Ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε ότι ζούμε σε μία ταραγμένη εποχή, στην οποία οι καρδιές μας, όντας επηρεασμένες από τον δυτικό τρόπο ζωής που έχουμε όλοι μας επιλέξει, βρίσκονται σε ταραχή και σε υπαρξιακό κενό. Δεν μπορεί το κενό να επουλωθεί από τη στιγμή που απουσιάζει από την καρδιά μας ο Θεός.
Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι λοιπόν η ελπίδα και η απαντοχή μας. Και γι’ αυτό εκφραζόμαστε μέσω από τους στίχους του Ακαθίστου Ύμνου, γιατί δεν έχουμε πάψει να έχουμε συναισθήματα τα οποία θέλουν εκπλήρωση. Και ένας από τους ωραιότερους στίχους είναι το «Χαίρε ότι τον πολύρρυτον αναβλύζεις ποταμόν». Δανείζει ο άνθρωπος στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου το κάλλος της ανθρώπινης φύσης όπως αρχικά την έπλασε ο Θεός. Η Παναγία εκπληρώνει το προφητικό όραμα της Παλαιάς Διαθήκης, στο οποίο ο Ησαΐας είδε μία μικρή πηγή μπροστά στο ναό του Σολομώντα. Αυτή η πηγή έγινε μεγάλος ποταμός που έδινε ζωή σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι και η Υπεραγία Θεοτόκος. Η μικρή εκείνη πηγή, η οποία γεννά τον ποταμό, δηλαδή το Χριστό. Ο Χριστός ποτίζει την σωτηρία στους ανθρώπους. Και δεν μας εγκαταλείπει στους αιώνες, δίδοντάς μας πλούσια την χάρη του Αγίου Πνεύματος εν τη Εκκλησία.
Μάς χρειάζεται η χάρις του Θεού. Υπάρχει στη ζωή μας στην Εκκλησία. Η πρόκληση είναι να αφήσουμε την καρδιά μας ανοιχτή σ’ αυτήν. Όπως η Παναγία κράτησε τον εαυτό της σε μία εποχή ειδωλολατρίας, εγωισμού, απανθρωπιάς και πολλών παθών. Κι εμείς μπορούμε να προσφέρουμε στο Θεό την αγάπη μας, τον εαυτό μας, την εμπιστοσύνη μας, τον αγώνα μας. Ας εμπιστευθούμε το Θεό στη ζωή μας.
Ο κ. Νεκτάριος ευχήθηκε στους κατοίκους να συνεχίζουν να βρίσκονται κοντά στην Εκκλησία και να δίδει ο Θεός να βρεθούν νέοι άνθρωποι να συνεχίζουν το έργο της ενορίας.
