλόξενης «φιλοξενίας» των ένας πάνω στον άλλον αιτούντων άσυλο προσκυνούν πολλούς διαφορετικούς θεούς, αλλά ο Ξένιος Ζευς δεν συγκαταλέγεται σε αυτούς.
Οι οίκοι ευγηρίας θυμίζουν σε πολλές περιπτώσεις αποθήκες ψυχών, προθαλάμους του κάτω κόσμου όπου το «ευ» της λέξης «ευγηρία» ισοδυναμεί με νεκρό γράμμα.
Πολλές ιδιωτικές κλινικές ορκίζονται σε έναν και μοναδικό μεσσία, που δεν είναι δα ο Ιπποκράτης της ιατρικής, αλλά το ζεστό χρήμα.
Ακόμα και εκεί όπου υπάρχει καλή διάθεση για προσφορά στον συνάνθρωπο, η χείρα βοηθείας κονταίνει από τις ελλιπείς υποδομές, το κακοπληρωμένο προσωπικό και τη χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών.
Όταν ζητήθηκε από τους προαναφερθέντες να υψώσουν τείχη για να αποκρουστεί ο κορονοϊός, οι κάθε λογής «δομές» που στηρίζονται στο ιδιωτικό κεφάλαιο ή στην αυτοχρηματοδότηση σήκωσαν τα χέρια ψηλά και κατέβασαν τα βρακιά χαμηλά.
«Συγγνώμη, δεν δυνάμεθα, εμείς είμεθα από χωριό, το ταμείον είναι μείον, ας αναλάβει το Δημόσιο».
Και μόλις χαμήλωσαν τα φώτα και απομακρύνθηκαν οι κάμερες, έκλεισαν πονηρά η μία το μάτι στην άλλη – και όλες μαζί στην ακοίμητη κοινωνία της πατριωτικής ψώρας.
«Δέκα μετανάστες πάνω, είκοσι γερόντια κάτω, τριάντα ημιθανείς νεφροπαθείς ακόμα πιο κάτω, ε, δεν χάθηκε ο κόσμος βρε αδερφέ. Εμείς να ‘μαστε καλά, να έχουμε την υγειά μας και να ψηφίζουμε τον πολυχρονεμένο Κυργιάκο».
Κυργιάκο με Γάμμα, όπως λέμε Γάμα τα, με κεφαλαία γράμματα.
Η αρχική απόπειρα των εντεταλμένων της κυβέρνησης να καθιερώσουν ειδική στατιστική για τους ασθενείς μετανάστες προσέκρουσε στην κατακραυγή, οπότε τα «Greek statistics» της πανδημίας υποχρεώθηκαν σε αναδίπλωση.
Μπορεί οι κυρ Παντελήδες να εξοργίζονται όταν βλέπουν τους μετανάστες να τσουβαλιάζονται με τους ακραιφνείς, αλλά στον πραγματικό κόσμο είναι εξοργιστικό να αναφέρονται ως αστερίσκοι τόσο ζωτικά και εν τέλει αναπόσπαστα τμήματα της κοινωνίας.
Τα απίδια του μολυσμένου σάκου θα μετρηθούν τώρα που προστίθενται στην «τιμητική» για τη χώρα στατιστική τα κρούσματα και οι θάνατοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης των προσφύγων, των γηροκομείων όπου παρκάρουμε τις γιαγιάδες για να πεθάνουν, των θεραπευτηρίων που δεν μπορούν να θεραπεύσουν τίποτε εκτός από τις τύψεις μας.
«Διερευνώνται», λέει, «και κακουργήματα». Το πραγματικό κακούργημα είναι οι γκρίζες ζώνες της ασυδοσίας πριν την πανδημία, στη διάρκειά της και προφανώς μετά το τέλος της. Τα δύο ή πολύ περισσότερα μέτρα στο δικαίωμα της περίθαλψης, τα δεκάδες διαφορετικά σταθμά.
Οχυρωμένη θεωρείται μία χώρα όταν μπορεί να προστατεύσει όλους τους πολίτες της και όχι μόνο αυτούς που έχουν ροδαλό από τη νιότη και εξόχως άριο δέρμα.
Όταν γίνει η σούμα της νέας πραγματικότητας, με τα δεκάδες κρούσματα και την ενδεχομένως ανεξέλεγκτη διασπορά, τότε και μόνο τότε θα αποκτήσει ο σεπτός καθηγητής Τσιόδρας το δικαίωμα να συγκρίνει τους αριθμούς της Ελλάδας με τους αντίστοιχους οποιασδήποτε χώρας.
Πολλοί από τους δορυφόρους του θα επιχειρήσουν να ρίξουν τις ευθύνες σε κάποια ξετσίπωτη Αφρικανή που έγινε πόρνη και διέφθειρε την άσπιλη αγία ελληνική οικογένεια, αλλά το κόλπο δεν πιάνει πάντα.
Διότι στο πελατολόγιο της πουτάνας δεν περιλαμβάνεται μόνο ο κακομοίρης Αφγανός που περιμένει τα πιλάφια του παραδείσου για να αγγίξει γυμνή γυναίκα, αλλά και ο γιος σου. Και ο σύζυγός σου.
