Από το αλήστου μνήμης «μενού για Ε και μενού για Ξ» (όπου το μενού για έλληνες ήταν άλλης ποιότητας και τιμής από το μενού για ξένους) περάσαμε στην αντίπερα όχθη και οι ντόπιοι αντιμετωπίζονται από αρκετές ξενοδοχειακές μονάδες ως πελάτες δεύτερης κατηγορίας.
30 ευρώ το μπάνιο…
Γνωστή ξενοδοχειακή μονάδα του νησιού, ευρισκόμενη όχι σε καμία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους περιοχή, και ούτε εξαιρετικής πολυτέλειας, προκειμένου να απομακρύνει τους Κερκυραίους από την παραλία που εκμεταλλεύεται, σκαρφίστηκε το εξής: Αύξησε την τιμή ενοικίου της ξαπλώστρας στα 10 ευρώ έκαστη ώστε το ενδεχόμενο να καταληφθεί από κερκυραίο λουόμενο να καταστεί εντελώς απαγορευτικό. Ποιος εν μέσω κρίσης διαθέτει 10 ευρώ ημερησίως μόνο για την ξαπλώστρα του άλλωστε; Έτσι αν ένα ζευγάρι θελήσει να κάνει το μπάνιο του στην εν λόγω παραλία θα πρέπει να καταβάλλει το ποσό των 20 ευρώ συν άλλα 7 ευρώ για δύο καφέδες, δηλαδή ένα ολόκληρο μεροκάματο.
Αύξηση 100%
Η τιμή μάλιστα της εν λόγω παροχής έχει αυξηθεί κατά 100% από το περσινό καλοκαίρι, όπου η ενοικίαση ξαπλώστρας στην ίδια παραλία κόστιζε 5 ευρώ. Ακόμη κι αν κανείς δεχθεί ότι στην ελεύθερη οικονομία μπορεί ο καθένας να πράττει αναλόγως της ζήτησης, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί αν υπάρχουν κανόνες από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, που εκμισθώνει τις παραλίες στα ξενοδοχεία ή από το Δήμο Κέρκυρας όπου είναι δική του αρμοδιότητα, ως προς το μέγιστο του ποσού της ενοικίασης και του αριθμού των καθισμάτων.
Ευγένειες…
Φυσικά εκτός από το σκέλος του υπέρογκου αντίτιμου, αλγεινή εντύπωση προκαλεί και η υποτιμητική ενέργεια προς τους Κερκυραίους. Κατανοητό ότι οι ένοικοι του ξενοδοχείου θα πρέπει να βρουν τις παροχές που έχουν πληρώσει και ενδεχομένως και την ησυχία που επιζητούν αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο. Αφενός γιατί οι παραλίες είναι δημόσιο αγαθό κι αφετέρου γιατί οι κουτοπονηριές δεν ωφέλησαν ποτέ κανέναν.
