Παραθέτουμε, σύμφωνα με το δελτίο τύπου, τα κύρια σημεία της Ομιλίας του Υποψήφιου Ευρωβουλευτή με την ΕΛΙΑ- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ στην Ηγουμενίτσα την περασμένη Κυριακή.
“Ένα μεγάλο πρόβλημα, μείζον θα έλεγα σήμερα, είναι η ανεργία των νέων. Διότι δεν νοείται σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, να σπουδάζει τους νέους και μετά να τους στέλνει στο εξωτερικό για εργασία μη έχοντας φροντίσει να τους κρατήσει εδώ και να τους απορροφήσει. Σε κάθε πόλη υπάρχει Τ.Ε.Ι. και πανεπιστήμιο. Ναι, αλλά ποιο το εργασιακό δίκαιο που θα τους στηρίξει όταν βγουν από την σχολή και θελήσουν να γίνουν ενεργοί πολίτες σε μια ανταγωνιστική αγορά; Απολύτως κανένα δυστυχώς και είναι κάτι που πρέπει να το συζητήσουμε σοβαρά. Άρα, νέα προγραμματικά πλαίσια για την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων. Φορολογικά κίνητρα σε ανθρώπους που επιθυμούν να δοκιμαστούν και να επιχειρήσουν. Όχι επιδοτήσεις κάποιου ποσού εφάπαξ και αφήνουμε τον νέο ή την νέα να πελαγοδρομεί τα επόμενα χρόνια βρίσκοντας συνεχώς απέναντι του ένα απίστευτο γραφειοκρατικό κράτος – σύστημα. Με αυτό τον τρόπο δε θα μπορέσει πότε να γίνει ανταγωνιστικός. Κάλυψη για παράδειγμα των ασφαλιστικών του εισφορών για 5 χρόνια, φορολογικές ελαφρύνσεις και περίθαλψη του νέου επιχειρηματία από ένα σύστημα που θα υπάρχει για να τον βοηθήσει αλλά και για να τον ελέγχει παράλληλα. Έτσι και ο ελεύθερος επαγγελματίας θα νιώθει ασφάλεια και θα γίνει παραγωγικός για την κοινωνία.
Πρέπει επίσης να αλλάξει ριζικά ο τρόπος επιδότησης της εργασίας των νέων για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας και αυτά τα προγράμματα θα πρέπει τουλάχιστον να διαρκούν 2 έτη και όχι 5 ή 6 μήνες καθώς θεωρώ ότι τουλάχιστον 2 έτη χρειάζονται για να εξειδικευτεί κάποιος νέος που θα προσληφθεί σε μία εργασία. Δεν μιλώ για να βγάζει φωτοτυπίες, μιλώ για την άνοδό του, για την εξειδίκευση, για το κίνητρο που θα πρέπει να του δώσουμε για να εκπαιδευτεί, να μάθει το αντικείμενο του και να προοδεύσει πάνω σε αυτό. Και να είστε σίγουροι πως ο επιχειρηματίας όταν θα δει έναν υπάλληλο που θα του παράγει δουλειά, θα τον κρατήσει. Δεν μπορούμε να επιδοτούμε επιχειρήσεις που είναι χρεοκοπημένες, δηλαδή σε εργοδότες που χρωστάνε στην εφορία ή στο ΙΚΑ τα ένσημα των υπαλλήλων να τους δίνουμε και τα χρήματα για την επιδότηση των ανέργων και να διαλαλούμε ότι καταπολεμήσαμε την ανεργία! Πεταμένα λεφτά χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα…»
Και ο κος Νικόπουλος συνέχισε «Χρειάζεται, επίσης , πλήρη αλλαγή στη φιλοσοφία του αναπτυξιακού νόμου τώρα. Ο Σημερινός Αναπτυξιακός Νόμος πρέπει να καταργηθεί. Πρέπει να ενταχθεί μέσα στο φορολογικό σύστημα ως σύστημα φορολογικών κινήτρων για επενδύσεις με συγκεκριμένες απαλλαγές φόρων για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αναρωτιέμαι γιατί να αποκλείεται από αυτό το σύστημα αναπτυξιακών κινήτρων μια συγκεκριμένη περιοχή αναφέρω ενδεικτικά για την περιοχή της Θεσπρωτίας οι Φιλιάτες ή η Παραμυθιάς. Γιατί να μας περιορίζει με αποτέλεσμα να δίνουμε εκατομμύρια επιδότηση μόνο σε ένα ξενοδοχείο ή σε επιχειρήσεις που μεταναστεύουν μετά από 2-3 χρόνια στη Βουλγαρία και στα Σκόπια, αντί να στηρίξουμε μια ολόκληρη περιοχή που καταθέτει ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο ούτως ώστε να στοχεύσουμε στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων μιας μεγαλύτερης ομάδας πολιτών και στην καλυτέρευση της τοπικής οικονομίας; Λάθος επομένως να επιδοτούμε μόνο έναν επιχειρηματία ατομικά την στιγμή που θα μπορούσαμε να στηρίξουμε αναπτυξιακά μια περιοχή με καλύτερα και μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη για την τοπική κοινωνία….
