Η «αυθόρμητη» συγκέντρωση στο Σύνταγμα, ούτε αυθόρμητη ήταν, ούτε βασισμένη σε αιτήματα απλών ανθρώπων, «χωρίς κομματικές σημαίες και άλλα συμφέροντα» (sic).
Πόσο αυθόρμητη είναι η συγκέντρωση ανθρώπων που κρατούσαν, όλως τυχαίως και αυθορμήτως, τα ίδια – πολύ κομψά και περιποιημένα είναι αλήθεια – πλακάτ;
Πόσο αυθόρμητα βρέθηκαν να κρατούν πλακάτ με συνθήματα σε άπταιστα αγγλικά ηλικιωμένοι στην 8 δεκαετία της ζωής τους;
Πόσο μεγάλο καημό γεννά το αίτημα «ναι στις προτάσεις Γιούνγκερ» που παρακινεί την 60χρονη, με το μαλλί-λάχανο από το κομμωτήριο να βγει στους δρόμους να το διαλαλήσει;
Πόσοι ντυμένοι τσολιάδες πονοκεφαλιάζουν ολημερίς για να μην γίνουμε «το τελευταίο σοβιετικό κράτος» και πόσοι πιτσιρικάδες αναζητούν διακαώς τη δικαίωση στο παλλαϊκό αίτημα «όχι στις μονομερείς ενέργειες της κυβέρνησης»;
Πως, έτσι αυθορμήτως, έφυγαν ο καθείς από τα σπίτια τους, στη Φιλοθέη, το Ψυχικό, τη Γλυφάδα (προφανώς γιατί στις άλλες γειτονιές τα αιτήματα θα ήταν όχι στις μειώσεις των συντάξεων, όχι στην ανεργία, όχι στους φόρους), παίρνοντας, πάλι αυθορμήτως, μαζί τους μια ελληνική σημαία, μια σφυρίχτρα κι ένα –πανομοιότυπο- πλακάτ;
Τα αστεία συνθήματα, ανθρώπων που δεν έχουν νιώσει πείνα, απελπισία, ανεργία, ανημπόρια απέναντι στην ανάγκη επιβίωσης της οικογένειάς τους, στρέφονταν κι απέναντι σε άλλους συνανθρώπους τους, σε άλλες κοινωνικές τάξεις: «όχι στη νέα ΕΡΤ», «μικρότερο και καλύτερο δημόσιο». Διότι ως δια μαγείας τα προβλήματα των μικρόψυχων θα λυθούν αν απολυθούν μερικές χιλιάδες συνάνθρωποί τους.
Αυτά τα πλακάτ κι αυτά τα αιτήματα είχαν οι «αυθόρμητοι» που γέμισαν το Σύνταγμα με αίτημα να «μείνουμε Ευρώπη». Με κάθε κόστος, ακόμα και ανθρώπινες ζωές και αξιοπρέπειες. Να μην προσπαθήσουμε να διαπραγματευτούμε, να μην διεκδικήσουμε, να πούμε «ναι στις προτάσεις Γιούνγκερ». Τόσο απλά, τόσο καλά και πάνω από όλα τόσο πατριωτικά, όπως θα έλεγε και ο ανεκδιήγητος Άδωνις που τους έκανε παρέα, στηρίζοντας την πρωτοβουλία.
Το είπε πολύ χαρακτηριστικά ο Δ. Χαριτόπουλος στο «Εγχειρίδιο Βλακείας»: «Η ομαδική βλακεία θάλλει. Κι επειδή όπως λένε οι Γάλλοι «οι βλάκες κινούνται μαζί», πολύ γρήγορα ορδές βλακών πνίγουν ελπιδοφόρες συσπειρώσεις και κινήματα…».
Την ίδια ώρα η ελληνική κυβέρνηση καταβάλει προσπάθειες συμφωνίας για το χρέος. Θα κριθεί από το αποτέλεσμα, κάτι που δεν είναι του παρόντος. Στο πλάι της απρόσμενα βρέθηκαν κραταιά ΜΜΕ του εξωτερικού. Οι δικοί μας στο Σύνταγμα έδειξαν –για άλλη μια φορά στην ελληνική ιστορία- την δουλοπρέπεια του λαού στους ξένους προστάτες.
Μαζί με τον Άδωνι, την Βούλτεψη, τον Μπίστη, τον Μητσοτάκη, τον Χατζιδάκι και τους λοιπούς άμοιρους ευθυνών για την κατάντια της χώρας. Και μόνο ερώτημα μένει γιατί ντρέπονται να πουν ότι η συγκέντρωση ήταν της ΝΔ; Άλλωστε ούτε προεκλογικά δεν μάζεψαν τόσο κόσμο…
