Η δήλωση
«Συμπληρώθηκαν κιόλας 20 χρόνια από την ηρωική θυσία των τριών Αξιωματικών του Πολεμικού μας Ναυτικού στις βραχονησίδες Ίμια. 20 χρόνια που τα τρία αυτά παλληκάρια, με τον ζήλο, την ψυχή και την αποφασιστικότητά τους την ώρα της μεγάλης κρίσης, έγιναν ο φάρος, η πυξίδα και το παράδειγμα για τα στελέχη του ΠΝ και των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η θυσία τους δεν πήγε χαμένη. Οι Ήρωες Παναγιώτης Βλαχάκος, Χριστόδουλος Καραθανάσης και ο δικός μας Έκτορας Γιαλοψός θα μείνουν για πάντα χαραγμένοι στο Πάνθεον των Ηρώων του ΠΝ, των αγωνιστών που έπεσαν υπέρ Πατρίδος, πιστοί σε ιδανικά και αξίες και στις παραδόσεις του Πολεμικού Ναυτικού και του Έθνους.
Έτυχε να γνωρίσω τους 3 ήρωες συναδέλφους, να συζητήσω μαζί τους, στα προηγούμενα της κρίσης «ανέμελα» χρόνια. Και τότε, η πίστη τους για την Πατρίδα, η αίσθηση του καθήκοντος και η εκτέλεση στο ακέραιο της κάθε αποστολής που ανελάμβαναν, ήταν χαρακτηριστική.
Αν ανατρέξουμε στα γεγονότα στην κρίση των Ιμίων, θα αντιληφθούμε έκπληκτοι, την ελάχιστη γνώση εκ μέρους της τότε πολιτικής ηγεσίας ακόμη και της βασικής έννοιας της «διαχείρισης κρίσεων», την παντελή έλλειψη στρατηγικής και βεβαίως την – πέραν κάθε λογικής – έλλειψη συντονισμού μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, με υπαιτιότητα της πρώτης.
Τα 20 χρόνια που πέρασαν, θεωρώ ότι έδωσαν την ευκαιρία στις διάδοχες πολιτικές ηγεσίες, να ασχοληθούν σοβαρότερα με την «διαχείριση κρίσεων», να εκπαιδευθούν κατάλληλα και να αντιμετωπίζουν τους στρατιωτικούς με διαφορετική οπτική από ότι ο κ. Πάγκαλος το 1996. Έπρεπε να συμβούν τα Ίμια για να προσέξουν επιτέλους οι πολιτικοί μας ταγοί την ρήση του Θουκυδίδη: «κράτιστος δή, ούτος αυτοσχεδιάζειν τά δέοντα έγένετο» (κράτιστος είναι όποιος εκπαιδεύεται για τις μεγάλες ανάγκες…).
Οι Ήρωες Παναγιώτης Βλαχάκος, Χριστόδουλος Καραθανάσης και ο Έκτορας Γιαλοψός, έμειναν πιστοί στον Όρκο τους, ότι «θα υπερασπίσουν με πίστην και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός των, τας Σημαίας» και το έπραξαν με γενναιότητα, αφήνοντας τους τότε μοιραίους κυβερνώντες, να κάνουν λόγο για τις Σημαίες που πήρε ο αέρας….
Αιωνία τους η Μνήμη….»
