Με την αποπληρωμή των οφειλομένων ενοικίων προς το κληροδότημα η επιχείρηση που λειτουργούσε το “Ζήσιμο” έκλεισε τον επιχειρηματικό της κύκλο.
Στο κληροδότημα καταβλήθηκαν στο ακέραιο όλες τις οφειλές του, που ανέρχονταν στις 150.000 ευρώ, κι οι οποίες μοιράστηκαν σύμφωνα με τους όρους του κληροδοτήματος στους δικαιούχους φορείς που μαζί με το Δήμο, είναι συνολικά τέσσερις.
Με τα σωματεία να μοιράζονται το ποσό των 100.000 ευρώ, γεγονός που σημαίνει αυτομάτως ότι ενισχύεται η ρευστότητα τους σημαντικά.
(Περισσότερα στην Εφημερίδα “Άποψη” την Παρασκευή)
Το “αντίο” από την Χορωδία
Εν τω μεταξύ, το δικό της αποχαιρετισμό στο ιστορικό κατάστημα είπε με ανακοίνωσή της, η Χορωδία της Κέρκυρας, η οποία υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, τον Τάκη Μεταλληνό.
Στην οποία, αναφέρονται τα εξής:
Τρίτη 13 Ιουνίου 1928. Ξεκινά ο Ζήσιμος.
Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013. Ο Ζήσιμος έκλεισε…
Ογδόντα πέντε (85) χρόνια λειτουργίας ενός καφενείου στο οποίο μεγάλωσαν γενιές, δημιουργήθηκαν ιστορίες και μύθοι , αναπτύχθηκαν πρωτοβουλίες και είχε αποτελέσει το σημείο συνάντησης των Κερκυραίων και όχι μόνον.
Έγινε τελικά, το καφενείο του Ζήσιμου για ένα σχεδόν αιώνα ,σημείο αναφοράς της ιστορικής μας πόλης . Στου Ζήσιμου σε περιμένω. Στου Ζήσιμου για μπιλιάρδο. Στου Ζήσιμου για την Λιτανεία . Στου Ζήσιμου για το Κρίκετ . Στου Ζήσιμου για τις αποφάσεις ,για τις συναντήσεις ,για το ούζο.
Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ιδρύθηκε το 1980 και η σπορά αυτή της πρωτοβουλίας ξεκίνησε στου Ζήσιμου που ήταν ο συνάντησης όλων των μετέπειτα εξαίσιων Χορωδών της.
Ήταν λοιπόν χρέος μας, την Δευτέρα το βράδυ της 30 Σεπτεμβρίου 2013 ως τελευταία ημέρα λειτουργίας του «ΖΗΣΙΜΟΥ», η Χορωδία μας να αποχαιρετήσει με τραγούδια και καντάδες την οικογένεια Παπαφλωράτου και ιδιαίτερα του Νίκου για τα όσα μας προσέφεραν.
Συγχρόνως με την παρουσία μας θέλαμε να καταθέσουμε και την δυσφορία μας για την αρνητική εξέλιξη που είχε η ιστορία του «ΖΗΣΙΜΟΥ»
Δεν γνωρίζουμε τους λόγους του κλεισίματος του ιστορικού καφενείου. Γνωρίζουμε όμως ότι ανάλογα θέματα σε ανάλογες ιστορικές Ευρωπαϊκές πόλεις αντιμετωπίζονται με τρόπους που σέβονται την ιστορικότητα ,την προσφορά και την αναγκαιότητα ύπαρξης τέτοιον αναφορών.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ ήταν ανάγκη τέτοιοι χώροι, όπως και το ιστορικό Κερκυραϊκό βιβλιοπωλείο «Ζερβόπουλου» που και αυτό κλείνει , να κρατηθούν στην ζωή για να συνεχίσουν να προσφέρουν στην κοινωνική και πολιτιστική καθημερινότητα των συμπολιτών μας.
Όλοι εμείς στην ΧΟΡΩΔΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ευχαριστούμε ως Κερκυραίοι , την οικογένεια Παπαφλωράτου που κατέστησε το καφενείο αυτό ως ένα από τα σημεία αναφοράς της Κέρκυρας. Ευχαριστούμε και όλο το προσωπικό που διαχρονικά κατάφερε να γίνει «ένα» με τους πελάτες του. Οι ευχές μας για μη επανάληψη τέτοιων φαινομένων, ίσως πέσουν στο κενό, εάν στη Κέρκυρα δεν συνειδητοποιηθεί, ότι η παράδοση ,η ιστορία μας και η καρδιά μας είναι τα στοιχεία με τα οποία μπορούμε να αντιδράσουμε στην σημερινή οικονομική και κοινωνική παρακμή.
