Οι συμβασιούχοι στην καθαριότητα, σκληρά εργαζόμενοι και λειψά αμειβόμενοι, έχουν και πρέπει να έχουν την στήριξη όλων. Χωρίς αστερίσκους, αν, δισταγμούς, χωρίς άλλες σκέψεις.
Χωρίς «ναι, αλλά και με τον τουρισμό τι θα κάνουμε;». Χωρίς «ναι δίκιο έχουν, αλλά αφού αποφάσισε το Ελεγκτικό, δεν μπορεί να γίνει τίποτα».
Θυμηθείτε ότι χθες ήταν οι καθαρίστριες, μετά οι εργαζόμενοι στη Δημοτική Αστυνομία, τώρα είναι οι συμβασιούχοι στην καθαριότητα. Άνθρωποι που συντηρούνται και συντηρούν οικογένειες με ένα μικρό μισθό, άνθρωποι που αγωνίζονται για το μεροκάματο.
Ξέρετε, οι συμβασιούχοι δεν είναι κάτι αφηρημένο, αόριστο και μακριά από εμάς. Είναι δίπλα μας, έχουν όνομα, οικογένεια, ανάγκες, όνειρα και υποχρεώσεις. Δουλεύουν και πρέπει να αμειφθούν, προσφέρουν και πρέπει να τύχουν σεβασμού.
Και μιας και μιλάμε για σεβασμό..
Με όλο τον ειλικρινή σεβασμό στις αποφάσεις της δικαιοσύνης και των υπηρεσιών της, δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς ότι αυτή τούτη η υπηρεσία που αποφάσισε το μη σύννομο της εργασίας των συμβασιούχων είναι η ίδια που αποφάσισε ότι οι μειώσεις των μισθών και συντάξεων των δικαστών αντίκεινται στο Σύνταγμα.
Ανώτατα δικαστήρια επίσης ήταν αυτά που νομιμοποίησαν το Μνημόνιο, το χαράτσι και το PSI.
Μην σας κάνει εντύπωση λοιπόν, ότι το θύμα της κρίσης που βιώνουμε, προέρχεται κι αυτή τη φορά, από μια εκ των πλέον αδύναμων οικονομικά παραγωγικών τάξεων: από τους συμβασιούχους του λειψού μισθού.
Επειδή είναι άδικη (σε επίπεδο κοινωνίας και προσφοράς) η απόφαση κατά των συμβασιούχων κι επειδή η όποια νομοθετική ρύθμιση χρειάζεται από πλευράς κυβέρνησης, θα έρθει μόνο μέσα από την στήριξη του αγώνα των εργαζομένων…
Δηλώνουμε στο πλευρό τους. Μέχρι την επανεξέταση της απόφασης ή την νομοθετική ρύθμιση ή την όποια άλλη δικαίωση για την εργασία και τη ζωή τους.
Στο πλευρό τους, ξεκάθαρα.
