Ζυμώσεις για: «Προοδευτική συμμαχία με στόχο την έξοδο από την κρίση…» Το διάβασα σε κυριακάτικη Αυγή και έπαθα κρίση… Το ξανά, μανά συλλάβισα το άρθρο από την αρχή προς το τέλος και τούμπαλιν, μπας και σκόνταψα σε φαντασίωση δική μου προσθέτοντας ονόματα φαντασμάτων και σεσηπότων πολιτικών πτωμάτων δικής μου νοσηρής επινόησης… Ατυχώς όχι…
Πολιτικοί σκελετοί από το πρόσφατο παρελθόν , οι οποίοι με συμμαχίες και μέτωπα προσπαθούν να ξανά ντυθούν με σάρκες Λαϊκές, ξεγελασμένες για πολλοστή φορά, από λόγους «δημοκρατικούς» ακόμα και «ριζοσπαστικούς» για ανατροπές! Που μόνο το αριστερό της ελπίδας μας, να ανατρέψουν επιθυμούν…
Υπουργικά υλικά εκ κατεδαφίσεως , που οι υπογραφές τους μπήκαν τότε σε εκτελεστικές αποφάσεις οικονομικού θανάτου για εκατομμύρια συμπατριωτών μας… Συνεργάτες τοκογλύφων στο πρώτο μνημόνιο… Υπηρετικό βουλευτικό και άλλο πολιτικό προσωπικό σε κόμματα που αποφάσισαν την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας και την υπαγωγή της χώρας μας σε αποικιακό καθεστώς με εγγλέζικο «δίκαιο»…
Στη συνέχεια «διαφώνησαν» ορισμένοι στην κατάλληλη γι’ αυτούς στιγμή, δίνοντας όμως παράλληλα ψήφο εμπιστοσύνης (04/11/2011) για να συνεχισθεί η σφαγή του Λαού προκειμένου να «σώσουν» την προς πώληση πατρίδα… Και απομονώθηκαν για λίγο εις την έρημο της ένοχης «σιωπής», σαν εκείνον τον ευαγγελικό Σαούλ, για να επιστρέψουν σήμερα… απόστολοι της αντιμνημονιακής ενότητας! Πιστεύοντας έτσι ότι ο πρότερος μνημονιακός και όχι μόνο πολιτικός τους βίος, θα έχει ξεχαστεί, βοηθούντων βεβαίως και των γνωστών τηλεοπτικών και έντυπων διαμορφωτών της κοινής γνώμης…
Και βέβαια το σύστημα το οποίο επιθυμεί μια τέτοια πολιτική εξέλιξη, με ποικίλους τρόπους: Γκάλοπ , άρθρα, ομιλίες «αναλυτών» και ειδημόνων κλπ. θα διευκολύνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα να υλοποιηθεί το μέτωπο… Το δίπολο το έχουν άμεση ανάγκη… Το ερώτημα που μπαίνει όμως αμείλικτο είναι τι έχει να απαντήσει για όλα αυτά τα ακατανόητα για τον αριστερό, ριζοσπαστικό κόσμο, η ηγετική ομάδα του Σύριζα?. Η συμμετοχή της Ριζοσπαστικής Κινηματικής Αριστεράς, με ομάδα επωνύμων της, τη θέση έχει σ’ αυτές τις συστημικές «Ζυμώσεις»;
Πιστεύει η ηγετική ομάδα του Σύριζα ότι το αριστερό κυρίως κομμάτι των ψηφοφόρων που εκτίναξε το κόμμα, από το παρ’ ολίγο σκαλοπάτι του υποβιβασμού του στο 27% μπορεί στα αλήθεια να ενωθεί μ’ όλα αυτά τα κατεδαφιστέα πρώην μνημονιακά υλικά και μ’ αυτά να υψώσει τη γροθιά της ανατροπής για να βαδίσει στον αριστερό δρόμο μιας νέας Ελλάδας? Πιστεύει ότι το ποσοστό που έλαβε το κόμμα έχει κατοχυρωθεί πλέον με συμβολαιογραφική πράξη και εξ αυτού ξεκινάει η ηγεσία να αλλάζει παρέες, συνθήματα και κυρίως στόχους προκειμένου να…κερδίσει συντηρητικούς ψηφοφόρους? Πιστεύει ότι ο δρόμος για μια αριστερή εξουσία και όχι απλά κυβέρνηση, είναι υπόθεση πρόσθεσης ποσοστών και δημιουργίας μετώπων από πρόσωπα-παράγοντες που ο Λαός μας έχει χαραγμένη στη μνήμη του την πρόσφατη πολιτική , τραυματική γι’ αυτόν, πορεία τους?
