Οι «απόψεις» ή οι ενδεχόμενες πολιτικές εξαρτήσεις των μεμονωμένων (ούτως ή άλλως) υποστηρικτών της καταστροφικής «επένδυσης» (και ξεπουλήματος) του Ερημίτη, θα μας άφηναν παγερά αδιάφορους, εάν δεν επρόκειτο για περιπτώσεις θεσμικών εκπροσώπων παραγωγικών τάξεων, ή «εκφραστών (υποτίθεται) της κοινής γνώμης», που εμφανιζόμενοι ως δημοσιογράφοι επηρεάζουν την ενημέρωση των πολιτών. Άλλωστε ο τόπος είναι μικρός, και λίγο – πολύ γνωριζόμαστε όλοι…
Ως πρόεδρος του Επιμελητηρίου ο κ. Χονδρογιάννης δεν εκφράζει «προσωπικές απόψεις» αλλά τη γνώμη παραγωγικών τάξεων. Αυτό δεν είναι προσωπικό προνόμιο, και ασφαλώς δεν συνεπάγεται δικαίωμα να αποδέχεται και να «δοξολογεί», χωρίς γνώση (με «παρουσίαση»… ως «νέων», στοιχείων που είναι γνωστά εδώ και ένα χρόνο!)χωρίς κριτήρια και χωρίς διαδικασία του σχεδίου του οποιουδήποτε που αυτοανακηρύσσεται «σωτήρας», με το αζημίωτο, της επιχειρηματικότητας, του τουρισμού, και (άκουσον άκουσον!) του περιβάλλοντος (!!!) στο τόπο μας.
Πόσο μάλλον, όταν μια πολυεθνική με γνωστή προϋπηρεσία στη λαφυραγώγηση δημόσιας περιουσίας σε ρημαγμένα κράτη, κομίζει προτάσεις μιας μη τουριστικής «επένδυσης», καταστροφικές, στην πραγματικότητα, για ολόκληρη περιοχή, επιδιώκει ένα κοντόφθαλμο εργολαβικό συμφέρον που δεν έχει τίποτα το καινοτομικό – αλλά παραπέμπει στη γκρίζα αντιπαροχή του ’50, με οφελούμενο όχι έστω το Κράτος αλλά το μόρφωμα της ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε., δηλαδή τους κλητήρες των τοκογλύφων δανειστών.
Όσο για τις «τηλεοπτικές περσόνες» που έχουν ρόλο «εκφραστή της κοινής γνώμης», ποια δημοσιογραφική δεοντολογία τους επιτρέπει να «ενημερώνουν» (;) χωρίς καμιά έρευνα για το τι είναι αυτή η «επένδυση» της N.C.H.Capital, τίσημαίνει για τον τουρισμό και την οικολογική ισορροπία του νησιού τους, χωρίς γνώση, καταλήγοντας τελικά να λειτουργούν άκριτα ως γραφείο τύπου και αναμεταδότης αβάσιμων ισχυρισμών ενός εργολάβου όπως η «επενδύτρια» εταιρεία;
Καταδικάζουμε απερίφραστα τη συμπεριφορά της ηγεσίας του Επιμελητηρίου που θίγει τα συμφέροντα και την ίδια την υπόληψη των παραγωγικών τάξεων του τουρισμού και του εμπορίου, εμφανίζοντάς τις μάλιστα να εκπροσωπούνται από «βαρώνους» (χωρίς διατύπωση της γνώμης τους σε κανένα επίπεδο). Καταγγέλλουμε τις πρακτικές που υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή της Κερκυραϊκής Κοινωνίας, μιας παραγωγικής κοινωνίας που καταληστεύεται απ’ άκρο σ’ άκρο από τη μνημονιακή πολιτική, στην οποία εντάσσεται και το ξεπούλημα (με προσυμφωνημένη καταστροφή) του Ερημίτη.
