Η επιζήμια κρίση του πετρελαίου που προέκυψε, επιδεινώνεται, αφού η πρόσφατη συμφωνία των (OPEC) για περικοπές στην παραγωγή δεν κατάφερε να αντισταθμίσει την βουτιά στην ζήτηση, η τρέχουσα κατάσταση έχει δυο αντίκτυπα. Aπό την μία όψη, συμφέρει όσες χώρες δεν διαθέτουν ορυκτό πλούτο (π.χ Γερμανία) καθώς είναι ευκαιρία να αγοράσουν ποσότητες πετρελαίου σε ιστορικά χαμηλές τιμές αφού θα τους μειώσει το κόστος παραγωγής και από την άλλη, υπάρχουν οι χώρες που παράγουν ορυκτά καύσιμα όπως την (Η.Π.Α, Ρωσία, Σαουδικη Αραβια κτλπ) όπου ο κύκλος εργασιών και τα έσοδα τους, μαζί με τις χρηματιστηριακές αξίες των πετρελαϊκών εταιριών, έχουν έρθει σε πρωτοφανές αρνητικά επίπεδα.
Αυτό όμως που με προβληματίζει ιδιαίτερα και δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια είναι, πως, πλήθος πολυεθνικών εταιριών και θεσμικών επενδυτών έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια δολλάρια-ευρώ σε παράγωγα, σε χρεόγραφα, σε ΣΜΕ και μετοχές πετρελαϊκής δραστηριότητας στην Κεφαλαιαγορά (Capital Market), στην Χρηματαγορά (Financial Market) και στο Χρηματιστήριο Ενέργειας (Energy Exchange) μέσω των χαρτοφυλακίων(Portfolio) που διαθέτουν . Φοβάμαι ότι η συγκεκριμένη ύφεση θα επηρεάσει βαθύτατα την διεθνή οικονομία καθώς όσες εταιρίες έχουν επενδύσει στον «Μαύρο Χρυσό» θα δεχτούν μεγάλες λογιστικές και χρηματοοικονομικές ζημίες και σε συνδυασμό με την ταμειακή ασφυξία και την έλλειψη ρευστότητας που έχει δημιουργήσει η υγειονομική-οικονομική κρίση μετά από την διεθνή παύση βιομηχανικής παραγωγής, μπορεί να προκαλέσει ακόμα και μαζικές πτωχεύσεις πολυεθνικών εταιριών, θεσμικών επενδυτών και κρατικών ταμείων, αν οι κεντρικές τράπεζες δεν συνδράμουν κατάλληλα και διασώσουν την παγκόσμια οικονομία.
*Είναι τελειόφοιτος φοιτητής τμήματος Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
