Το κείμενο
Εργαζόμενε, εργαζόμενη, άνεργε, άνεργη,
Το ΠΑΜΕ απευθύνεται σε σένα, καλώντας σε να καταδικάσεις τις λογικές και πρακτικές της πλειοψηφίας της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας, που δεν αφορούν τους «τύπους» αλλά την ουσία της ύπαρξής τους ως εργοδοτικός συνδικαλισμός.
Στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΚΚ στις 9/2/2016 (μόλις 5 μέρες μετά τη μεγαλειώδη 24ωρη απεργία που συγκλόνισε – μετά από καιρό – με τη συμμετοχή, τον παλμό και την αποφασιστικότητα που έδειξαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να βάλουν εμπόδια, να οργανωθούν και να αντιπαλέψουν την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – μεγαλοεργοδοσίας), αποφάσισε την πραγματοποίηση τακτικής Γενικής Συνέλευσης των αντιπροσώπων του ΕΚΚ για τις 24/2/2016. Όλα καλά μέχρι εδώ – θα έλεγε κάποιος – και θεμιτό να θες να συζητήσεις με τους εργαζόμενους τα συμπεράσματα από τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, το σχέδιο δουλειάς και παρέμβασης στους χώρους δουλειάς από εδώ και μπρος κλπ (αν και ποτέ μέχρι τώρα δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο, τα «κουκιά» μόνο ξέρουν να μετράνε). Έτσι, η πλειοψηφία της Διοίκησης του ΕΚΚ, ακριβώς γιατί ΦΟΒΑΤΑΙ να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση με τους εργαζόμενους, πολύ περισσότερο γιατί ΔΕ ΘΕΛΕΙ να οργανωθεί ένα εργατικό κίνημα που θα φέρνει στο προσκήνιο και θα διεκδικεί τα δικά του, ταξικά συμφέροντα κόντρα σε αυτά των εργοδοτών, φρόντισε να αφήσει κενό σε δύο «λεπτομέρειες» (κατά τη γνώμη τους) στη διαδικασία:
1. Ποια είναι τα μέλη της Συνέλευσης των αντιπροσώπων με δεδομένο ότι όλο το προηγούμενο διάστημα πραγματοποιήθηκαν και πραγματοποιούνται αρχαιρεσίες σε διάφορα σωματεία – ποιο είναι το «σώμα» δηλαδή που έχει κληθεί σε αυτή τη διαδικασία και
2. Ποια είναι η γραπτή εισήγηση πάνω στην οποία θα τοποθετηθούν αυτοί οι αντιπρόσωποι τελικά αφού δεν τους έχει δοθεί;;; Το μόνο που έκαναν ήταν να αναγνώσουν μία εισήγηση στο ΔΣ χωρίς καν να τη δώσουν στα μέλη του… και χωρίς να τη βάλουν σε ψηφοφορία…
Για την πλειοψηφία της Διοίκησης του ΕΚΚ, οι αντιπρόσωποι των εργαζομένων είναι «κουκιά» και ως τέτοιους τους αντιμετωπίζουν. Προσθαφαιρούν ολημερίς νούμερα μέχρι να τους βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα!! Στήνουν σωματεία – μαϊμού, όχι γιατί δεν υπάρχουν εργαζόμενοι που πρέπει να εκπροσωπηθούν, αλλά γιατί όλα γίνονται πίσω από την πλάτη αυτών των εργαζομένων μιας και γι’ αυτούς, οι εργαζόμενοι είναι μόνο αριθμοί που δεν χρειάζεται να σκέφτονται, να δρουν! Κατοικοεδρεύουν σε ένα κτήριο που ανοιγοκλείνουν με «ωράριο καταστημάτων» και όλα αυτά τα «σωματεία» που τους δίνουν την πλειοψηφία στις αρχαιρεσίες, δεν εμφανίζονται ούτε καν τυπικά, ως οντότητες! Διασπούν κλάδους και εργασιακούς χώρους φτιάχνοντας εργοδοτικά σωματεία 20, 30 ανθρώπων προκειμένου αφενός να εξασφαλίζουν το «κουκί» τους, αφετέρου να κατακερματίζουν τους εργαζόμενους βάζοντας τον έναν απέναντι στον άλλο λες και εκεί βρίσκεται ο ταξικός εχθρός της εργατικής τάξης! Κατά τα άλλα, κόπτονται για την ενότητα της εργατικής τάξης που την προσδιορίζουν χωροταξικά: πλατεία Σαρόκο ή πεζόδρομος!
Το ΠΑΜΕ και τα σωματεία του είναι ξεκάθαρο: Η μαζικοποίηση των εργατικών σωματείων και ο προσανατολισμός που αυτά αποκτούν, είναι ΟΡΟΣ για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος! Τα σωματεία των εργαζομένων πρέπει να είναι ζωντανά, να βρίσκονται μέσα στους εργασιακούς χώρους και τους κλάδους όπου η εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία σπάει κόκκαλα, στο πλευρό των εργαζομένων, πρωτοστατώντας στη μάχη τόσο της επιβίωσης των λαϊκών οικογενειών, όσο και της διεκδίκησης της κάλυψης των σύγχρονων αναγκών μας.
