Η ανακοίνωση
Σοβαρή ανησυχία, προβληματισμό και απογοήτευση δημιουργεί στο χώρο των άνεργων-συμβασιούχων στην καθαριότητα των ΟΤΑ (Δήμοι) η αποδοχή από το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ .ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ( με πρόσχημα την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης στον τομέα της καθαριότητας) βουλευτικής τροπολογίας, σύμφωνα με την οποία μπορούν να παρατείνονται μέχρι 31-12-15 όλες οι υφιστάμενες συμβάσεις στις υπηρεσίες καθαριότητας των ΟΤΑ ή να επανασυνάπτονται, με την ίδια ημερομηνία λήξης, ατομικές συμβάσεις μίσθωσης έργου με ιδιώτες που απασχολούνται ή απασχολούνταν στον καθαρισμό κτηρίων και στις υπηρεσίες καθαριότητας με οποιαδήποτε σχέση εργασίας , κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης.
Με την απόφαση αυτή δεν παραβιάζεται μόνο η βασική επιταγή του συντάγματος ,σύμφωνα με την οποία οι πάγιες και οι διαρκείς ανάγκες του δημοσίου πρέπει να καλύπτονται με συμβάσεις αορίστου και όχι ορισμένου χρόνου,(Αρθ.103 του Συντάγματος) αλλά και υπονομεύεται το δικαίωμα στη σταθερή εργασία, συντηρείται το απαράδεκτο καθεστώς των εργολαβιών, ενώ τίθεται έκτος πλαισίου διεκδίκησης εργασίας μια μερίδα συμβασιούχων που για χρόνια τώρα έχουν συνδέσει τη ζωή τους , τον οικογενειακό τους προγραμματισμό με την υπηρεσία και που μάταια ανέμεναν την επαναπρόσληψη τους.
Η ισχυρισμοί του Υπουργείου ότι με αυτό των τρόπο μπορεί να γίνει καταγραφή των πάγιων και διαρκών αναγκών του Δημοσίου θεωρούμε ότι είναι προφάσεις εν αμαρτίες . Αντίθετα η -κατά παράβαση του νομικού πλαισίου για τις προσλήψεις συμβασιούχων (Ν.2190/91) –παράταση ΟΛΩΝ των συμβάσεων (δίμηνων με απόφαση Δημάρχου, εργολαβικών, έργου κ.λ.π.) δημιουργεί ένα πλέγμα εξάρτησης από τη Δημοτική Αρχή και τους εργολάβους ,επαναφέρει το απαράδεκτο καθεστώς ρουσφετολογικών προσλήψεων εργασίας στο δημόσιο ,συντηρεί την εργοδοτική και κυβερνητική ομηρία των συμβασιούχων.
Η ΕΡΓΑΚ θεωρεί πως το οξυμένο πρόβλημα της καθαριότητας, στην Κέρκυρα και σε όλη την χώρα, δεν αντιμετωπίζεται με ημίμετρα, προχειρότητα, αποσπασματικές ψευτοδιευθετήσεις και επαναφορά πελατειακών μεθόδων. Αντιμετωπίζεται με συγκροτημένο πολυεπίπεδο σχεδιασμό και με επαρκή κάλυψη των πάγιων και διαρκών αναγκών στην καθαριότητα, με σταθερές και μόνιμες θέσεις απασχόλησης και όχι με το απαράδεκτο καθεστώς των “εργολαβιών” – συμβάσεων έργου και ακόμα χειρότερα με τα άθλια ευρωπαϊκά προγράμματα της λεγόμενης “κοινωφελούς εργασίας” , δηλαδή των πεντάμηνων της εργατικής σκλαβιάς και των αμοιβών πείνας.
