Παγκόσμια «καριέρα» φιλοδοξεί να κάνει ένα ντοκιμαντέρ και ένα βιβλίο με θέμα την εβραϊκή κοινότητα της Ελλάδας, το οποίο η Αυστραλή δημιουργός του εμπνεύστηκε στην Κέρκυρα ερχόμενη σε επαφή με την τοπική κοινότητα των Εβραίων! Με φιλοδοξία δημιουργίας μίας μεγάλου μήκους ταινίας και με σενάριο μυθοπλασίας αλλά βασισμένη σε αληθινές ιστορίες, η έλλειψη χρηματοδότησης περιόρισε το φιλόδοξο πρότζεκτ σε ένα βιβλίο με το σενάριο της ταινίας, σε ένα ντοκιμαντέρ με μαρτυρίες επιζώντων και σε ένα φωτογραφικό λεύκωμα, τα οποία συνθέτουν ένα ανεκτίμητο υλικό καταγραφής της ιστορίας.
Αφορμή για το πρότζεκτ ήταν μία επίσκεψη που έγινε στην Κέρκυρα πριν από 30 περίπου χρόνια, η οποία προκάλεσε το ενδιαφέρον της Αυστραλής κινηματογραφιστή Κάρολ Γκόρντον για την ιστορία των εβραϊκών κοινοτήτων της Ελλάδας.
Ορισμένες από τις κοινότητες αυτές έχουν ιστορία ακόμα και 2500 ετών, αφού ο πρώτος εβραϊκός ναός χρονολογείται από το 586 π.Χ.!
«Περίπου 20 χρόνια πριν, άρχισα να σκέπτομαι την δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ και για αυτό συνέχισα τα ταξίδια μου και άρχισα την έρευνα», υπογράμμισε η Γκόρντον, η οποία το 2006 αποφάσισε να γράψει ένα σενάριο το οποίο αποτελεί μεν μυθοπλασία αλλά έχει ως φόντο την ελληνική εβραϊκή κοινότητα.
Μόνο ντοκιμαντέρ, όχι ταινία λόγω… χρημάτων
Η κινηματογραφιστής δοκίμασε να βρει χρηματοδότηση με τον παραδοσιακό τρόπο, αλλά ως νέα συγγραφέας και σκηνοθέτις, ήταν τελικά δύσκολο να κατορθώσει να παράξει μία ανεξάρτητη μη εμπορική ταινία μεγάλου μήκους.
Έτσι, προκειμένου να μην πάει χαμένη μία 20ετία έρευνας, αποφάσισε να προχωρήσει κατ΄ αρχήν στην έκδοση ενός βιβλίου με το σενάριο της ταινίας και, στη συνέχεια, να παράξει ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ακολουθώντας το Ταξίδι της Shira: Μία Ελληνική Εβραϊκή Οδύσσεια» διάρκειας 50 λεπτών το οποίο έκανε πρεμιέρα πριν από δύο εβδομάδες στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Σίδνει και τη Μελβούρνη.
Παράλληλα, μέρος του πρότζεκτ αποτελεί μία έκθεση φωτογραφικού υλικού από τον ελληνοαυστραλό φωτογράφο Εμ. Σάντο, με αντικείμενο την τεκμηρίωση με Έλληνες επιζώντες του Ολοκαυτώματος και την εβραϊκή ζωή στην Ελλάδα σήμερα, τα οποία θα παρουσιαστούν στο μέλλον.
Τρεις εβδομάδες σε Κέρκυρα, Ρόδο, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα
Η Γκόρντον, με ένα κινηματογραφικό συνεργείο με επικεφαλής τον Orr Koren της Koren Films, πέρασε τρεις εβδομάδες στην Κέρκυρα, τη Ρόδο, τα Τρίκαλα, τα Ιωάννινα και τη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο του 2013 για να γυρίσει το ντοκιμαντέρ.
Σε κάθε πόλη, συνομίλησε με επιζώντες του Ολοκαυτώματος και τις οικογένειές τους.
«Βάλαμε το κεφάλι κάτω και απλά εργαζόμασταν εντατικά, καθώς το χρονοδιάγραμμα που είχα σχεδιάσει ήταν ασφυκτικό, δεν είχαμε ούτε λεπτό ελεύθερο», υπογράμμισε η Γκόρντον τονίζοντας ότι αυτό που πέτυχε η ομάδα της τις τρεις αυτές εβδομάδες ήταν εξαιρετικό και οι εβραϊκές κοινότητες τους υποδέχθηκαν με μεγάλη θέρμη.