Η πλειοψηφία της Διοίκησης του ΕΚΚ, βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Γι’ αυτό σκύλιασαν κυριολεκτικά με την πρωτοβουλία ταξικής αλληλεγγύης που αναπτύσσουν τα σωματεία που είναι στη δύναμη του ΠΑΜΕ με τα Λαϊκά Μαθήματα, πρωτοβουλία που προσπάθησαν να «κλειδώσουν» έξω από το (κτήριο) ΕΚΚ αλλά δεν τους πέρασε! Γι’ αυτό και η βασική στους συμβολή στην οργάνωση της 48ωρης απεργίας των ναυτεργατών – μιας απεργίας που χαρακτηρίστηκε από την προσπάθεια της εργοδοσίας να τρομοκρατήσει, να διασπάσει τους εργαζόμενους – ήταν να «χαιρετίσουν» από μακριά την προσπάθεια, την ίδια ώρα που εργαζόμενοι, νεολαία, αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματοβιοτέχνες, μικρομεσαίοι αγρότες, με τις δυνάμεις καταστολής απέναντι τους, έδιναν κουράγιο και ενθουσιασμό σε έναν κλάδο, που με αυτό τον τρόπο, κατάφερε να συσπειρώσει το 100% των ναυτεργατών του λιμανιού της Κέρκυρας (και όχι μόνο μια φορά)!
Όλοι αυτοί οι εργάτες και ακόμα περισσότεροι που
θα χρειάζονταν πολλές σελίδες για να αναφερθούν, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΚΙΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΥΜΕΡΑ!
Σε ότι έχει να κάνει με το περιεχόμενο της παρέμβασης της πλειοψηφίας του ΕΚΚ , είναι αντίστοιχος της συνολικής του λογικής: κάνουν όλα όσα χρειάζονται – γιατί προφανώς και έχουν δράση! – προκειμένου:
* Να αποπροσανατολίζουν το κίνημα από τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, που πηγάζουν από την ανάγκη του κεφαλαίου για περισσότερα κέρδη που παράγονται αποκλειστικά και μόνο από το νόμιμο κλέψιμο του δικού μας ιδρώτα – έτσι ώστε να εγκλωβίζουν τις εργατικές συνειδήσεις στη λογική «δεν γίνεται τίποτα», «όλοι ίδιοι είναι» κλπ. Λογική πολύ βολική για τη μεγαλοεργοδοσία, αφού κρατά τον κόσμο ΕΚΤΟΣ οργανωμένης ζωής και δράσης!
* Να σέρνουν το κίνημα σε διαλόγους ταξικής συνεργασίας, δηλαδή υποταγής των εργατικών συμφερόντων στις ορέξεις των ομίλων!
* Να προβάλλουν ως «λύση» των προβλημάτων των εργατικών οικογενειών την εναλλαγή των κυβερνήσεων – έτσι κι αλλιώς μπορούν να υπερασπίζονται ή να αντιπολιτεύονται όλες κατά πως τους βολεύει κάθε φορά, γι’ αυτό και είναι «όλοι μαζί» απέναντι στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ – οτιδήποτε χρειάζεται προκειμένου ΝΑ ΜΗΝ βρει τον ταξικό του δρόμο το κίνημα!
Εργαζόμενε,
Το ΠΑΜΕ απευθύνεται σε σένα, γιατί αυτή η σαπίλα, που προφανώς δε μας εκπλήσσει αφού έτσι λειτουργεί ο εργοδοτικός συνδικαλισμός παντού, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ! Τα πράγματα ΑΛΛΑΖΟΥΝ με τη δική σου συμμετοχή, βάζοντας στην άκρη τους ξεπουλημένους συνδικαλιστές και τις χρεοκοπημένες λογικές τους, οργανώνοντας το δικό μας αγώνα στη βάση ότι είμαστε οι παραγωγοί του πλούτου και αυτόν τον πλούτο πρέπει και μπορούμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, να τον καρπωθούμε εμείς και τα παιδιά μας.
Είναι μεγάλες οι μάχες που έχει μπροστά του το εργατικό – λαϊκό κίνημα. Ήδη, η δουλειά των σωματείων μας όλο το προηγούμενο διάστημα, τα μεγάλα συλλαλητήρια και οι απεργίες που πραγματοποιήθηκαν, συνέβαλλαν στο να δημιουργηθούν εμπόδια στην κυβερνητική πολιτική σχετικά με το νόμο – έκτρωμα για το Ασφαλιστικό που ήθελαν να έχει τελειώσει από τον Γενάρη! ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ! Γι’ αυτό και μπαίνουμε μπροστά στην οργάνωση νέας, 48ωρης απεργίας αν τολμήσουν να το φέρουν στη Βουλή για ψήφιση!
Η αλληλεγγύη μας στα φτωχά τμήματα του λαού μας, δεν είναι λόγια. Είναι έμπρακτη απόδειξη της ανάγκης η εργατική τάξη να βρεθεί και να πρωτοστατήσει στην κοινή πάλη με τους μικρομεσαίους αγρότες, τους αυτοπασχολούμενους ΕΒΕ, τις γυναίκες και τη νεολαία των λαϊκών οικογενειών, απέναντι στον κοινό εχθρό: κυβέρνηση – ΕΕ – κεφάλαιο!
Εργαζόμενοι,
Γυρίστε την πλάτη στις ξεπουλημένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος. Πάρτε την υπόθεση στα δικά σας χέρια. Δυναμώστε τα σωματεία σας και τον ταξικό τους προσανατολισμό. Στη ΓΣ του ΕΚΚ στις 24/2, να είμαστε όλοι εκεί, δίνοντας τη μάχη για ουσιαστική συζήτηση και οργάνωση του αγώνα μας!
ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ! ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!
Οι αντιπρόσωποι του ΠΑΜΕ στη ΔΣ του ΕΚΚ:
Γκόγκας Βασίλης
Μάζη Ελένη
Πελάης Σταμάτης
Ραυτόπουλος Σπύρος