Τέλος όσον αφορά την Ευρώπη πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε τι Ευρώπη θέλουμε; Πως αντιλαμβανόμαστε την Ευρώπη; Καίρια ερωτήματα θα έλεγα. Διότι, όλοι λένε θέλουμε την Ευρώπη αλλά τι πραγματικά σημαίνει αυτό; Προσωπικά, θεωρώ ότι για να λέω πως ανήκω στην Ευρώπη, πρέπει να σκέφτομαι και να λειτουργώ σαν Ευρωπαίος πολίτης. Δεν πρέπει δηλαδή να περιορίζομαι μόνο στο πως η Ευρώπη θα με συνδράμει οικονομικά και μέχρι εκεί… Πρέπει να αποκτήσω Ευρωπαϊκή συνείδηση και να σκέφτομαι σαν μέρος του συνόλου και όχι να περιορίζομαι στα στενά εθνικά όρια… Από την άλλη πλευρά και η Ευρώπη, θα πρέπει να με – μας αντιμετωπίζει ως πολίτες της. Ξέρετε, τα πλεονάσματα του Βορρά αντιστοιχούν στα ελλείμματα του Νότου, άρα, πρέπει λοιπόν να υπάρξει μία ενιαία οικονομική πολιτική με ετήσιο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό ο οποίος θα κάνει ουσιαστική αναδιανομή των πλεονασμάτων προς τα ασθενέστερα στρώματα των ευρωπαίων πολιτών! Συνεπώς συμπερασματικά: – Δεν γίνεται Ευρώ
πη χωρίς ενιαία πολιτική, οικονομική-εξωτερική- τραπεζική-αγροτική κ.ο.κ. – Δεν γίνεται Ευρώπη χωρίς έναν ετήσιο κοινοτικό προϋπολογισμό που θα λαμβάνει υπόψιν του τις ανάγκες κάθε κράτους που συμμετέχει. – Δεν γίνεται Ευρώπη χωρίς μεγαλύτερη και ουσιώδη συμμετοχή του Ευρωκοινοβουλίου στις καίριες αποφάσεις που λαμβάνονται από μια διορισμένη ευρωπαϊκή επιτροπή (αποτέλεσμα εθνικών και κυβερνητικών σχηματισμών) και από ένα συμβούλιο αρχηγών που σκέφτεται και προτάσσει με βάση το εθνικό συμφέρον. – Δεν γίνεται Ευρώπη χωρίς Σοσιαλδημοκρατία. Γιατί η Ευρώπη αναπτύχθηκε στηριζόμενη στις αρχές της δημοκρατίας και του κοινωνικού κράτους που είναι βασικές αρχές της Σοσιαλδημοκρατίας και με οδηγό αυτές θα προχωρήσουμε στην ενιαία Ευρώπη που έχουμε οραματιστεί με γνώμονα την αλληλεγγύη ανάμεσα στα κράτη – μέλη».