Ξέχασαν εντελώς ότι ο Λαός σοφά λέει: «Πες μου με ποιόν πας για να σου πω ποιος είσαι…»? Φαίνεται να πιστεύει η ηγεσία του Σύριζα ότι είναι βολικότερο να συντηριτικοποιείς ένα κόμμα με την προσδοκία να μαζέψεις ψηφαλάκια όπου δει, επειδή πιστεύει ότι τα όσα αριστερά πιθανόν τα…μάζεψε, παρά να ριζοσπαστικοποιείς την κοινωνία ετοιμάζοντάς την για την πραγματική αριστερή ριζοσπαστική ανατροπή. Μια ανατροπή την οποία αυτή η ηγεσία την διακήρυξε, την είχε σημαία της, την είχε υποσχεθεί στο Λαό στο ξεκίνημα και εξ αυτού και το 27%…
Ας έχουν κατά νου ότι τέτοιου είδους μικροβιακές ζυμώσεις και ενώσεις στη Γαλλία και στις επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές για την έδρα της 3ης εκλογικής περιφέρειας της Λοτ-ε-Γκαρόν έφεραν τον ακροδεξιό (Λεπενιστή) υποψήφιο Ετιέν Μπουσκέ-Κασάν δεύτερο με το φανταστικό, ασύλληπτο εκλογικό ποσοστό του 46,3%!!! Ας ψαχθούν μήπως και εδώ τα μαύρα ανεβασμένα του φασισμού ποσοστά οφείλονται εν μέρει στις ίδιες αιτίες…
Όσο για τους συντρόφους του 902.gr που επιχαίρουν για το Σιριζαίικο συνέδριο διαπιστώνοντας ότι ήταν «ένα συνέδριο του διαδρομισμού, της λιστομαχίας και της σταυρομαχίας…» και όχι βεβαίως ένα τέτοιο της «ομοφωνίας» τύπου Βορείου Κορέας… Τους λέω ότι συμφωνώ, όχι με την υπερβολή αλλά με την ιστορική πλέον πραγματικότητα περί του εν λόγω συνεδρίου…
Τα έχω γράψει άλλωστε χαρακτηρίζοντάς το ως «Συνέδριο σεισμό…» εννοώντας ότι με «σεισμούς και ανατροπές» προχωρά η ζωή και όχι με την «άκρα του τάφου σιωπή…» Θέλω όμως να προσθέσω πως όταν κάποτε ο ιστορικός απλά καταγράψει τους πολιτικά πραγματικά παρόντες , αρνητικά και θετικά, σ’ αυτή την τραγική αλλά παράλληλα πολύ ενδιαφέρουσα εποχή μας, τότε θα είναι αργά για διορθώσεις με… μπλάνκο !
Θα είναι επιεικώς απογοητευτικό μετά από χρόνια και πάλι οι μελετητές της ιστορίας να ανακαλύπτουν πως η τότε ιστορικά ηγέτιδα δύναμη του αριστερού χώρου, ανεξαρτήτως εκλογικών ποσοστών, δεν προσπάθησε να τραβήξει την πορεία της χώρας αριστερά… Αφήνοντας περιέργως αναξιοποίητες μετωπικά εκτός άλλων και τις γνήσιες μαρξιστικές αριστερές δυνάμεις, που βρίσκονταν και μέσα στα ονομαζόμενα από τους ίδιους ρεφορμιστικά κόμματα, κυρίως σε μια εποχή που τα κατάμαυρα του φασισμού ποσοστά αγρίευαν απειλητικά… Και όλα αυτά προς μεγάλη βεβαίως ικανοποίηση του κυρίαρχου συστήματος… Και ιδού η απορία, Γιατί;
