Η ανακοίνωση
Οι μεθοδεύσεις ξεπουλημάτων, κυρίως προς τους λεγόμενους “επενδυτές” πολυεθνικούς ομίλους και διάφορα διεθνή κυκλώματα – δημόσιων εκτάσεων, πλουτοπαραγωγικών πόρων και πηγών, οργανισμών, επιχειρήσεων, υποδομών δημόσιου χαρακτήρα και σκοπού γενικότερα, αποτελούν βασικό στοιχείο μιας περιόδου,των τελευταίων ετών, βαθιάς, εντυπωσιακά αυξημένης σε σχέση με τα υψηλά “παραδοσιακά” επίπεδα, δομικής εξάρτησης της χώρας μας.
Πρόκειται για την περίοδο που ζήσαμε και ζούμε, την λεγόμενη και μνημονιακή, που η ΕΝΑΚ ονομάζει περίοδο ταχύρυθμης εφαρμογής του σύγχρονου ιμπεριαλιστικού σχεδίου για την Ελλάδα, ενός σχεδίου που δεν τελειώνει υποχρεωτικά με το “τέλος” των μνημονίων. Γιατί η κυρίαρχη εξάρτηση θα αναπαράγεται, σε ένα ατελείωτο φαύλο κύκλο, που μόνο η λαϊκή βούληση, ο ενιαίος λαϊκός αγώνας μπορεί να σταματήσει… Οι προβλέψεις και οι δυναμικές του ιμπεριαλιστικού σχεδίου, ενός σχεδίου που μεθοδεύεται δημόσια και ανοιχτά στα διεθνή κέντρα (eurogroup – ΔΝΤ κλπ) όπως και μέσω της Τρόικα, εξαρχής περιλαμβάνουν – αναπόφευκτα αντίστοιχη – “προσαρμογή” των εργασιακών σχέσεων, δημιουργώντας ήδη μια σύγχρονη πραγματικότητα εκτεταμένης και πρωτοφανούς εργατικής λαικής εξαθλίωσης, φτηνού “εργατικού κόστους”, μαζικής ανεργίας, μαζικών απολύσεων, “ελαστικών” σχέσεων εργασίας, σε μια χώρα της απόλυτης εξάρτησης απο ευρωατλαντικά κέντρα – ΕΕ – ευρωζώνη, σε μια χώρα της καθυστέρησης, της φτώχειας και της λαικής ανασφάλειας. Και είναι θα λέγαμε “λογικό”.. Στην Ελλάδα της βαθιάς εξάρτησης, της απόλυτης επικυριαρχίας – εξουσίας ξένων κέντρων και μιας παραδοσιακά αντιπαραγωγικής ξεπουλημένης αστικής τάξης, προσαρμοσμένες ανάλογα με τα συμφέροντα και τις απαιτήσεις των πολυεθνικών και των εγχώριων συμφερόντων θα είναι οι εργασιακές συνθήκες, όπως και το βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης της χώρας.. Ένα συγκροτημένο, ταξικό εργατικό κίνημα βάσης, κίνημα εργατικής ενότητας και αυτοτέλειας και όχι συμβιβασμού – διάσπασης – πολιτικαντισμού, είναι αυτό που μπορεί να αντιπαραταχθεί σε αυτή την πραγματικότητα που ζούμε.
Αυτή η ταξική πολιτική των ξένων κέντρων και της εγχώριας ξεπουλημένης αστικής τάξης συνεχίζεται και κλιμακώνεται. Σε ολόκληρη την χώρα, τα ξεπουλήματα, τα σχέδια και οι μεθοδεύσεις ξεπουλημάτων είναι αναρίθμητα. Η Κέρκυρα αποτελεί μια “διάσημη” – και – ως προς αυτό, περίπτωση. Πιο πρόσφατη, στον τοπικό μακρύ κατάλογο των μεταβιβάσεων στο ΤΑΙΠΕΔ και των προσπαθειών ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας και γης, η περίπτωση του χώρου του πρώην Ψυχιατρικού Νοσοκομείου της Κέρκυρας, ενός ιστορικού ιδρύματος, με σύγχρονη αναβαθμισμένη και κερδοφόρα δραστηριότητα, που σήμερα συ στεγάζει πετυχημένα, υπηρεσίες της δημόσιας υγείας – πρόνοιας και της ανώτατης εκπαίδευσης, όπως δομές του Ιονίου πανεπιστημίου κλπ. Η προκλητική αυτή περίπτωση έχει ξεσηκώσει την επίσημη αντίθεση όχι μόνο του κερκυραϊκού λαού αλλά και πολιτικών παραγόντων του ευρύτερου φάσματος και της κυβερνητικής πλευράς. Η ΕΝΑΚ απαιτεί αυτή η άθλια ιστορία της μεταβίβασης του Ψυχιατρείου Κέρκυρας στο ΤΑΙΠΕΔ να ανακληθεί άμεσα, να ανακληθεί τώρα.
Ερημίτης, Ίσσος, αεροδρόμιο και αρκετές άλλες γνωστές τοπικές περιπτώσεις, αποτελούν στοιχεία της πολιτικής ξεπουλημάτων, στις οποίες έρχεται να προστεθεί και το γενικότερο θέμα του αιγιαλού. Είναι – πράγματι – εντυπωσιακό και “απορίας άξιο” το θράσος των πολιτικών ηγητόρων και εισηγητών αυτών των ενεργειών και μεθοδεύσεων, σε ένα νησί που – και – μόνο στις πρόσφατες εκλογές, απείχε εκλογικά κατά το ήμισυ, ενώ το υπόλοιπο μισό καταψήφισε και καταδίκασε με συντριπτικά ποσοστά τους φορείς αυτών των πολιτικών, πολιτικών που κανείς άλλωστε δεν βγαίνει να υπερασπιστεί ανοιχτά και δημόσια. Είναι τρομερό το θράσος τους, όταν κάθε στοιχειώδης νομική – δικαστική διερεύνηση (πχ Ίσσος) επιβεβαιώνει τις παράνομες και έωλες μεθοδεύεις των ξεπουλημάτων.
Το πολιτικό συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως το κυρίαρχο εγχώριο μπλοκ εξουσίας υλοποιεί τυφλά και αδίστακτα το “πρόγραμμα” του, στη βάση του ιμπεριαλιστικού σχεδίου και το υλοποιεί χωρίς σταματημό. Ο λαός με μαζική, μεθοδική, συγκροτημένη αντίσταση, στην Κέρκυρα, σε ολόκληρη την Ελλάδα, πρέπει να σταματήσει αυτά τα σχέδια. Να κρατήσει ανοιχτό το δρόμο της επιβίωσης, της αξιοπρέπειας και της ελπίδας. Αυτή είναι η θέση που προβάλει, αυτή και η κατεύθυνση αγώνα της ΕΝΑΚ.
