Ο αριθμός των καναλιών δεν διασφαλίζει τον πλουραλισμό και την πολυφωνία, αντέτεινε η Φ. Βάκη στις βολές της αντιπολίτευσης. Πρόκειται για διαφορετική συζήτηση, ξεκαθάρισε. «Με τα οκτώ κανάλια που είχαμε υπήρχε κάποιος πλουραλισμός, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, όταν η ενημέρωση του πολίτη έτεινε να είναι ταυτισμένη με μία προπαγάνδα και τίποτα άλλο;» διερωτήθηκε, τονίζοντας ότι ουσιαστικά αποτελούσαν «μία θλιβερή μονοφωνία».
«Για πρώτη φορά έγινε ένας διαγωνισμός επί ίσοις όροις για την αδειοδότηση των καναλιών, δηλαδή το αυτονόητο» επισήμανε, απευθύνοντας έκκληση «να μην μπερδεύουμε το πρώτο βήμα μιας σοβαρής προσπάθειας, τη διαδικασία της αδειοδότησης που διασφαλίζει τη νομιμότητα και τη δημοκρατία, με το περιεχόμενο της ενημέρωσης».
Εξήγησε, ακόμη, ότι ο προβλεπόμενος ελάχιστος αριθμός των 400 εργαζομένων ανά αδειοδοτηθέν κανάλι, διασφαλίζει καθεστώς αξιοπρεπούς εργασίας, καθώς αποκλείει τα «μπλοκάκια», την «εργοδοτική τρομοκρατία» των ατομικών συμβάσεων και την ανασφάλιστη εργασία. Υπάρχουν όροι που αν δεν τηρούνται, η δοθείσα άδεια θα ανακαλείται, συμπλήρωσε η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, αναφορικά με τον κίνδυνο να οδηγηθούν στην ανεργία εργαζόμενοι καναλιών, υπογράμμισε ότι αναμένονται και άλλες αδειοδοτήσεις, για τα θεματικά
και περιφερειακά κανάλια, από τις οποίες θα προκύψουν θέσεις εργασίας. Η κ. Βάκη χαρακτήρισε υποκρισία τον «θρήνο» εκείνων που «όταν έκλεισε η ΕΡΤ και απολύθηκαν 2.800 άνθρωποι, μιλούσαν με απαξιωτικές εκφράσεις για “θύλακες ανομίας”, μιλούσαν για “χρυσοκάνθαρους”, για “κηφήνες” και για “λουφαδόρους συνδικαλιστές”. Όταν οι εργαζόμενοι από τα ιδιωτικά κανάλια εις ένδειξη συμπαράστασης έκαναν κι αυτοί απεργία, θυμάμαι τότε διάφορους εργοδότες, που τώρα περιφέρουν τους εργαζόμενους σαν “ασπίδες”, που ζητούσαν την κεφαλή των συνδικαλιστών επί πίνακι».
Τέλος, απαντώντας στις αιτιάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι το κράτος χάνει χρήματα από το διαγωνισμό για τις τέσσερις τηλεοπτικές άδειες, η Φωτεινή Βάκη αναρωτήθηκε αν «τόσα χρόνια δεν έχανε λεφτά», καθώς «επί 27 χρόνια είχαμε 15 παρατάσεις προσωρινών αδειών». Υπενθύμισε, μεταξύ άλλων, τον διαγωνισμό με την Digea, «μια κοινοπραξία καναλαρχών που μου θυμίζει το “Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει” καθώς ο πάροχος της συχνότητας ήταν το ίδιο πρόσωπο με τον πελάτη», από τον οποίον προέκυψαν 18 εκατ. ευρώ, τίμημα που θα καταβαλλόταν τμηματικά για 15 χρόνια. Δεν συγκρίνεται αυτή η κατάσταση με τη σημερινή «με τα 246 εκατ. ευρώ, τα οποία θα αποτελούν έσοδα του κράτους και θα επιστραφούν ως κοινωνικός προϋπολογισμός για να ανακουφίσουν κοινωνικά ευπαθείς ομάδες», κατέληξε.
