Φ.Ε. «Μάντζαρος»: To πρόγραμμα της επετειακής συναυλίας

Με την καθιερωμένη πανηγυρική του συναυλία στο Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας, το Σάββατο 17 Νοεμβρίου, το Μουσικό Σώμα της Φιλαρμονικής Εταιρίας «Μάντζαρος» υπό την διεύθυνση του αρχιμουσικού Σωκράτη Άνθη, κορυφώνει τους εορτασμούς για τα 128 χρόνια από την ίδρυση του σωματείου.
Τιμής ένεκεν στον «πατριάρχη» της λεγόμενης επτανησιακής μουσική, από τον οποίον έλαβε το όνομά της, το Μουσικό Σώμα της Φιλαρμονικής θα ανοίξει το πρόγραμμα της επετειακής αυτής συναυλίας με τη Συμφωνία Αρ.1 «Ανατολικού Γένους», του Νικόλαου Χαλικιόπουλου – Μάντζαρου (1795-1872), σε μια νέα διασκευή που επιμελήθηκε ο υπαρχιμουσικός Σπύρος Μαυρόπουλος. Ο Μάντζαρος σήμερα είναι ευρύτερα γνωστός ως ο συνθέτης του Εθνικού Ύμνου. Ωστόσο το συνθετικό του έργο είναι πολύ πλουσιότερο. Ανάμεσα στα πολλά άλλα αξιόλογα έργα του, συγκαταλέγεται και μια σειρά από συμφωνίες, που ως μορφή εντάσσονται στην κατηγορία της ιταλικής sinfonia. Αποτελούν, δηλαδή, ένα αυτοτελές και σχετικά μικρής έκτασης έργο, το οποίο συνήθως έχει εισαγωγικό χαρακτήρα. Μεταξύ αυτών και η Συμφωνία Αρ.1 «Ανατολικού Γένους» που, όπως φανερώνει και ο τίτλος της, ενσωματώνει αρκετά στοιχεία οριενταλισμού όπως αυτός εκλαμβανόταν κατά τον 19ο αιώνα. Για πρώτη φορά το έργο αυτό εκδόθηκε σε μορφή για πιάνο πριν 145 χρόνια, από τον ιταλικό οίκο Venturini.
Αλλάζοντας ύφος, θα ακολουθήσει η καθηλωτική ορχηστρική εισαγωγή της τετράπρακτης όπερας La forza del destino (Η δύναμη του πεπρωμένου), η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας το 1862, σηματοδοτώντας κατά κάποιους την έναρξη της πιο εσωτερικής περιόδου της συνθετικής πορείας του Giuseppe Verdi (1813-1901). Εννέα χρόνια νωρίτερα από τη Δύναμη του πεπρωμένου, είχε κάνει πρεμιέρα στη Βενετία το δημοφιλέστερο ίσως έργο του κορυφαίου αυτού Ιταλού μελοδραματοποιού. Ο λόγος, φυσικά, για την όπερα La Traviata. Τις άριες της πρωταγωνίστριας Violetta, Sempre libera και Addio del passato από την πρώτη και την τρίτη και τελευταία πράξη του έργου αντίστοιχα, θα ερμηνεύσει η υψίφωνος Στέλλα Καββαδία.
Σε σύμπραξη με τον διακεκριμένο Γερμανό κλαρινετίστα Harald Hendricks, θα ακολουθήσει το Κονσερτίνο για κλαρινέτο (Op.26) του Carl Maria von Weber (1786-1826), ένα από τα χαρακτηριστικότερα έργα του ρεπερτορίου του οργάνου. Σε αντίθεση με πιο εκτενή έργα, το Κονσερτίνο εκτυλίσσεται σε ένα και μοναδικό μέρος, το οποίο διακρίνεται από τη μεστή παράθεση των βασικών μουσικών του θεμάτων και των παραλλαγών τους. O Weber συνέθεσε το εν λόγω έργο το 1811 (λέγεται ότι το ολοκλήρωσε μέσα σε τρεις μόλις ημέρες), αφιερώνοντάς το στο νεαρό ακόμη τότε, αλλά μετέπειτα διάσημο συμπατριώτη του κλαρινετίστα, Heinrich Joseph Baermann.
Διεκδικώντας τα σκήπτρα του κορυφαίου μελοδραματοποιού από τον Verdi, ο Giacomo Puccini (1858-1924), αν μη τι άλλο αποτελεί έναν εκ των σημαντικότερων εκπροσώπων του κινήματος του βερισμού, στην ιταλική μουσική στο πέρασμα από τον 19ο στον 20ο αιώνα. Ακριβώς τότε είναι που παρουσιάζει και ένα από τα γνωστότερα έργα του, μελοποιώντας το δραματικό λιμπρέτο των Luigi Illica και Giuseppe Giacosa· την τρίπρακτη όπερα Tosca, η οποία έκανε πρεμιέρα στη Ρώμη το 1900. Από την τελευταία πράξη του έργου αυτού, ο τενόρος Rossen Nentchev θα ερμηνεύσει την άρια E lucevan le stelle. Πρόκειται για ένα από τα συγκινητικότερα μέρη ολόκληρου του έργου καθώς ο πρωταγωνιστής, Cavaradossi, γράφει προς την Tosca μόλις του έχει ανακοινωθεί ότι του απομένει μόνο μια ώρα ζωής… Επιστρέφοντας στην Traviata του Giuseppe Verdi, ο Rossen Nentchev θα ερμηνεύσει την επίσης γεμάτη συναισθηματισμό άρια του πρωταγωνιστή Alfredo, Lunge da lei, από την δεύτερη πράξη του έργου. Από την ίδια πράξη προέρχεται και η άρια του Giorgio, πατέρα του Alfredo, Di Provenza il mare il sol, που θα ερμηνεύσει ο βαρύτονος Σωτήρης Τριάντης κλείνοντας το πρόγραμμα της επετειακής αυτής συναυλίας της Φιλαρμονικής «Μάντζαρος».
Πριν όμως από το κλείσιμο αυτό, θα προηγηθεί ένα σύντομο αφιέρωμα στον Gioachino Rossini (1792-1868), ως φόρος τιμής για την επέτειο συμπλήρωσης 150 ετών από την εκδημία του. Ο μεγάλος αυτός Ιταλός μουσουργός θεωρείται εκ των αναμορφωτών της όπερας αλλά και δημιουργός κάποιων εκ των σπουδαιότερων έργων του είδους, επηρεάζοντας πολλούς σύγχρονους και νεότερούς του συνθέτες. Ειδικά οι κωμικές του όπερες αποτέλεσαν και αποτελούν το σημείο αναφοράς στην εργογραφία του. Επιλέγοντας ανάμεσα στις διασημότερες εξ αυτών, το Μουσικό Σώμα της Φιλαρμονικής «Μάντζαρος» θα ερμηνεύσει την πασίγνωστη εισαγωγή από την δίπρακτη Ιταλίδα στο Αλγέρι, που έκανε πρεμιέρα το 1813 στη Βενετία. Επίσης, συνοδεύοντας τον βαρύτονο Σωτήρη Τριάντη, θα παρουσιάσει την άρια Largo al factotum που τραγουδά ο κουρέας Figaro μόλις πρωτοεμφανίζεται επί σκηνής, στην πρώτη από τις δύο πράξεις του Κουρέα της Σεβίλλης (πρεμιέρα: Ρώμη, 1816).