Για άλλη μια φορά η πολυδιαφημισμένη ΕΕ αποδεικνύεται όχι μόνο μη αλληλέγγυα, όχι μόνο κατώτερη των περιστάσεων αλλά και βαθιά αντικοινωνική – αντιλαική – υστερόβουλη στις επιδιώξεις της. Οι αποφάσεις του eurogroup για την υγειονομική κρίση, ήδη αρκετά (και τεχνηέντως) χρονικά καθυστερημένες, αφορούν ένα οικονομικό πακέτο 540 δις ευρώ και μια θολή, γκρίζα σωστότερα αναφορά, στην πιθανή δημιουργία ενός Ταμείου στο μέλλον, ταμείου με επίσης τεχνηέντως ασαφείς στόχους και επίσης ασαφείς τους όρους λειτουργίας – χρηματοδότησης των κρατών.. Την ίδια ώρα και συγκριτικά, το άλλο κέντρο του δυτικού ευρωατλαντικού καπιταλισμού, οι ΗΠΑ, δαπανούν ήδη 2,2 τρισεκατομύρια δολλάρια (τέσσερεις φορές περισσότερα) και συζητούν για περίπου άλλα τόσα (2 τρις) σύντομα.. Αυτό το δανεικό χρήμα που ανακοίνωσε το eurogroup, που θα διοχετευτεί – εαν και όπως διοχετευτεί, σχετίζεται περισσότερο με άμεσες λειτουργικές ανάγκες ρευστότητας της ευρωζωνικής οικονομίας σε σχέση με τις πρώτες οικονομικές συνέπειες της κρίσης, ενώ η πρόσβαση των χωρών σε αυτό θα είναι “αναλογική” – αναπαράγοντας έτσι την ήδη γνωστή και δεδομένη θέση των χωρών του “ευρω περιθωρίου”.. Τα ποσά του πακέτου παρουσιάζονται σαφώς μικρότερα και περιορισμένα σε ότι αφορά την προστασία της εργασίας και τα σχετικά με αυτήν ζητήματα.. Το πακέτο αυτό δεν αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα επίλυσης προβλημάτων στη χώρα μας, γεγονός που αναγκάζει και την – πιστή στο άρμα της ΕΕ / Γερμανίας – κυβέρνηση Μητσοτάκη, να αποφεύγει θριαμβολογίες και πανηγυρισμούς και ίσως θα ήταν καλύτερα η ήδη υπερχρεωμένη χώρα μας να αποφύγει να κάνει εκτεταμένη χρήση αυτών των οικονομικών “εργαλείων”.. Όπως εξελίσσονται τα πράγματα στην ΕΕ – ευρωζώνη, που επιβεβαιώνουν πως καμία στροφή, ούτε περιορισμένη, στην πολιτική της δεν έχει δρομολογηθεί, έξω από τους “κανόνες” και τις συνθήκες της λεγόμενης “δημοσιονομικής σταθερότητας” και της στήριξης μεγάλων κεφαλαίων – ισχυρών χωρών – πολυεθνικών, είναι φανερό πως υπάρχουν λόγοι για μεγάλες, σοβαρές ανησυχίες στον ελληνικό λαό για το μέλλον..
‘@Μάριος Άνθης: Η πολυδιαφημισμένη ΕΕ αποδεικνύεται βαθιά αντικοινωνική – αντιλαική – υστερόβουλη
