Επιβεβαιώθηκε το ρεπορτάζ στην Corfu-free-Press για τα περί σφοδρής ενόχλησης του πρωτεύσαντα σε ψήφους στις εκλογές του Ιανουαρίου Ανδρέα Παγκράτη, από την τοποθέτηση της Συλβάνας Ράπτη, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ στην Κέρκυρα.
Η ενόχληση του πρώην Νομάρχη μάλιστα είναι τέτοια που δεν δέχθηκε να λάβει μέρος στο ψηφοδέλτιο του κόμματος ενώ εμφανίζεται και αποστασιοποιημένος από την εκλογική μάχη, παρότι προ ολίγων ημερών είχε τοποθετηθεί στην επιτροπή εκλογικού αγώνα στην Κέρκυρα.
Ο ίδιος, με σημερινή του ανακοίνωση, δηλώνει ότι υπάρχει ηθικό θέμα, υπενθυμίζει τα περί «ουρανοκατέβατων σωτήρων» και υποστηρίζει ότι υπήρξε εντολή από υψηλόβαθμα στελέχη της Αθήνας για την τοποθέτηση της κας. Ράπτη στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου της Κέρκυρας.
Ολόκληρη η ανακοίνωση του Ανδρέα Παγκράτη έχει ως εξής:
«Αποκλείστηκα από το τοπικό ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ με ανορθόδοξο τρόπο.
Η τοποθέτησή μου στην πρώτη θέση της λίστας στην Κέρκυρα ήταν πολιτικά και ηθικά αυτοδίκαιη με δεδομένα τα αποτελέσματα των εκλογών του Γενάρη το 2015 σε σταυροδοσία.
Όμως η τοποθέτηση αυτή δεν εγκρίθηκε ποτέ από κάποιους με μοναδικό επιχείρημα την ανάγκη ανανέωσης και διεύρυνσης του ψηφοδελτίου.
Τόσο απλά. Και τόσο συμπτωματικά. Χωρίς κανένα άλλο χειροπιαστό, πρακτικό κριτήριο, μια αντικειμενική στάθμιση π.χ. της κοινής γνώμης, ειδικά τώρα στις εκλογές με λίστα.
Ανανέωση με…την νέα και άφθαρτη…Συλβάνα Ράπτη…πάντα παρούσα σε όλες τις κοινωνικές κινητοποιήσεις και τους πολιτικούς αγώνες στην Κέρκυρα… και…με μεγάλη διείσδυση στις πλατιές λαϊκές μάζες των δυσαρεστημένων παλιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ…
Αυτοί οι κάποιοι είναι γνωστοί, είναι όλοι εκείνοι οι υψηλά ιστάμενοι, (Βενιζέλος, Λοβέρδος, Γρηγοράκος) που εδώ και ημέρες έδιναν τηλεφωνικά τη γραμμή στα τοπικά στελέχη της Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ για την κυρία Ράπτη, τα οποία και τελικά λειτούργησαν ως γρανάζια λογικοφανούς νομιμοποίησης της τοποθέτησής της, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου.
Στις 25 του Γενάρη πριν 8 μόλις μήνες -σύμφωνα με αυτούς τους υψηλά ιστάμενους της Αθήνας-ο Ανδρέας Παγκράτης ήταν κατάλληλος για το κυνήγι πόρτα-πόρτα, πρόσωπο με πρόσωπο και της τελευταίας ψήφου επιβίωσης του πολύπαθου κεντροαριστερού χώρου του ΠΑΣΟΚ, μέσα σε ολοκληρωτικά αντίξοες συνθήκες και το ΠΑΣΟΚ διασπασμένο σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Που ήταν τότε η κυρία Ράπτη και οι σημερινή αβανταδόροι και πολιτικοί “χορηγοί” της;
Απαιτούμε μια ειλικρινή απάντηση πολλοί σύντροφοι και φίλοι του ΠΑΣΟΚ στην Κέρκυρα, δεν μεμψιμοιρώ, ούτε μου ταιριάζει ο ρόλος και η συμπεριφορά του “θύματος” και του εξαπατημένου.
Για τη συμμετοχή και τον αγώνα στις 25 του Γενάρη, δεν μετανιώνω ήταν μια συνειδητή επιλογή με το πολιτικό ρίσκο της απόρριψης αλλά και την ηθική ευθύνη της πολιτικής συνέπειας σε μια μακρόχρονη πολιτική και κοινωνική διαδρομή με χαρές και απογοητεύσεις, με νίκες και ήττες, με επιτυχίες και αποτυχίες.
Αλλά είναι κακό σημάδι τώρα που υποτίθεται μάθαμε στα 5 χρόνια της καταστροφής τις παθογένειες και τις αιτίες των δεινών που μας μαστίζουν να επαναλαμβάνουμε την ίδια ακριβώς τακτική των ουρανοκατέβατων “σωτήρων” περιφρονώντας και τα τελευταία ίχνη αξιοπιστίας και διαφάνειας που μας έχουν απομείνει, ως πολιτικός φορέας.
Εκτός και αν ήταν τόσο “πειστικός” ο Αλέξης Τσίπρας όταν προανήγγειλε την κυβερνητική συνεργασία με την Φώφη Γεννηματά, υπό έναν όρο: Το ΠΑΣΟΚ να απαλλαγεί από τα βαρίδια του…
Πέρα όμως από τα βαριά ονόματα της Αθήνας από κάθε προσωπικό και μικροκομματικό συμφέρον, θέλω να θυμίσω σε όλους πως υπάρχει τελικά κάτι πιο πειστικό :Η Ετυμηγορία του Κερκυραϊκού Λαού στις 20 του Σεπτέμβρη».