Ο ρόλος της Κέρκυρας
Ο εβραϊκός πληθυσμός της Ελλάδας ανέρχεται σε περίπου 5.000 άτομα με τα περισσότερα από αυτά να κατοικούν στη Θεσσαλονίκη και οι υπόλοιποι να είναι διεσπαρμένοι σε μικρότερες κοινότητες σε αρκετές περιοχές. «Όλες οι κοινότητες έχουν μια μοναδικότητα και οι άνθρωποι τους έχουν πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες να διηγηθούν” τόνισε η δημιουργός του πρότζεκτ, επιφυλάσσοντας ιδιαίτερη μνεία για το νησί μας: «Η Κέρκυρα είναι κοντά στην καρδιά μου, γιατί είναι ο τόπος στον οποίο είχα την πρώτη μου επαφή με επιζώντες του Ολοκαυτώματος. Μερικές κοινότητες απαρτίζονται από 30 ή 40 μόνο ανθρώπους πλέον, κάτι που είναι πολύ λυπηρό. Η γυναίκα επικεφαλής του Εβραϊκού Μουσείου στη Θεσσαλονίκη ανέφερε ότι αντιλαμβάνεται πως πολλές από τις εβραϊκές κοινότητες είναι καταδικασμένες να σβήσουν, καθώς οι νέοι μετακινούνται προς τις μεγάλες πόλεις, αν και δεν θέλει να το πιστέψει».
«Ανεκτίμητη καταγραφή μαρτυριών»
Η Γκόρντον σχεδιάζει να επεξεργαστεί τις συνεντεύξεις που έχει πάρει στην Ελλάδα και να τις συμπεριλάβει σε ένα πακέτο DVD με το ντοκιμαντέρ. “Αυτές οι συνεντεύξεις με τους επιζώντες είναι ανεκτίμητες, διότι δυστυχώς δεν υπάρχει μεγάλος όγκος έρευνας στον τομέα αυτό της εβραϊκής ιστορίας. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τις συνεντεύξεις αυτές να παραμένουν σφραγισμένες σε ένα κουτί. Θέλω να κάνω ό,τι είναι δυνατόν ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να ακούσουν τις ιστορίες που μου διηγήθηκαν».
Ποσοστό μεγαλύτερο του 85% των Ελλήνων Εβραίων έχασαν τη ζωή τους στη ναζιστική κατοχή της Ελλάδα στο Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, επεσήμανε η Γκόρντον, καταλήγοντας ότι πλέον ο κύριος στόχος της ήταν να καταγραφούν και δημοσιοποιηθούν οι αφηγήσεις των μελών της εβραϊκής κοινότητας της Ελλάδας μέσα από το βιβλίο και το ντοκιμαντέρ, αλλά θα ήταν πρόθυμη και ευχαριστημένη αν κάποιος σκηνοθέτης ή παραγωγός θα έπαιρνε το σενάριο και θα το έκανε ολοκληρωμένη ταινία.
http://www.jewishnews.net.au/greek-jewish-odyssey/38219
Η καταγραφή της Γκόρντον για την Εβραϊκή κοινότητα της Κέρκυρας
Η πρώτη παρουσία Εβραίων στην Κέρκυρα έχει καταγραφές από το 12ο Αιώνα. Τότε, ήταν γνωστοί ως Ρωμανιώτες Εβραίοι. Το 1492, μερικοί Σεφαραδίτες Εβραίοι οι οποίοι απελάθηκαν από την Ισπανία, κατέληξαν στην Κέρκυρα. Το 1494 Εβραίοι που είχαν απελαθεί από την περιφέρεια της Απουλίας στην Ιταλία, επίσης κατέληξαν στην Κέρκυρα ενώ 100 χρόνια αργότερα, Πορτογάλοι πρώην «Marranos» Εβραίοι βρέθηκαν και αυτοί στο νησί των Φαιάκων (το 1589).
Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου, όταν η Ιταλία παραδόθηκε στους Συμμάχους, το νησί καταλήφθη από τους Γερμανούς και μετά από μία σύντομη περίοδο παραπλανητικής ηρεμίας, ψηφίστηκε διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο όλοι οι Εβραίοι ήταν υποχρεωμένοι να παραμείνουν στα σπίτια τους.
Περίπου 200 Εβραίοι κατόρθωσαν να ξεφύγουν και να κρυφτούν, ωστόσο, την αυγή της επόμενης ημέρας οι Γερμανοί συνέλαβαν όλους τους υπόλοιπους και τους οδήγησαν στο Άουσβιτς μέσω Αθηνών. Από τους 1900 Εβραίους της Κέρκυρας, περίπου οι 180 επέζησαν του Ολοκαυτώματος… Σήμερα, η Εβραϊκή Κοινότητα της Κέρκυρας απαρτίζεται από περίπου 40 μέλη.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην κυριακάτικη CorfuFreePress.
