Η ανακοίνωση
Την ώρα που η περσινή τουριστική περίοδος κρίθηκε ως η πιο παραγωγική των τελευταίων χρόνων για τον τουρισμό στην Κέρκυρα, οι εργαζόμενοι του κλάδου ζουν την οικονομική εξαθλίωση. Τα κέρδη των μεγάλων τουριστικών μονάδων που συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό των τουριστών χτίζονται πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων και στα συντρίμμια των εργατικών δικαιωμάτων.
Οι ατομικές συμβάσεις με άθλιους μισθούς, η εντατικοποίηση της εργασίας, τα εργατικά ατυχήματα, οι οφειλές των δεδουλευμένων, τα δουλεμπορικά γραφεία, έχουν φέρει εργασιακό μεσαίωνα στα ξενοδοχεία.
Η τρομοκρατία έχει ενταθεί από τους μεγαλοξενοδόχους στην προσπάθεια τους να χτυπήσουν κάθε μορφή συλλογικής διεκδίκησης και οργάνωσης ώστε οι εργαζόμενοι να περιορίσουν τις απαιτήσεις τους και να αποδεχτούν να δουλεύουν σα σκλάβοι για ένα ξεροκόμματο.
Και ενώ ανοίγει η νέα τουριστική περίοδος το ξενοδοχειακό κεφάλαιο προετοιμάζει νέο γύρο επίθεσης ξεκινώντας με ομαδικές απολύσεις με πρώτο και καλύτερο τον Όμιλο Δασκαλαντωνάκη που παρουσιάζει τεράστια κέρδη. Επίσης, με τον προκλητικό εσωτερικό κανονισμό στον όμιλο Aquis με τον οποίο απαιτεί τη «συμμόρφωση» των εργαζομένων.
Το τσάκισμα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), η κατάργηση των Βαρέων και Ανθυγιεινών (ΒΑΕ), η αύξηση των ορίων ηλικίας, το πετσόκομμα του επιδόματος ανεργίας, η κατάργηση κοινωνικών παροχών είναι η ανάπτυξη που βασίζεται στην ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα.
Είναι αυτά που η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα έφερνε πίσω σκίζοντας το μνημόνιο. Όχι μόνο δεν το έσκισε αλλά το συνεχίζει και ετοιμάζεται να φέρει κι άλλο. Ακολουθούν πιστά το δρόμο της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, μοιράζοντας τη φτώχεια, όσες αριστερές κορώνες κι αν πετάνε. Καλούν σε «κοινωνικό διάλογο», έχουν πείρα όμως οι εργαζόμενοι από διαλόγους, πάντα έχαναν κάτι και γνωρίζουν και τους «κοινωνικούς εταίρους», ξέρουν τι κάνουν οι ίδιοι στα ξενοδοχεία και στις επιχειρήσεις τους.
Η συμπαράσταση των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ και του βουλευτή του Σ. Σαμοΐλη προς το σωματείο ξεν/λων είναι στα λόγια γι΄ αυτό και ανέξοδη. Διότι στην πράξη στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα των μονοπωλιακών ομίλων, στηρίζουν δηλαδή ακριβώς αυτή την πολιτική που φέρνει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις απολύσεις, όλα τα δεινά που οι εργαζόμενοι βιώνουν στο πετσί τους καθημερινά.
Οι εργαζόμενοι πρέπει ν’ αντιδράσουν άμεσα, δεν πρέπει να υπάρξει καμιά αποδοχή της σημερινής κατάστασης. Να σηκώσουν το μπόι τους απέναντι στους ξενοδοχειακούς ομίλους και τους υποστηρικτές των συμφερόντων τους, να γίνουν μια γροθιά απέναντι στον κοινό αντίπαλο, την εξουσία των μονοπωλίων και τα πολιτικά και συνδικαλιστικά τους στηρίγματα.
Να διεκδικήσουν την κάλυψη των απωλειών που είχαν τα χρόνια της κρίσης. Ο δρόμος είναι ένας και περνάει μέσα από την ανασύνταξη του κινήματος, τη μαζικοποίηση των σωματείων, την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων στη γραμμή της σύγκρουσης με αυτούς που κλέβουν τον ιδρώτα τους, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για συνολική ανατροπή, για μία κοινωνία με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια του λαού.
