Επιτρέψτε μου να κρίνω και ας κριθώ. Δεν είμαι αναμάρτητος, αμαρτωλός είμαι και ως αμαρτωλός θα κρίνω και θα κριθώ.
Ανατράφηκα ως παπαδοπαίδι, παρά ταύτα δε νιώθω διαβόλου εγγονός. Μεγάλωσα με φόβο και αγάπη Θεού, μεγάλωσα με την προτροπή να τιμώ τις παραδόσεις μου. Να τιμώ την εκκλησία μου, να σέβομαι και να τιμώ το ράσο. Από την Ιστορία που διάβασα, συνάντησα τα τιμημένα ράσα των Εθνικών και κοινωνικών αγώνων του φωτισμένου κλήρου της πατρίδας μου, αλλά και της ιδιαίτερης πατρίδας της Κέρκυρας.
Είτε το γνωρίζουμε, είτε όχι, το Κερκυραϊκό ράσο κουβαλάει ένα τεράστιο φορτίο προσφοράς και αγώνων σε χαλεπούς καιρούς.
Σήμερα, που η υποκρισία και το ψεύδος βασιλεύει στη πολιτική, ο λαός μας χρειαζότανε να βασιλέψει το θάρρος της αλήθειας και της αρετής από τους επικεφαλής στην εκκλησία του και στο Δήμο του.
Η σύγκρουση με την υποκρισία, την αναλγησία, τη βία των Ρωμαίων και των Πιλάτων που επικρατούν στην οικουμένη, χρειάζεται όντως μια εκκλησία της ανυπακοής, μια εκκλησία μπροστάρισα στον αγώνα για δικαιοσύνη, στον αγώνα για την καταπολέμηση της φτώχειας, στον αγώνα για να μπορούν τα παιδιά των αποκλεισμένων οικογενειών να γνωρίσουν την ευλογία της δωρεάν παιδείας, να έχουν την ευλογία της δωρεάν υγείας. Μια εκκλησία τέτοια, χρόνια τώρα, δε την γνωρίσαμε.
Γνωρίσαμε την εκκλησία μας συνοδοιπόρο των πολιτικών ηγεσιών, που οδήγησαν την κοινωνία και την οικονομία μας στον Γολγοθά. Γνωρίσαμε την εκκλησία μας να λειτουργεί τις Κυριακές τους ναούς μας, αλλά νάναι απούσα από τις ψυχές μας.
Μπροστά στη μάστιγα του κορονοϊού, που ψεύδη γκρεμίζονται, ίσως είναι η ευκαιρία να ξαναχτιστούν τα κάστρα της αληθινής μας πίστης.
Η αληθινή μας πίστη δεν εξαντλείται, ούτε αρχίζει, ούτε τελειώνει με την ανυπακοή στο Μητσοτάκη, με την ανυπακοή στον Αρχιεπίσκοπο.
Η αληθινή μας πίστη, αρχίζει με την απελευθέρωση της υποδουλωμένης ψυχής του λαού μας, στην ιδιοτέλεια και στο μαμωνά.
Αν μια τέτοια ανυπακοή, μια δημιουργική ανυπακοή στην επικυριαρχία του εγκληματικού νεοφιλελευθερισμού και όσους τον υπηρετούν, δηλώνει η ανυπακοή του Δεσπότη Κέρκυρας τότε και εγώ ταπεινά, αλλά αφοσιωμένα, θα την ακολουθήσω.
Αν όμως η ανυπακοή αρχίζει και τελειώνει με την αναφορά του Δεσπότη μας, για χρήση του υπ’ αριθμόν έξι (6) του εντύπου κυκλοφορίας σε κάποια δελτία ειδήσεων, καθώς και το άνοιγμα της εκκλησίας επιλεκτικά για στελέχη της αυτοδιοίκησης, τότε ειλικρινά λυπάμαι βαθύτατα.
Επειδή ο αγώνας, απέναντι στον κορονοϊό, επειδή ο αγώνας απέναντι στη πτώχευση δεν είναι αγώνας ταχύτητας, αλλά αντοχής και αλήθειας, το αύριο θα’ ναι ο αδιάψευστος μάρτυρας της αλήθειάς μας.
Η Δημοτική ηγεσία, που αποφάσισε να λειτουργεί ως (εξαπτέρυγο) του Δεσπότη στην ανυπακοή του, αν είναι πραγματικοί υπηρέτες αυτού του τόπου και αυτού του λαού, δεν κρίνεται από μια θέση στο στασίδι της εκκλησίας.
Κρίνεται από τη θέση που παίρνουν και θα πάρουν στο μετερίζι για την ανόρθωση της ψυχής του λαού μας και της οικονομίας του λαού μας για την απελευθέρωσή του από τη ξένη ηγεμονία και όσους την υπηρετούν.
Ένα τόσο σοβαρό θέμα, που είναι εξόχως ηθικό και δεοντολογικό παρά νομικό, ως θέλουν να το παρουσιάσουν, προκειμένου να αποδημήσουν την κρισιμότητά του, για μένα αποτελεί θέμα ύψιστης ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, είναι θέμα ειλικρινούς στάσης στην κοινωνία που αυτή τη στιγμή δοκιμάζεται, είναι και θέμα ευθύνης απέναντι σ’αυτούς που προσβλέπουν στην παρηγορία που τους εξασφαλίζει η πίστη.
(Αλήθεια, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κέρκυρας και η λοιποί παριστάμενοι έχουν αντιληφθεί τι μαθήματα και τι υπηρεσία προσφέρουν μ΄ αυτές τις πρακτικές τους, πέραν του να σκανδαλίζουν τους πιστούς και να απογοητεύουν και να αγανακτούν τους πολίτες, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που προκαλούν κάθε είδους συγχρωτισμοί.
Επειδή σ΄αυτό τον τόπο τείνει να χάσει το νόημα τους η αρετή η τόλμη και η ελευθερία, η υπακοή και η εφαρμογή των νόμων και του καταστατικού χάρτη της χώρας μας, όπως και ότι κάθε τίμημα ή πράξη τα συνοδεύει και μια ειλικρινής εξιλέωση, ας αφήσουν τις προσχηματικές συγνώμες και να προχωρήσουν με θάρρος τόλμη και γενναιότητα στην παραίτηση της εμπιστοσύνης, που απλόχερα τους προσέφεραν εκκλησία και δήμος ).
Αν αυτό δεν συμβεί τότε θα αποδειχθεί ότι το χάος που χωρίζει το στασίδι της εύκολης και ανένδοξης ανυπακοής, από το μετερίζι του επίπονου και δύσκολου και με μεγάλο κόστος αγώνα είναι γεγονός δυστυχώς.
Όπως γεγονός είναι δυστυχώς, ότι, Μητροπολίτη, Δήμαρχο Κερκυραίων και πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου, πλέον της μιας θητείας δεν ευτυχίσαμε ως τόπος να μας εμπνέουν και να μας καθοδηγούν.
Ο υπογράφων ως αμαρτωλός
Κώστας Γερ. Παπικινός
