Βέβαια στον αθλητισμό ποτέ δεν τελειώνει τίποτα και η προσπάθεια είναι ατέρμονη και συνεχής και οι χαρές διαδέχονται τις λύπες και αυτές με τη σειρά τους διαδέχονται τις χαρές και πάει λέγοντας. Πρέπει όμως να κάνουμε και «ταμείο» που και που, και νομίζω ότι τώρα είναι μια καλή στιγμή,
Θέλω λοιπόν να ευχαριστήσω από την μεριά μου, τον προπονητή ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΒΥΖΑ για την ανιδιοτελή και ακατάπαυστη προσπάθεια που κατέβαλε, παρά τις αντιξοότητες και τις «τρικλοποδιές» που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει κατά την διάρκεια της χρονιάς που πέρασε. Απέδειξε περίτρανα ότι στο αίμα του κυλάει ΦΑΙΑΚΑΣ και μια ζωή θα πολεμάει για αυτή την σημαία.
Θέλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τους παίκτες της ανδρικής ομάδας, μικρούς, μεγάλους που υπερέβησαν εαυτόν και κατάφεραν να κρατήσουν την ομάδα στην κατηγορία που πραγματικά ανήκει. Ξέρω, κάποιοι καλοθελητές θα πουν: «ποιους ευχαριστείς, αυτούς που σε πούλησαν στα εκτός έδρας και αναγκάστηκες να πηγαίνεις με το παιδικό?» Δεν είναι έτσι Κύριοι. Οι παίκτες αυτοί το είχαν ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι δεν μπορούν να ακολουθήσουν λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και πάλι, όταν χρειάστηκε να κάνουν την υπέρβαση ήταν εκεί (Πάτρα, Αξιούπολη, Βύρωνας .) Πρέπει να γίνει γνωστό σε όλους, ότι τα παιδιά αυτά έπαιξαν όλη την χρονιά χωρίς να πάρουν ούτε μια δραχμούλα, όταν αντιμετώπιζαν αντιπάλους μισθοφόρους, μεταγραφές από Βουλγαρία, Σερβία Σκόπια, Ισπανία κ.ο.κ. με μισθούς επαγγελματικούς σε ένα άθλημα ερασιτεχνικό. Τους αξίζει ένα μπράβο γιατί σαν μια παρέα και με σημαία τους τον προπονητή τους, όταν χρειάστηκε, ήταν εκεί και έκαναν το καθήκον τους.
Θέλω να ευχαριστήσω τον προπονητή Κο ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΛΕΝΤΖΗ και τις αθλήτριες της Γυναικείας ομάδας , (όσες απέμειναν) για την φιλότιμη προσπάθεια που κατέβαλαν, που, παρά την απειρία τους, κράτησαν την σημαία του συλλόγου ψηλά δίνοντας υποσχέσεις για ένα πολύ καλύτερο μέλλον, όπως ακριβώς αξίζει στον ΦΑΙΑΚΑ. Οι συγκεκριμένες αθλήτριες προερχόμενες από μια ομάδα πανκορασίδων, χρειάστηκε να κολυμπήσουν στα βαθιά του πρωταθλήματος Γυναικών έχοντας μόνο όπλο τους την αγάπη τους για τον Φαίακα και την όρεξη τους για handball. Δεν θα παραλείψω να αναφερθώ στα μεγαλύτερα κορίτσια που βοήθησαν έχοντας τις οικογενειακές και επαγγελματικές τους υποχρεώσεις, οι οποίες όμως δεν στάθηκε δυνατό να τις κάνουν να απέχουν από αυτό που αγαπούν.
Θέλω να ευχαριστήσω τους προπονητές ανάπτυξης ΑΝΤΖΕΛΑ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΟΦΙΑ ΚΑΚΑΡΟΥΓΚΑ, ΗΛΙΑ ΓΙΩΤΗ, ΣΠΥΡΟ ΠΑΓΙΑΤΗ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΒΑΡΖΑΚΑΚΟ για την δύσκολη αλλά και ουσιαστικότατη δουλειά που κάνουν μυώντας τους νεαρούς αθλητές και αθλήτριες στα μυστικά του αθλητισμού και ειδικότερα του handball μεγαλώνοντας με τον τρόπο αυτό την οικογένεια του ΦΑΙΑΚΑ
Θέλω να ευχαριστήσω τα μέλη του Δ.Σ. που ακούραστα ήταν πάντα δίπλα μου σε ότι χρειάστηκε και έφεραν εις πέρας υπεύθυνα και αποτελεσματικά τις υποχρεώσεις που είχαν αναλάβει.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Κο ΝΙΚΟ ΠΕΡΡΟ που επέστρεψε στην οικογένειά μας και με την απρόσκοπτη συμπαράστασή του και τις πολύτιμες συμβουλές του, βοήθησε τον σύλλογο σε θέματα που όλοι οι υπόλοιποι είχαμε άγνοια και έδωσε λύσεις όποτε χρειαζόταν.
Θέλω να ευχαριστήσω τους χορηγούς, που στήριξαν οικονομικά την προσπάθειά μας, σε μια πολύ δύσκολη, οικονομικά, εποχή για όλους.
Θέλω τέλος να εκφράσω την πικρία μου για την εκκωφαντική απουσία και την παντελή αποχή κάποιων «φίλων» του συλλόγου, πράγμα το οποίο δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα συνέβαινε, όταν έπαιρνα τα ηνία του ΦΑΙΑΚΑ στα χέρια μου.
Τέλος πρέπει να κάνω σαφές ότι το συγκεκριμένο κείμενο αποτελεί προσωπικές απόψεις και θέσεις και σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύει τον σύλλογο και τα μέλη του Δ.Σ.
Μια χρονιά τελείωσε…
