Αναλυτικά, αναφέρει:
Κανένας δεν έχει δικαίωμα να αμαυρώνει ούτε να φέρνει στα μέτρα του την ιστορία των αγώνων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΔΣΕ, του κομμουνιστικού κινήματος και τις θυσίες των αγωνιστών και των κομμουνιστών τόσο στο Λαζαρέτο όσο και στη Καισαριανή. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για θεσμικούς παράγοντες που διαχειρίζονται τον καπιταλισμό με «αριστερό» μανδύα.
Αναφερόμαστε βεβαίως στις εκδηλώσεις που συνδιοργάνωσαν γι’ άλλη μια φορά από κοινού, οι δυνάμεις του «ΣΥΡΙΖΑ 1» και του «ΣΥΡΙΖΑ 2», ο Δήμος και η Περιφέρεια, με το «Σωματείο Λαζαρέτο».
Θα μπορούσε κανείς να αρκεστεί απλά στο σχόλιο ότι η καλύτερη τιμή σε αυτούς τους συντρόφους που πότισαν με το αίμα τους το χώμα στο Λαζαρέτο είναι η συνέχιση του αγώνα τους για την ανατροπή του καπιταλισμού, ώστε οι εργαζόμενοι να είναι αφέντες στο τόπο τους. Αυτό φυσικά σε καμία περίπτωση δε συμβαδίζει με το φιάσκο της εξαπάτησης του λαού με πρόσχημα την «κατάργηση των μνημονίων», από το ΣΥΡΙΖΑ, που συνεχίζει ακάθεκτος τσακίζοντας τον λαό με το νέο τρίτο μνημόνιο.
Ωστόσο, αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής στους εκτελεσμένους συντρόφους μας, η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας ενάντια στην προσπάθεια να την «ξεδοντιάσουν», να αποσπάσουν τη θυσία και τον αγώνα των συντρόφων μας από το πραγματικό της περιεχόμενο, που δεν είναι άλλο από τον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το σκοπό ύπαρξης του Κόμματος μας.
Στις εκδηλώσεις αυτές συμμετείχε μεταξύ άλλων ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αθήνας του Σύριζα, Σπύρος Τζόκας, για την παρουσίαση του βιβλίου του «Ο κύκλος των “μάταιων” πράξεων», που πραγματεύεται την ζωή του λαϊκού ήρωα, Ναπολέοντα Σουκατζίδη.
Η προσπάθεια να γραφτεί ιστορία καταπώς βολεύει του «αριστερούς» διαχειριστές του συστήματος διαπνέει και το μυθιστόρημα του κ. Τζόκα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο εν λόγω μυθιστόρημα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αναφέρεται ή μάλλον υπονοείται μόνο δυο φορές και μάλιστα επικριτικά (βλ. βιβλιοκριτική Γιώργου Μαργαρίτη)! Θυμίζουμε λοιπόν στον κ. Τζόκα και στους διοργανωτές της εκδήλωσης που θολώνουν και ερμηνεύουν την ιστορία κατά το δοκούν ότι :
Ο Ναπολέων Σουκατζίδης ήταν κομμουνιστής και πέθανε ακλόνητος για την ιδεολογία του και τα ιδανικά για ένα νέο κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα με τους 199 συντρόφους του στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του ’44. Έτσι ακλόνητοι σαν τον Σουκατζίδη παρέμειναν ως το τέλος και οι κομμουνιστές που θυσιάστηκαν στο Λαζαρέτο αρνούμενοι να προδώσουν τα ιδανικά τους υπογράφοντας δήλωση μετάνοιας.
Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκε και η ομιλία του δήμαρχου Κέρκυρας, Κ. Νικολούζου, στο Λαζαρέτο. Ο κ. Νικολούζος, όντας και ο ίδιος διαχειριστής του καπιταλισμού, προσπάθησε να δημιουργήσει παραπλανητικούς παραλληλισμούς, προσαρμοσμένους στις ανάγκες της αστικής διαχείρισης που έχει αναλάβει το κόμμα του. Ισχυρίστηκε ότι «η χώρα και πάλι δέχεται μια απίστευτη επίθεση. Όχι από τις ορδές της Βέρμαχτ αλλά τα νέου είδους όπλα του νεοφιλελευθερισμού» […] «τις ναπάλμ τις δοκίμασαν. Τώρα δοκιμάζουν τα μνημόνια».
Μόνο που οι εκτελεσμένοι στο Λαζαρέτο και την Καισαριανή δεν πάλεψαν για μια καλύτερη διαχείριση του καπιταλισμού (αντινεοφιλεύθερη, κευνσιανή κλπ) αλλά για την ανατροπή του. Αυτή είναι τη μήτρα όλων των δεινών των λαών: της φτώχειας, της ανεργίας, των οικονομικών κρίσεων, του πολέμου. Αυτή είναι η μήτρα και του φασισμού στην οποία αναφέρεται ο κ. Νικολούζος χωρίς να την κατονομάζει.
Κατόπιν αυτών έχει όμως μια ιδιαίτερη αξία να γνωρίζει και να βγάζει συμπεράσματα ο Κερκυραϊκός λαός, να απορρίψει την υποκρισία του Συριζα 1 και 2 που απ’ τη μια σκύβουν να καταθέσουν στεφάνια στους εκτελεσμένους κομμουνιστές και αλύγιστους αγωνιστές του Λαζαρέτου αποσιωπώντας το πραγματικό νόημα της θυσίας τους . . .κι απ’ την άλλη να δίνουν χείρα φιλίας στους μακελάρηδες του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο κεφάλαιο εντός και εκτός της χώρας.
Άλλωστε:
Ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις του και όχι από τα βαρύγδουπα λόγια.
Τί να πρωτοθυμηθούμε;
Τις δεσμεύσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για νέα Νατοϊκή βάση στη Κάρπαθο, για την επέκταση της Σούδας ή για το «θέρετρο» του ΝΑΤΟ στη Λέρο;;
Ίσως αρκεί ο αμίμητος χορός του υπουργού εξωτερικών Ν. Κοτζιά, στην Αττάλεια της Τουρκίας (τον φετινό Μάη), με τα ιμπεριαλιστικά γεράκια στη σύνοδο του ΝΑΤΟ.
