Όταν βρίσκεσαι στο κέντρο της Αθήνας και ψάχνεις ταξί, σίγουρα το τελευταίο πράγμα που περιμένεις είναι να πέσεις σε ένα σαν του κυρίου Μάκη.
Μπαίνοντας μέσα, ο κύριος Μάκης μου προσέφερε τρεις καραμέλες φράουλας, από ένα μπολάκι που βρισκόταν δίπλα του. Τότε συνειδητοποίησα πού βρισκόμουν. Οπουδήποτε και να κοιτούσα, έβλεπα λιχουδιές. Παντού μπουκαλάκια με νερό ή χυμό, μπολ με καραμέλες, μπισκότα και σοκολάτες, περιοδικά ποικίλης ύλης, μέχρι και μίνι μπουκαλάκια Campari και Gordon’s για τους πιο τολμηρούς. Όλα αποκλειστικά για τον πελάτη. «Δεν θέλω να κατέβω!» του είπα.
Όλα αυτά , όμως, στον ίδιο δεν κάνουν εντύπωση, καθώς όλα τα ταξί τα οποία νοικιάζει από το 1990, τα λειτουργεί με αυτό τον τρόπο! Όπως είπε ο ίδιος «Δε θέλω να μπει άνθρωπος εδώ μέσα και να νιώσει αμήχανα ή άβολα. Δεν το κάνω για να μου πουν μπράβο, είναι τρόπος ζωής.»
ΠΗΓΗ: [iefimerida] [star]
