Κάθε φορά που προσεγγίζουμε τα έργα των καλλιτεχνών της Arte Povera έχουμε την αίσθηση -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- της διαδρομής σε ένα αυθόρμητο, δυναμικό και γεμάτο ευρεσιτεχνία και εκπλήξεις μονοπάτι. Σε ένα τοπίο γεμάτο εναλλαγές που ανήκει αποκλειστικά σε όσους καταβάλουν κοπιώδη προσπάθεια να το ανακαλύψουν, στους οδοιπόρους δηλαδή, στους ταξιδιώτες, στους περιπατητές, στους ποδηλάτες, στους κωπηλάτες και σε όσους γενικότερα έχουν μία σχέση διαρκή και τυραννική με τους δρόμους και τις μεγάλες διαδρομές. Ίσως γιατί ο χαρακτήρας της Arte Povera ζωντανεύει και τροφοδοτείται από το ζωντανό αίσθημα της επιβίωσης όπως ακριβώς συμβαίνει και με εμάς στα μεγάλα και γεμάτα περιπέτειες ταξίδια μας. Είναι το είδος της τέχνης που ξεπηδά από την ώριμη εμπειρία της ζωής στις απόμερες παρυφές των μεγάλων πόλεων, των εθνικών οδών, της αποβάθρας, της παλιάς φτωχικής αυλής, των σταθμών των τρένων, των παραμελημένων δημόσιων κήπων και αλλού, αποδίδοντας την σοφία της ανάδειξης του ελάχιστου, του αμελητέου και μη σημαντικού. Μία «ανάποδη» θέαση της δημιουργίας που ζωντανεύει γεμάτη φλόγα στο φτωχό και συγχρόνως πάμπλουτο πεδίο του τίποτα. Σε αυτό τον υπέροχο χώρο της επιστράτευσης κάθε καταφρονημένου μέσου όπου η ανακύκλωση έχει πρωτεύοντα ρόλο, η δημιουργία δεν μπορεί τελικά παρά να ανθήσει σε μία γιορτή ζωής.
Στην δική μας έκθεση έργων της «φτωχικής τέχνης», στην δική μας γιορτή ζωής που παρουσιάζεται εμπρός σας στην «Αίθουσα Τέχνης» (4-19 Μαίου 2011) προτιμήσαμε μία ιδιαίτερη αντιμετώπιση, την πρόθεση της δημιουργού κ. Stephanie van Uslar να μας μιλήσει με περιβάλλον και την ζωγραφική. Την γέφυρα μεταξύ των δύο ειδών όπως η ίδια την διαβαίνει και μας την προσφέρει. Η ζωγραφική αφιερώνεται στο αγαπημένο της κερκυραϊκό τοπίο, τα υλικά για τα έργα της Arte Povera αποτελούν φωνές του ίδιου τοπίου. Η διαπραγμάτευση, το φίλτρο επεξεργασίας μεταφέρει το άγγιγμα ενός εκλεκτικού παρατηρητή που ως κοσμοπολίτης και αρκετά αριστοκράτης, λατρεύει χωρίς φόβους τις ατέλειωτες διαδρομές της ζωής επιλέγοντας για τον ίδιο εξίσου, το άρωμα αλλά και την σκόνη των μυστικών της κήπων.
* Η Μαρία Μελέντη είναι ιστορικός τέχνης
