*Του Συγγραφέα – Ζωγράφου Παναγιώτη Μαυρόπουλου/Σταυριώτη
Αυτές τις ημέρες, στο Φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου, εκθέτει ο Kερκυραίος ζωγράφος, Κώστας Μικάλεφ. Τα έργα του είναι Λάδι σε καμβά. Τα πιο πολλά φυσικά, έχουν σαν θέμα την όμορφη πόλη της Κέρκυρας… αλλά και τα φημισμένα παραδοσιακά χωριά της υπαίθρου.
Είναι φανερό ότι ο ζωγράφος περιηγείται την πόλη και την ύπαιθρο και πότε επιτόπου – πότε από φωτογραφία, στο εργαστήριο του – επιλέγει και ζωγραφίζει τα θέματα του.
Στα έργα του διακρίνεται μία ευαισθησία ως προς το «τοπικό χρώμα»… Ιδιαίτερα σε κάποιες ζωγραφιές του που απεικονίζετε θάλασσα… αν προσέξετε την αντανάκλαση του τοπίου στο νερό θα καταλάβετε τί εννοώ… Αλλά και στα κτήρια του, ο τρόπος που παραθέτει τα χρώματα και τα σχήματα δείχνει μια ιδιαίτερη «πολλά υποσχόμενη εκλέπτυνση». Σε κάποια από αυτά, ίσος ο υποψιασμένος φιλότεχνος να ξεχνά ότι βλέπει «προσόψεις» και να φαντάζετε μια άλλη …πιο «αφαιρετική – γεωμετρική – κολουρίστηκη» απεικόνιση.
Θα μπορούσα να «ονομάσω» τη ζωγραφική του «Λαϊκή τοπιογραφία»… (προς θεού όμως, όχι «λαϊκίστικη»). Τον Κώστα Μικάλεφ δεν πρέπει να τον κρίνει κάποιος, με αυστηρά «ακαδημαϊκά κριτήρια» ούτε να προσπαθήσει να βρει στα έργα του πιθανές «συνθετικές αδυναμίες». Αυτός που θα πλησιάσει το έργο του (και θα προσπαθήσει να το κατανοήσει) θα πρέπει να γνωρίζει πως ο καλλιτέχνης (ως πραγματικός «Εραστής της Τέχνης») άρχισε να ασχολείτε με τη ζωγραφική τα τελευταία 4-5 χρόνια! Bέβαια, πάντα η Τέχνη ήταν η μεγάλη του αγάπη, αλλά τώρα, του δόθηκε η ευκαιρία να της δοθεί ολοκληρωτικά.
Ο Κώστας Μικάλες εργάζεται ακατάπαυστα πολλές ώρες, σε καθημερινή βάση. Παρατηρεί, καταγράφει, δοκιμάζει, διορθώνει, εξελίσσει την τεχνική του… μα, πάνω από όλα, καταθέτη στον καμβά του «έργο ψυχής»! …και έτσι θα πρέπει να κριθεί το έργο του. Άλλωστε το καλλιτεχνικό έργο, ποτέ δε γίνεται κατανοητό στην ολότητα του, χωρίς ο φιλότεχνος να έχει γνώση και της εικόνας του Kαλλιτέχνη – Δημιουργού. Και ας κραυγάζουν οι «Ιερουργοί» και οι «Προθηέρειες» της «σπουδαγμένης» τέχνης, ας φωνασκούν οι δήθεν αμφισβητίες «Μοντερνιστές»… Η αλήθεια είναι μία. Το καλλιτέχνημα είναι «απαύγασμα ψυχής»! …και αυτός ο ζωγράφος, τέτοιο, διαθέτει αρκετό!
Eίμαι σίγουρος ότι ο Κώστας Μικάλεφ θα διατηρήσει την «εικαστική αθωότητα» στη ματιά του. Θα συνεχίσει να πειραματίζετε με τα υλικά του και θα εκλεπτύνει ολοένα περισσότερο την τεχνική του. Φυσικά, το αν θα παραμείνει (σαν θεματολογία) στην «Λαϊκή τοπιογραφία», ή το αν θα περάσει και σε άλλες «μορφές» απεικόνισης, δε φαίνεται να έχει και τόσο μεγάλη σημασία. (…αν και πιστεύω πως κάποια ημέρα, θα μπορούσε άνετα ο ζωγράφος να πει στην «Λαϊκή» τοπιογραφία… «Μαμά σου έφυγα»*) Σημασία πάντως έχει, πως ο Κώστας Μικάλες είναι αληθινός «Eραστής της Τέχνης»… και τέτοιος θα παραμείνει, με όποια τεχνική, ή θεματολογία και αν συνεχίσει να εκφράζετε!
