Η εύλογη δημοσκοπική υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ εντείνει τις διεργασίες στο χώρο της Κεντροαριστεράς.
Ως στόχευση προβάλλεται η ανασύστασή της. Σωστά. Ως μέθοδος φαίνεται να επιλέγεται η συγκόλληση κομμάτων και κινήσεων. Λάθος. Οι αποφάσεις μοιάζουν προκαθορισμένες με συμφωνίες κορυφής. Όλοι οι αρχηγοί και οι αρχηγίσκοι επιδιώκουν να διατηρήσουν ανοιχτό το μαγαζάκι τους. Όλοι θέλουν ρόλο στην πολιτική σκηνή. Η λεγόμενη κοινωνική βάση θα κληθεί για μια ακόμη φορά όχι να διαμορφώσει, αλλά να επικυρώσει. Είναι αμφίβολο όμως αν ανταποκριθεί σε τέτοια πρόσκληση. Τα σφάλματα του παρελθόντος επαναλαμβάνονται.
Το ζητούμενο δεν είναι η πρόσθεση αλλά ο πολλαπλασιασμός.
Οι κοινωνικές δυνάμεις που παραδοσιακά κινούνται στο χώρο της Κεντροαριστεράς αναζητούν σήμερα νέα πολιτική έκφραση. Το επιχείρημα που συχνά επαναλαμβάνεται, να φτιαχτεί κάτι ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ., είναι όχι απλά απολίτικο, αλλά και αστείο!
Τα κόμματα δεν δημιουργούνται για να λύσουν τα υπαρξιακά προβλήματα κάποιων μεγαλοστελεχών, αλλά προκύπτουν ως κοινωνική ανάγκη για να εκφράσουν ιδεολογικά ρεύματα, να προασπίσουν το εθνικό συμφέρον και ν΄ αντιπροσωπεύσουν κοινωνικές τάξεις και ομάδες. Αλήθεια ποιους εκπροσωπεί σήμερα η Κεντροαριστερά στη χώρα μας;
Γιατί να επιδιωχθεί η πρόσθεση κομμάτων και κομματιδίων και όχι η δημιουργία νέου φορέα από μηδενική βάση; Ποιος θ΄ αποφασίσει για το ιδεολογικοπολιτικό στίγμα που θα φέρει;
Τα τελευταία χρόνια οι κομματικοί σχηματισμοί του χώρου της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας μετακινήθηκαν προς τα δεξιά σε θέματα ιδεολογίας, πολιτικής, αντιλήψεων, ρητορικής, πρακτικών ακόμη και αισθητικής.
Μετά την παταγώδη διάψευση των προσδοκιών που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, το εκλογικό σώμα δεν στρέφεται αριστερότερα, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά προς τη Ν.Δ. ! Η έλλειψη εμπιστοσύνης και αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης, έχει οδηγήσει μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος σε σύγχυση και κρίση προσανατολισμού. Έτσι απομακρυνόμενο πλέον από τον Τσίπρα καταφεύγει στον νεοφιλελεύθερο αντι- Τσίπρα της Δεξιάς!
Η Κεντροαριστερά οφείλει μέσα από μια ειλικρινή, πολιτικά θαρραλέα και γενναία αυτοκριτική να διατυπώσει ένα νέο αφήγημα και να πείσει ότι εκφράζει κάτι διαφορετικό. Αυτόνομο, διακριτό και ξεκάθαρο. Δυναμικό και επίκαιρο. Η νέα ταυτότητά της πρέπει να περιέχει τα κύρια συστατικά στοιχεία της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας. Χαραχτήρα κινηματικό, ριζοσπαστικό, πατριωτικό, δημοκρατικό, σοσιαλιστικό και οικολογικό. Η επαναλαμβανόμενη διατύπωση της ανάγκης για μεταρρυθμίσεις οφείλει να ξεκαθαρίσει το πρόσημο που αυτές θα έχουν. Μεταρρυθμίσεις κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Υπέρ του κοινωνικού κράτους και του κράτους πρόνοιας. Όχι υπέρ των αγορών και της οικονομικής ολιγαρχίας. Η αληθινή σοσιαλδημοκρατία δεν μπορεί να είναι συνοδοιπόρος της συντήρησης ούτε ντελάλης του νεοφιλελευθερισμού.
Ταυτόχρονα οφείλει ν΄ αναδείξει τα μεγάλα ζητήματα δημοκρατίας, αλλά και εθνικής κυριαρχίας που τελευταία συρρικνώνονται. Κορυφαίοι θεσμοί υπολειτουργούν. Η εφαρμογή του Συντάγματος είναι προβληματική. Η Ελλάδα δέχεται διμέτωπη επίθεση. Εκ δυσμών και εξ’ ανατολών ταυτόχρονα. Από τη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη και τον προαιώνιο εχθρό, την Τουρκία. Ο αφελληνισμός είναι στόχος πολλών. Η επιβίωση του ελληνικού έθνους βρίσκεται σήμερα σε κίνδυνο. Η Κεντροαριστερά μέσα στην ευωχία και τον καταναλωτισμό της μεταπολίτευσης ξέχασε τον πατριωτισμό της. Πρέπει να τον ξαναβρεί και γρήγορα. Το ξαναδιάβασμα της ιστορίας προβάλλει αναγκαίο. Διαφορετικά το εγχείρημα θα αποτύχει. Οι καιροί ου μενετοί!
Η κεντροαριστερά σε αναζήτηση νέας ταυτότητας
