Απλήρωτοι παραμένουν πάλι για μεγάλο χρονικό διάστημα οι εργαζόμενοι στα προγράμματα «βοήθεια στο σπίτι» στην Κέρκυρα και σε άλλους νομούς, καταγγέλλουν οι βουλευτές του ΚΚΕ Μπάμπης Χαραλάμπους, Νίκος Μωραΐτης και Νίκος Παπακωνσταντίνου σε ερώτησή τους.
Απλήρωτοι παραμένουν πάλι για μεγάλο χρονικό διάστημα οι εργαζόμενοι στα προγράμματα «βοήθεια στο σπίτι» στην Κέρκυρα και σε άλλους νομούς, καταγγέλλουν οι βουλευτές του ΚΚΕ Μπάμπης Χαραλάμπους, Νίκος Μωραΐτης και Νίκος Παπακωνσταντίνου σε ερώτησή τους.Η ερώτηση απευθύνεται στους υπουργούς Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών.
Οι βουλευτές του ΚΚΕ ζητούν τη λήψη μέτρων για να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη, όπως τη χαρακτηρίζουν, κατάσταση. Συγκεκριμένα ζητούν να καταβληθούν όλα τα δεδουλευμένα που οφείλονται στους 54 εργαζόμενους των προγραμμάτων Βοήθειας στο Σπίτι στο Νομό της Κέρκυρας αλλά και στους υπόλοιπους νομούς, να ενταχθεί η μισθοδοσία όλων αυτών των εργαζόμενων στον κρατικό προϋπολογισμό, να σταματήσει το καθεστώς ομηρίας και να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι σ’ αυτά τα προγράμματα τα οποία θα πρέπει να περάσουν στον κρατικό προϋπολογισμό και στο υπουργείο υγείας.
Η ερώτηση
Το κείμενο της ερώτησης αναφέρει τα εξής: «Για μία ακόμη φορά οι 54 εργαζόμενοι στα προγράμματα βοήθεια στο σπίτι του Νομού Κέρκυρας παραμένουν για πάνω από 5 μήνες απλήρωτοι, ενώ η ανασφάλεια κυριολεκτικά τους κατατρώει για χρόνια, αφού δουλεύουν για χρόνια με συμβάσεις που έχουν ημερομηνία λήξης.
Την ίδια στιγμή, ένας περιορισμένος αριθμός από αυτούς στους οποίους απευθύνονται αυτά τα προγράμματα (όπως ηλικιωμένοι, ΑΜΕΑ) καλύπτεται και μάλιστα με περιορισμένο τρόπο λόγω της υποχρηματοδότησης, του πολυκερματισμού και του ίδιου του χαρακτήρα αυτών των προγραμμάτων, αφού δεν εντάσσονται στα πλαίσια ενός ενιαίου συστήματος πρόνοιας που, με κεντρικό σχεδιασμό, να καλύπτει με ένα καθολικό τρόπο τις ανάγκες αυτών των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων.
Άλλωστε, αυτός ήταν ο χαρακτήρας των συγκεκριμένων προγραμμάτων από την αρχή. Με εξαθλιωμένους εργαζόμενους να παρέχουν υποκατάστατα κοινωνικών υπηρεσιών, σε έναν περιορισμένο αριθμό ανθρώπων που έχουν ανάγκη αυτές τις υπηρεσίες, για να διευκολυνθούν οι γενικότεροι σχεδιασμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης που με συνέπεια συνδιαμόρφωσαν και υλοποίησαν οι κυβερνήσει του ΠΑ.ΣΟ.Κ και της Ν.Δ. Σχεδιασμοί που είχαν σαν στόχο τη μείωση των κοινωνικών δαπανών, συρρίκνωση των κοινωνικών υπηρεσιών, μετακύλιση μέσω των δήμων στους ίδιους τους εργαζόμενους, τους δημότες -μέσω των δημοτικών τελών και της ανταποδοτικότητας- του κόστους παροχής αυτών των υπηρεσιών. Ταυτόχρονα να διευκολύνεται η ιδιωτικοποίηση της πρόνοιας η προέλαση των διαφόρων επιχειρηματιών και Μ.Κ.Ο. στον τομέα αυτό. Ενώ εργαζόμενοι ηλικιωμένοι, ΑΜΕΑ, από τα φτωχά λαϊκά στρώματα να εξαθλιώνονται.
Οι παραπάνω εκτιμήσεις επιβεβαιώνονται και από την κατάσταση που επικρατεί συνολικά στις όποιες δημόσιες υπηρεσίες πρόνοιας έχουν απομείνει και στα υπόλοιπα προγράμματα Βοήθειας στο Σπίτι και κοινωνικής μέριμνας στους άλλους νομούς που κυριολεκτικά φυτοζωούν.
Εργαζόμενοι απλήρωτοι, να πληρώνουν από την τσέπη τους κυριολεκτικά για να κινηθούν και να βρεθούν δίπλα σ’ αυτούς που τους έχουν ανάγκη γιατί οι δήμοι δεν του καλύπτουν ούτε τα έξοδα μετακίνησης αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν έχουν ούτε μέσα μετακίνησης παρά τις κατά καιρούς ανακοινώσεις».
