Το κείμενο
Συμπληρώνονται τα 71 χρόνια από τη μεγάλη καταστροφή που έπληξε την Κέρκυρα, όταν τα ξημερώματα της 14ης Σεπτέμβριου 1943 γερμανικά αεροπλάνα με εμπρηστικές βόμβες παρέδωσαν την πόλη στις φλόγες.
Η Κέρκυρα και να θέλει δεν μπορεί να ξεχάσει. Οι πληγές από εκείνη τη νύχτα άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους, όχι μόνο στην πόλη αλλά και στις ψυχές των Κερκυραίων που την έζησαν.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν σημάδια στις συνοικίες της πόλης μας, που προσεβλήθησαν πρώτες και υπέστησαν τις μεγαλύτερες καταστροφές, όπως η εβραϊκή. Ακόμα και σήμερα αναπολούμε το κτήριο του δημοτικού θεάτρου, που υπήρξε από τα πρώτα θύματα των εμπρηστικών βομβαρδισμών.
Ο εμπρησμός της πόλης της Κέρκυρας κατέδειξε το απεχθές πρόσωπο ενός παράλογου πόλεμου, που κατέστρεφε ό,τι βρέθηκε στην πορεία του.
Η σημερινή επέτειος επαναφέρει μνήμες, μιας εποχής που η Κέρκυρα πλήρωσε ακριβά το τίμημα του πολέμου. Μιας εποχής που πρέπει να θυμόμαστε για να μπορούμε να αναδεικνύουμε ακόμα περισσότερο την αξία της ελευθερίας και της ειρηνικής συνύπαρξης των Λαών.
Μετά απ’ αυτά τα τραγικά γεγονότα, έρχεται η ελευθερία, βασανισμένη, ταλαιπωρημένη, τραυματισμένη, πεινασμένη και πενθούσα. Και πέρασαν πολλά χρόνια για να καταφέρουμε να κλείσουμε τις πληγές του πόλεμου.
Εκείνη η τραγική νύχτα, που η Κέρκυρα παραδόθηκε στις φλόγες από τους αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς, πρέπει να χαραχτεί βαθιά στη μνήμη μας. Πρέπει να μας συντροφεύει στην προσπάθεια να μην ξανασυμβούν ποτέ παρόμοια τραγικά γεγονότα. Πρέπει να μας διδάσκει την ανάγκη προάσπισης της ελευθερίας και εδραίωσης της ειρήνης.
