Ξενοδοχοϋπάλληλοι: Οι συνθήκες εργασίας μας χειροτερεύουν

Το δελτίο τύπου που εξέδωσαν έχει ως εξής:
Οι συνθήκες εργασίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων υποβαθμίζονται καθημερινά στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις της Κέρκυρας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα στα ξενοδοχεία είναι η εργοδοτική τρομοκρατία, η ψυχολογική πίεση που ασκείται στους εργαζόμενους από τα στελέχη της εργοδοσίας, καθώς και η έλλειψη στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας και αποτροπής εργατικού κινδύνου. Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι βιώνουν την πιο σκληρή χούντα που έχει επιβληθεί ποτέ. Την «ΧΟΥΝΤΑ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ» .ΣΚΥΨΕ – ΔΟΥΛΕΨΕ- ΣΚΑΣΕ αυτό είναι το τρίπτυχο πάνω στο οποίο χτίζονται οι σύγχρονες συνθήκες εργασίας στα παλάτια της τουριστικής οικονομίας. Η επιδείνωση των συνθηκών εργασίας οφείλονται:
Α) Στις εφαρμοζόμενες πολιτικές που θεοποιούν την κερδοφορία των μονοπωλίων μέσα απ την λειτουργία των κανόνων της αγοράς και της ανταγωνιστικότητας.
Β) Στο άνοιγμα της όρεξης των εργοδοτών για μεγαλύτερη εκμετάλλευση μετά από την εξαφάνιση κάθε προστατευτικής για τα εργατικά δικαιώματα θεσμικής διάταξης.
Γ) Στο σχέδιο της εργοδοσίας να εξοντώσει απολύοντας ή εξαναγκάζοντας ακόμη και σε παραίτηση όσους εργαζόμενους διατηρούν περισσότερα εργατικά δικαιώματα απ τους νεοπροσλαμβανόμενους.
Δ) Στην υποχώρηση του εργατικού κινήματος κάτω από την τρομοκρατία των μέτρων , την απειλή της ανεργίας και την καλλιέργεια της αυταπάτης περί ανατροπής μέσω κυβερνητικής αλλαγής.
Ε) Στον αποπροσανατολισμό της εργατικής τάξης από κυβερνητικούς και εργοδοτικούς συνδικαλιστές που ταυτίζουν ψευδεπίγραφα την κερδοφορία των επιχειρήσεων με την ενίσχυση της θέσης των εργαζομένων , που προωθούν τον κοινωνικό εταιρισμό βάζοντας στο ίδιο τραπέζι εργοδότες και εργαζόμενους , που διαχωρίζουν τους εργοδότες σε «καλούς» και «κακούς», «υγιείς» και μη, υπονομεύοντας έτσι την ταξική συσπείρωση και οργάνωση των εργαζομένων. Η εργοδοτική λαίλαπα δεν αφήνει κανέναν εργαζόμενο και κανένα δικαίωμα άθικτο. Δεν ξεχωρίζει εκλεκτούς και μη εργαζόμενους, αλλοδαπούς ή Έλληνες , προϊστάμενους ή απλούς εργάτες , απεργούς ή απεργοσπάστες, συνδικαλιστές συναινετικούς ή συνδικαλιστές ανυποχώρητους. Όταν τα μονοπώλια ανοίγουν την «κρεατομηχανή» του αλέσματος των εργατικών δικαιωμάτων αλέθουν τους πάντες και τα πάντα. Πρόσφατο παράδειγμα μέσα στον μακρύ κατάλογο των εργαζομένων που έχουν οδηγηθεί στο Νοσοκομείο , σε ιατρεία ή κλινικές κάτω από την εργοδοτική πίεση η Γραμματέας του Σωματείου Μαγείρων, εργαζόμενη στο ξενοδοχείο ΠΑΡΚ. Προφανώς και το παράδειγμα αυτό δεν θα είναι το τελευταίο όσο υπάρχουν οι αιτίες που γεννούν τέτοια γεγονότα. Τις αιτίες αυτές πρέπει το συνδικαλιστικό κίνημα :
-Να τις πολεμήσει στις ρίζες τους αναδεικνύοντας τον ρόλο του εργαζόμενου ως παραγωγό του πλούτου, που δικαιούται να καρπώνεται τον πλούτο που παράγει.
-Να δώσει ταξική κατεύθυνση ενωτικής μαζικής συμμετοχής στην οργάνωση και τους αγώνες των εργαζομένων.
-Να διαπαιδαγωγεί την εργατική τάξη προωθώντας το ανέβασμα της ταξικής συνείδησης.
Ενωμένο σε ταξική κατεύθυνση το συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί να αποκρούσει τις πολύμορφες επιθέσεις της εργοδοσίας.